symbol | jezyk |
---|---|
2/5260 | |
założenia, cele oraz charakterystyka przedmiotu | |
Celem nauczania przedmiotu jest przygotowanie studenta do pracy zawodowej w najszerszym tego słowa znaczeniu. W okresie studiów licencjackich student nabywa umiejętności upoważniające go do samodzielnej pracy zawodowej w różnego rodzaju zespołach instrumentalnych, a także do prowadzenia pracy pedagogicznej w szkołach szczebla podstawowego i średniego. | |
sposób realizacji | |
zajęcia stacjonarne | |
wymagania wstępne i dodatkowe | |
Warunkiem rozpoczęcia studiów licencjackich jest pozytywnie oceniony egzamin wstępny, który polega na przedstawieniu trzech utworów zróżnicowanych pod względem wyrazu i epoki, w tym formy sonaty, koncertu i miniatury instrumentalnej. Kandydat, a później student powinien wykazać się podstawowymi umiejętnościami technicznymi (intonacja, artykulacja, poczucie czasu, pamięć, czytanie a’vista itp.), które dać mogą pewną gwarancję dalszego rozwoju. Bardzo ważnym elementem jest zdobycie umiejętności konstrukcji stroika. Studenci podczas studiów mają możliwość praktycznego kontaktu z obojem miłosnym i rożkiem angielskim. | |
zalecane fakultatywne komponenty przedmiotu | |
Poza stałymi obowiązkami wynikającymi podczas wykładów indywidualnych studentom stwarza się możliwość uczestniczenia w praktyce estradowej podczas różnego rodzaju koncertów organizowanych przez Katedrę. Wskazane jest również uczestniczenie w charakterze słuchacza podczas koncertów nie tylko w uczelni, lecz także na innych, profesjonalnych estradach (Filharmonia, Opera). Ważnym elementem w kształceniu instrumentalisty jest kontakt z mikrofonem. Uczelnia stwarza również warunki do uczestnictwa w kursach mistrzowskich, a studenci mają ogromny wybór różnego rodzaju warsztatów instrumentalnych zarówno w kraju jak i za granicą. | |
bibliografia podstawowa | |
Głównym materiałem bibliograficznym służącym podczas kształcenia jest ogromny wybór literatury muzycznej. Są to etiudy, sonaty, koncerty, miniatury instrumentalne. Zakres tej literatury obejmuje okres od baroku po muzykę współczesną. | |
bibliografia uzupełniająca | |
Materiałem uzupełniającym w procesie kształcenia jest wydanie dotyczące instrumentu – „Obój od A do Z„- Bate. Wskazane jest poznanie biografii kompozytorów, nad których dziełami aktualnie trwa praca jak również informacje zawarte na wielu wydaniach nutowych, gdyż dotyczą one genezy i okoliczności powstania dzieła. | |
efekty kształcenia - wiedza | |
efekty kształcenia - umiejętności | |
efekty kształcenia - kompetencje społeczne | |
semestr | wymiar godzin | wycena ects | forma | zaliczenie | pedagog | symbol | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | 30.00 | 12.0 | ćwiczenia | egzamin | prof. dr hab. Józef Raatz, dr Marta Różańska, | 2/5260/14243 | |||
treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia | |||||||||
Rozpoznanie podstawowych niedoskonałości technicznych studenta oraz praca nad rozwiązywaniem zauważonych problemów (postawa, oddech, intonacja) w początkowej fazie studiów. Doskonalenie sztuki wykonawczej w zakresie: -prawidłowej techniki oraz ekonomiki oddychania (wdech, wydech, oddech wymienny i permanentny) -prawidłowego ustawienia aparatu – usta, gardło -zwiększenia możliwości dynamicznych i artykulacyjnych -przygotowanie kondycji i odporności zarówno fizycznej jak i psychicznej -właściwe wykorzystanie wszystkich tych umiejętności podczas pracy nad muzyką | |||||||||
metody dydaktyczne | |||||||||
Zajęcia indywidualne z udziałem studentów klasy. Ćwiczenia warsztatowe zwiększające możliwości techniki instrumentalnej. Praca nad przygotowaniem utworów do występu – analiza formalna, geneza i okoliczności powstania dzieła, informacje o kompozytorze i jego epoce. Metody samodzielnego przygotowywania się do występu publicznego – recitalu czy koncertu solowego z orkiestrą. Nauka budowy i produkowania stroików obojowych (obój, obój miłosny, rożek angielski). Konserwacja instrumentu. Uczestnictwo w konkursach i warsztatach krajowych i zagranicznych. Możliwość prowadzenia zajęć w językach: polskim, niemieckim, angielskim i rosyjskim. | |||||||||
warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania | |||||||||
W ramach zajęć (semestr I-VI) wymagane jest opanowanie podstawowego repertuaru literatury obojowej różnych epok od baroku do muzyki XX wieku, wykorzystującej niekonwencjonalne techniki instrumentalne. Podczas każdego semestru odbywa się w początkowej fazie egzamin techniczny wobec komisji, w wyniku którego następuje wpis do indeksu informujący o zaliczeniu, a w sesji egzaminacyjnej w terminie wyznaczonym przez kierownika Katedry występ przed komisją oceniany w punktacji od 1 do 25.
