Ćwiczenia harmoniczne

Ćwiczenia harmoniczne dla pianistów na Wydziale Instrumentalnym są przedmiotem jednorocznym (2 semestry). W całości problematyki harmonicznej można wyodrębnić:

1. harmonikę tonalną;

2. technikę harmoniczną przełomu XIX i XX w.;

3. nowe techniki kompozytorskie XX i XXI w.

brak

brak

A. Poszowski: "Harmonia tonalna"; F. Wesołowski: "Materiały do ćwiczeń harmonicznych"; K. Sikorski: "Zbiór zadań do harmonii".

B. Schaeffer: "Nowa muzyka. Problematyka współczesnej techniki kompozytorskiej." PWM Kraków 1969; B. Schaeffer: "Wstęp do kompozycji."; B. Schaeffer: "Klasycy dodekafonii." Tom I i II, PWM Kraków 1964; B. Schaeffer: "Mały informator muzyki XX wieku."; M. Gołąb: "Dodekafonia." Pomorze, Bydgoszcz 1987; K. Pałubicki: "Współczesna technika kompozytorska." Sopot 1962; M. Podhajski: "Z zagadnień organizacji ruchu w muzyce XX w." Zeszyty Naukowe V, Gdańsk 1967; E. Synowiec: "Teatr instrumentalny B. Schaeffera." Prace Specjalne 30, Gdańsk 1983; T. Błaszkiewicz: "Aleatoryzm w twórczości W. Lutosławskiego." Prace Specjalne 3, Gdańsk 1974; T. Świercz: "Technika chóralna w twórczości K. Pendereckiego." Prace Specjalne 9, Gdańsk 1976; E. Karkoschka: "Notacja współczesna."; J. Chomiński: "Pieśń." (W:) "Wielkie formy wokalno-instrumentalne." PWM Kraków 1984; M. Bristiger: "Muzykologia a lingwistyka." (W:) "Muzyka w kontekście kultury." PWM Kraków 1976; M. Tomaszewski: "Wprowadzenie do teorii utworu słowno-muzycznego." (W:) "Muzyka w kontekście kultury." PWM Kraków 1976; "Analiza i interpretacja dzieła muzycznego. Wybór metod." AM Gdańsk, AM Kraków 1990; "FORUM MUSICUM", "RES FACTA", prace magisterskie dotyczące warsztatu kompozytorskiego XX w., monografie, Zeszyty Naukowe.

Przewidywany materiał nauczania obejmuje:

1. W harmonice tonalnej:

a) budowę, łączenie i użycie w konstrukcji harmonicznej trójdźwięków i wielodźwięków,

b) zboczenie modulacyjne,

c) modulacje,

d) technikę politonalną (wielotonacyjną).

2. W technice harmonicznej przełomu XIX i XX wieku:

a) zmiana materiału dźwiękowego,

b) rodzaje środków harmonicznych w konstrukcjach niegamowych,

c) indywidualne techniki harmoniczne (np. Debussy, Skriabin, Szymanowski, Bartók).

Z uwagi na ćwiczeniowy charakter przedmiotu, szczególne miejsce w nauczaniu ćwiczeń harmonicznych poświęcimy wprowadzeniu elementu improwizacji fortepianowej.

Sprawdzenie stopnia opanowanego materiału nauczania winno być oparte na kolokwiach problemowych w ciągu całego roku i na końcu roku przedmiot zakończyć egzaminem.

Przewidywany materiał nauczania obejmuje:

1. W nowych technikach kompozytorskich:

a) indywidualne rozwiązania warsztatowe (np. O. Messiaen),

b) dodekafonia i jej pochodne (punktualizm, serializm),

c) muzyka elektroniczna i konkretna,

d) aleatoryzm i muzyka graficzna,

e) inne rodzaje, np. teatr instrumentalny.

Z uwagi na ćwiczeniowy charakter przedmiotu, szczególne miejsce w nauczaniu ćwiczeń harmonicznych poświęcimy wprowadzeniu elementu improwizacji fortepianowej.

Sprawdzenie stopnia opanowania materiału nauczania winno być oparte na kolokwiach problemowych w ciągu całego roku i na końcu roku przedmiot zakończyć egzaminem.