Europejski System Akumulacji i Transferu Punktów
» Strona główna

Improwizacja

symboljezyk
2/997
założenia, cele oraz charakterystyka przedmiotu



Celem przedmiotu jest przygotowanie studenta do samodzielnego tworzenia prostych akompaniamentów, przygrywek do pieśni.

Nauczanie w oparciu o podstawowe techniki polifoniczne jak tworzyć proste preludia, toccaty, fugi, partity i inne formy oraz opracować pieśni kościelne na różne sposoby.

Przedmiot szczególnie przydatny w grze liturgicznej.

 

sposób realizacji
zajęcia stacjonarne
wymagania wstępne i dodatkowe

 

Kurs harmonii w zakresie szkoły średniej i akademii muzycznej, studiów I st. (dla organistów).

Kurs kontrapunktu oraz realizacji basso continuo w zakresie akademii muzycznej, studiów I st. (dla organistów).

zalecane fakultatywne komponenty przedmiotu

Udział w kursach improwizacji organowej, realizacji basso continuo oraz praktyka liturgiczna.

bibliografia podstawowa
  • Śpiewnik kościelny ks. J. Siedleckiego
  • Śpiewniki chorałowe Kościołów luterańskich
  • wybrane przykłady z literatury np. partity, opracowane chorałowe, inwencje dwugłosowe, passacaglia J.S. Bacha i inne
bibliografia uzupełniająca
  • Dupre M. “Methode d’orgue en deux Partie ...”, Leduc, Paris 1927
  • Dupre M. “Cours complet d’Improvisation a l’Orgue” Leduc, Paris 1937
  • przykłady nutowe improwizacji Pierra Cocherau
  • Gerol K. “Lehrgang der Orgel Improvisation”, Haenssler 1990
efekty kształcenia - wiedza

- student zna i definiuje podstawowe zasady improwizacji na organach z uwzględnieniem struktury harmonicznej, rytmicznej i formalnej utworu,
- rozpoznaje podstawowe style improwizatorskie używane w grze na organach w muzyce baroku, klasycyzmu, romantyzmu oraz w muzyce współczesnej,
- posiada wiedzę na temat repertuaru stylistycznie związanego z muzyką organową,
- student posiada podstawową wiedzę dotyczącą organów z poszczególnych epok, potrafi rozróżnić instrumenty barokowe, klasyczne, romantyczne i współczesne oraz przypisać do nich odpowiednią stylistykę improwizacji,
- poprzez indywidualną pracę poszerza wiedzę dotyczącą improwizacji,
- posiada świadomość zasad akustycznych dotyczących wykonania publicznego w różnych pomieszczeniach,

efekty kształcenia - umiejętności

- umie efektywnie wykorzystać wiedzę nabytą na wcześniejszych etapach edukacji związaną z harmonią praktyczną, basso continuo oraz grą liturgiczną,
- posiada umiejętność wykorzystania swojej intuicji, emocjonalności i wyobraźni w zakresie improwizacji na organach,
- potrafi improwizować używając różnych technik improwizatorskich, z uwzględnieniem struktury harmonicznej, rytmicznej i formalnej utworu,
- potrafi improwizować w różnych stylach i gatunkach,
- dysponuje umiejętnością tworzenia i realizowania własnych koncepcji artystycznych zgodnych z zasadami wykonawstwa w danej epoce, wykorzystując swą kreatywność
- potrafi dobierać właściwą rejestrację, zgodną z założeniami stylistycznymi improwizowanego gatunku,
- potrafi świadomie improwizować we własnym stylu, bazując na dokonaniach artystycznych twórców minionych epok,

efekty kształcenia - kompetencje społeczne

- jest w pełni kompetentnym i samodzielnym artystą, zdolnym do świadomego integrowania zdobytej wiedzy w obrębie specjalności,
- posiada umiejętność samooceny, jak też jest zdolny do budowania konstruktywnej krytyki w obrębie działań muzycznych, artystycznych, oraz w obszarze szeroko pojmowanej kultury,
- w sposób świadomy i profesjonalny umie zaprezentować własną działalność artystyczną,

Semestry

Instrumentalistyka
Gra na organach (licencjackie, stacjonarne, obowiązuje od: 10/zimowy)

semestrwymiar godzinwycena ectsformazaliczeniepedagogsymbol
515.001.0wykładkolokwiumprof. dr hab. Roman Perucki, 2/997/2705
treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia

Realizacja małych form polifonicznych, m.in. preludium, interludium a także partity chorałowej na temat polskich pieśni kościelnych (z użyciem różnych gatunków kontrapunktycznych, różną ilością głosów oraz przeprowadzeniem c.f. w różnych głosach.

metody dydaktyczne

Zajęcia prowadzone w grupie 2-3 osobowej, praca przy instrumencie, tworzenie i naśladowanie określonych form polifonicznych, różnych stylów.

warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania

Uczestniczenie w zajęciach oraz systematyczna praca, zaliczenie kolokwium na koniec semestru.

semestrwymiar godzinwycena ectsformazaliczeniepedagogsymbol
615.001.0wykładegzaminprof. dr hab. Roman Perucki, 2/997/2706
treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia

Realizacja m.in. takich form jak przygrywka, fantazja chorałowa na temat jednej z trzech polskich pieśni kościelnych, a także toccaty (w stylu włoskim, północnoniemieckim), suity francuskiej na bazie przykładów z literatury (Toccaty G. Frescobaldiego, J.J. Frobergera, J. Pachelbela i inne)

metody dydaktyczne

Zajęcia prowadzone w grupie 2-3 osobowej, praca przy instrumencie, tworzenie i naśladowanie określonych form polifonicznych, różnych stylów.

warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania

Systematyczna praca oraz udział w zajęciach oraz zdanie egzaminu na koniec semestru.

wykonanie: www.ansta.pl