Nauka akompaniamentu

Poszerzenie repertuaru pianisty-akompaniatora (literatura oryginalna, sonaty). Po ukończeniu kursu student zdoła samodzielnie przygotować partię fortepianu oraz kreatywnie współpracować z solista jako równorzędny partner, znający specyfikę śpiewu bądź instrumentu solisty. Ukończenie kursu pozwoli na podjęcie pracy zawodowej w roli wykwalifikowanego pianisty-akompaniatora.

Przyjęcie na studia magisterskie

Jeżeli student uczestniczy w konkursach lub koncertach jako akompaniator, program może ulec modyfikacji, a udane występy konkursowe czy koncertowe mogą stanowić podstawę zaliczenia semestru.

Bibliografię podstawową stanowią utwory wybrane do przygotowania zgodnie z obowiązującymi w danym semestrze treściami programowymi.

R. Ingarden - Przeżycie, dzieło, wartość

S. Szuman - Ruch jako czynnik organizacji i wyrazu w utworach muzycznych

Umiejętność gry a vista i jej znaczenie w edukacji pianisty; materiały z sesji naukowej AM w Łodzi

K. Makal-Żmuda – Polska sonata skrzypcowa końca XIX wieku: pianistyczne zagadnienia w sonatach skrzypcowych W. Żeleńskiego i Z. Noskowskiego

E. Pachucka-Mazurek – Liryka i groteska w sonatach na skrzypce i fortepian Sergiusza Prokofiewa

D. Kwiecińska-Ferenz – Ekspresja w muzyce przełomu XIX i XX wieku: sonaty na skrzypce i fortepian C. Francka i K.Szymanowskiego

E. Pasierowska-Kołodziej – W. Lutosławski. Utwory kameralne z fortepianem: zagadnienia analityczno-interpretacyjne

A. Przemyk-Bryła – Sonata w twórczości Siergieja Rachmaninowa

M. Micker - Sonata na altówkę i fortepian w twórczości kompozytorów polskich XX wieku: Rudziński, Astriab, Jurdziński, Kwiatkowski

Student posiada gruntowną znajomość repertuaru i związanych z nim tradycji wykonawczych

Student posiada wysoko rozwiniętą osobowość artystyczną umożliwiającą tworzenie, realizowanie i wyrażanie własnych koncepcji artystycznych. Samodzielnie interpretuje i wykonuje utwory muzyczne w oparciu o własne twórcze motywacje i inspiracje na wysokim poziomie profesjonalizmu, zgodnie z wymaganiami stylistycznymi.Podczas realizacji własnych koncepcji artystycznych wykazuje się umiejętnością świadomego zastosowania wiedzy dotyczącej elementów dzieła muzycznego i obowiązujących wzorców formalnych. Na bazie doświadczeń związanych ze studiami pierwszego stopnia potrafi wykazywać się umiejętnością budowania i pogłębiania obszernego repertuaru, z możliwością specjalizowania się w wybranym obszarze. Na podstawie wiedzy o stylach muzycznych i związanych z nimi tradycjach wykonawczych wykazuje się umiejętnością konstruowania i wykonywania spójnych i właściwych z punktu widzenia sztuki wykonawczej programów. Jest zdolny do funkcjonowania w różnych formacjach zespołowych i posiada umiejętność współdziałania z innymi artystami w różnego typu zespołach oraz w ramach innych wspólnych prac i projektów, także o charakterze multidyscyplinarnym. Posiada umiejętność dogłębnego rozumienia i kontrolowania struktur rytmicznych i metrorytmicznych oraz aspektów dotyczących aplikatury, smyczkowania, pedalizacji, frazowania, struktury harmonicznej itp. opracowywanych utworów. Na bazie doświadczeń uzyskanych na studiach pierwszego stopnia wykazuje się umiejętnością świadomego stosowania technik pozwalających panować nad objawami stresu.

Student w sposób świadomy i odpowiedzialny przewodniczy różnorodnym działaniom zespołowym.

Allegro sonatowe z wybranej sonaty instrumentalnej oraz utwór Karola Szymanowskiego, dopełnione dowolnym programem instrumentalnym do 30 minut. W razie wyboru 3 Mitów K. Szymanowskiego, nie obowiązuje wykonanie innych utworów.

Prowadzenie wykładów z interaktywnym udziałem studenta nauki akompaniamentu oraz solisty.

Egzamin komisyjny po każdym semestrze, w formie występu. Ocenie podlegają wartość techniczna jak i artystyczna wykonania, a przede wszystkim umiejętność współpracy z solistą.

Jeżeli student uczestniczy w konkursach lub koncertach jako akompaniator, program może ulec modyfikacji, a udane występy konkursowe czy koncertowe mogą stanowić podstawę zaliczenia semestru.

Opanowanie całej wielkiej sonaty poklasycznej, zgodnie z preferencjami studenta, jeżeli chodzi o specjalność partnera.

Prowadzenie wykładów z interaktywnym udziałem studenta nauki akompaniamentu oraz solisty.

Egzamin komisyjny po każdym semestrze, w formie występu. Ocenie podlegają wartość techniczna jak i artystyczna wykonania, a przede wszystkim umiejętność współpracy z solistą.

Jeżeli student uczestniczy w konkursach lub koncertach jako akompaniator, program może ulec modyfikacji, a udane występy konkursowe czy koncertowe mogą stanowić podstawę zaliczenia semestru.