- egzamin techniczny Program: gamy Dur i moll, chromatyczna i całotonowa, interwały- tercje i kwinty, pasaże oraz 5 etiud ( w tym jedna na pamięć) - egzamin w sesji Program: prezentacja dowolnego programu wyznaczonego przez pedagoga. Stopień trudności zależny od możliwości grającego. |
semestr | wymiar godzin | wycena ects | forma | zaliczenie | pedagog | symbol | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2 | 30.00 | 12.0 | ćwiczenia | egzamin | prof. dr hab. Józef Raatz, dr Marta Różańska, | 2/5260/14265 | |||
treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia | |||||||||
Doskonalenie sztuki wykonawczej w zakresie: -prawidłowej techniki oraz ekonomiki oddychania (wdech, wydech, oddech wymienny i permanentny) -prawidłowego ustawienia aparatu – usta, gardło -zwiększenia możliwości dynamicznych i artykulacyjnych -przygotowanie kondycji i odporności zarówno fizycznej jak i psychicznej -właściwe dostosowanie wszystkich tych umiejętności do pracy nad konkretnymi dziełami muzycznymi | |||||||||
metody dydaktyczne | |||||||||
Zajęcia indywidualne z udziałem studentów klasy. Ćwiczenia warsztatowe zwiększające możliwości techniki instrumentalnej. Praca nad przygotowaniem utworów do występu – analiza formalna, geneza i okoliczności powstania dzieła, informacje o kompozytorze i jego epoce. Metody samodzielnego przygotowywania się do występu publicznego – recitalu czy koncertu solowego z orkiestrą. Nauka budowy i produkowania stroików obojowych (obój, obój miłosny, rożek angielski). Konserwacja instrumentu. Uczestnictwo w konkursach i warsztatach krajowych i zagranicznych. Możliwość prowadzenia zajęć w językach: polskim, niemieckim, angielskim i rosyjskim. | |||||||||
warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania | |||||||||
W ramach zajęć (semestr I-VI) wymagane jest opanowanie podstawowego repertuaru literatury obojowej różnych epok od baroku do muzyki XX wieku, wykorzystującej niekonwencjonalne techniki instrumentalne. Podczas każdego semestru odbywa się w początkowej fazie egzamin techniczny wobec komisji, w wyniku którego następuje wpis do indeksu informujący o zaliczeniu, a w sesji egzaminacyjnej w terminie wyznaczonym przez kierownika Katedry występ przed komisją oceniany w punktacji od 1 do 25.
- egzamin techniczny Program: gamy Dur i moll, chromatyczna, całotonowa, interwały- kwarty, oktawy, pasaże z przewrotami, również zmniejszone i zwiększone. 5 wybranych etiud (1 na pamięć) - egzamin w sesji Program: 3 utwory z różnych epok – sonata z klawesynem, koncert klasyczny, miniatura z fortepianem lub solowa. |
semestr | wymiar godzin | wycena ects | forma | zaliczenie | pedagog | symbol | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
3 | 30.00 | 11.0 | ćwiczenia | egzamin | prof. dr hab. Józef Raatz, dr Marta Różańska, | 2/5260/14289 | |||
treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia | |||||||||
Doskonalenie sztuki wykonawczej w zakresie: -prawidłowej techniki oraz ekonomiki oddychania (wdech, wydech, oddech wymienny i permanentny) -prawidłowego ustawienia aparatu – usta, gardło -zwiększenia możliwości dynamicznych i artykulacyjnych -przygotowanie kondycji i odporności zarówno fizycznej jak i psychicznej -właściwe dostosowanie wszystkich tych umiejętności do pracy nad konkretnymi dziełami muzycznymi | |||||||||
metody dydaktyczne | |||||||||
Zajęcia indywidualne z udziałem studentów klasy. Ćwiczenia warsztatowe zwiększające możliwości techniki instrumentalnej. Praca nad przygotowaniem utworów do występu – analiza formalna, geneza i okoliczności powstania dzieła, informacje o kompozytorze i jego epoce. Metody samodzielnego przygotowywania się do występu publicznego – recitalu czy koncertu solowego z orkiestrą. Nauka budowy i produkowania stroików obojowych (obój, obój miłosny, rożek angielski). Konserwacja instrumentu. Uczestnictwo w konkursach i warsztatach krajowych i zagranicznych. Możliwość prowadzenia zajęć w językach: polskim, niemieckim, angielskim i rosyjskim. | |||||||||
warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania | |||||||||
W ramach zajęć (semestr I-VI) wymagane jest opanowanie podstawowego repertuaru literatury obojowej różnych epok od baroku do muzyki XX wieku, wykorzystującej niekonwencjonalne techniki instrumentalne. Podczas każdego semestru odbywa się w początkowej fazie egzamin techniczny wobec komisji, w wyniku którego następuje wpis do indeksu informujący o zaliczeniu, a w sesji egzaminacyjnej w terminie wyznaczonym przez kierownika Katedry występ przed komisją oceniany w punktacji od 1 do 25.
- egzamin techniczny Program: gamy dur i moll, wszystkie interwały, ćwiczenia arpeggiowe w pochodach diatonicznych i chromatycznych. 5 etiud (1 na pamięć) - egzamin w sesji Program: 3 utworu z różnych epok – sonata z klawesynem, forma koncertu klasycznego, forma miniatury instrumentalnej z fortepianem lub solowej |
semestr | wymiar godzin | wycena ects | forma | zaliczenie | pedagog | symbol | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
4 | 30.00 | 12.0 | ćwiczenia | egzamin | prof. dr hab. Józef Raatz, dr Marta Różańska, | 2/5260/14310 | |||
treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia | |||||||||
Doskonalenie sztuki wykonawczej w zakresie: -prawidłowej techniki oraz ekonomiki oddychania (wdech, wydech, oddech wymienny i permanentny) -prawidłowego ustawienia aparatu – usta, gardło -zwiększenia możliwości dynamicznych i artykulacyjnych -przygotowanie kondycji i odporności zarówno fizycznej jak i psychicznej -właściwe dostosowanie wszystkich tych umiejętności do pracy nad konkretnymi dziełami muzycznymi | |||||||||
metody dydaktyczne | |||||||||
Zajęcia indywidualne z udziałem studentów klasy. Ćwiczenia warsztatowe zwiększające możliwości techniki instrumentalnej. Praca nad przygotowaniem utworów do występu – analiza formalna, geneza i okoliczności powstania dzieła, informacje o kompozytorze i jego epoce. Metody samodzielnego przygotowywania się do występu publicznego – recitalu czy koncertu solowego z orkiestrą. Nauka budowy i produkowania stroików obojowych (obój, obój miłosny, rożek angielski). Konserwacja instrumentu. Uczestnictwo w konkursach i warsztatach krajowych i zagranicznych. Możliwość prowadzenia zajęć w językach: polskim, niemieckim, angielskim i rosyjskim. | |||||||||
warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania | |||||||||
W ramach zajęć (semestr I-VI) wymagane jest opanowanie podstawowego repertuaru literatury obojowej różnych epok od baroku do muzyki XX wieku, wykorzystującej niekonwencjonalne techniki instrumentalne. Podczas każdego semestru odbywa się w początkowej fazie egzamin techniczny wobec komisji, w wyniku którego następuje wpis do indeksu informujący o zaliczeniu, a w sesji egzaminacyjnej w terminie wyznaczonym przez kierownika Katedry występ przed komisją oceniany w punktacji od 1 do 25.
- egzamin techniczny Program: gamy dur i moll, wszystkie interwały, ćwiczenia arpeggiowe w pochodach diatonicznych i chromatycznych. 5 etiud (1 na pamięć) - egzamin w sesji Program: 3 utworu z różnych epok – sonata z klawesynem, forma koncertu klasycznego, forma miniatury instrumentalnej z fortepianem lub solowej |