Podstawy ruchu scenicznego

Zajęcia ruchu scenicznego obejmują szeroką gamę ćwiczeń skonstruowanych tak, by zapewnić doskonalenie i rozwój aspektów rzemiosła ruchowego uświadamiając o własnych możliwościach anatomicznych w kreowanym ruchu wraz z indywidualną ekspresją i teatralnością gestów.

Celem staje się:

- wzbogacenie warsztatu ruchowego  poprzez uelastycznienie ciała,

- wykształcenie odpowiednich do epoki postaw scenicznych,

- zaznajomienie z różnorodnymi formami gry aktorskiej z wykorzystaniem ciała wykonawcy (gest, mimika, ruch, rekwizyt)

 – pogłębienie umiejętności poprzez wykorzystywanie elementów innych zajęć takich jak pantomima, taniec klasyczny i współczesny, rytmika

- uzyskanie swobody w poruszaniu się i rozwój wyobraźni ruchowej poprzez ćwiczenia improwizacyjne,

- zapoznanie z głównymi zasadami bycia na scenie i myśleniem scenicznym wg zasad Violi Spolin.

- praca nad techniką wykonania ruchu zawartego w choreografii

Ruch sceniczny dotyczy sposobu poruszania się osoby na scenie. Ciało zostaje potraktowane jako instrument, którego używanie musi być w pełni uświadomione. Konkretna postać poznaje własny warsztat ruchu, rozwija go przez ćwiczenia gimnastyczne i wykorzystuje w zadaniach improwizacji ruchowej. Poprzez doświadczanie różnorodnych form gry aktorskiej we współpracy z grupą, rozwija spontaniczność, wyobraźnię i pozbywa się naturalnych zahamowań będących źródłem napięć i deformacji w ruchu. Bazą zajęć jest trening związany z fizycznym działaniem, wewnętrznym działaniem, obserwacją i empirycznym doświadczeniem.

Otwartość na nowe doświadczenia związane z pracą nad warsztatem ruchowym, świadoma praca nad emocjami, gotowość do improwizacji, chęć stawiania sobie wyzwań i ich realizacja. 

Udział w różnorodnych warsztatach, treningach odnoszących się zarówno do zdobycia umiejętności związanych z pracą z ciałem, czy też poszerzeniem kompetencji aktorskich. 

1. J. Berski „ W teatrze dźwięku i ruchu”

2. . E.Barba, N.Savarese „Sekretna sztuka aktora”

3. I. Turska „Krótki zarys historii tańca i baletu”,

1. Stephen Book "Podręcznik dla aktorów"

2. Augusto Boal "Gry dla aktorów i nieaktorów"

W. Sorell „The dance has many faces”,

3. D. Humphrey  „The Art of Making Dances”,

4. A. Waganowa „ Zasady tańca klasycznego”

5. J. M. Smith- Autard "Dance Composition"

6. J. Pudełek „ Tajniki sztuki baletowej

posiada podstawową wiedzę na temat budowy aparatu ruchowego
ma wiedzę dotyczącą zasad prawidłowego wykonywania ćwiczeń
rozpoznaje podstawowe techniki i style tańca
zna podstawowe zasady organizowania przestrzeni scenicznej
uzupełnia wiadomości korzystając z wszelkich mediów ( internet, płyty Cd, DVD itd. itp.) dotyczących różnorodnych dyscyplin artystycznych
potrafi zapamiętywać i odtwarzać materiał choreograficzny

wykazuje się kreatywnością w tworzeniu choreografii jak i odtwarzaniu układów choreograficznych.
potrafi adaptować działania taneczne w różnych warunkach scenicznych
posiada umiejętność komponowania elementów tanecznych w kombinacje przestrzenno – ruchowe
potrafi zastosować wybraną technikę wykonawczą do realizowanego zadania choreograficznego
Poddaje krytyce własne umiejętności ruchowe świadomie dążąc do precyzji wykonawczej i samorozwoju
Wyrabia w sobie poczucie systematyczności ruchowej, potrzeby dbania o stan własnego ciała widząc w nim warsztat własnej pracy

Angażuje się w projekty o charakterze multidyscyplinarnym
wykazuje umiejętność samooceny i konstruktywnej krytyki w obszarze działań ruchowych

Uświadomienie różnic między ruchem będącym środkiem wyrazu scenicznego a jego biernością i nijakością.

• Ćwiczenia świadomości ruchu i intencji wewnętrznej, sprężenie rozluźnienie
• Ćwiczenia uświadamiające możliwość ruchu i znaczenie tego ruchu dla wyrazistości poszczególnych zadań
• Uelastycznienie ruchu w oparciu o ćwiczenia z techniki tańca współczesnego i klasycznego
• Zadania na koordynację ruchową
• Podstawy ekspresji scenicznej ( mimika, gest, wyrażanie poprzez ruch emocji ewokowanej: dźwiękiem, muzyką, ruchem, ruch i jego zatrzymanie-stop klatka)
• Realizacja zadań przestrzenno-ruchowych ( tworzenie figur geometrycznych z ciała przy współpracy z grupą oraz indywidualnie, zadania na poczucie i orientację w przestrzeni z punktem odniesienia, ruch po linii prostej, łuku, przekątnej, koła)
• Inicjowanie ruchu z różnych części ciała
• Powiązanie ruchu ze stylem muzyki
• Improwizacje ruchowe na bazie poznanych kombinacji ruchowych
• Zapamiętanie i wykonanie kombinacji tanecznych
• Realizacja etiud ruchowych ( do podanego tematu, do muzyki, zadania aktorskie)

-Technika improwizacji oparta na metodzie gier teatralnych stworzonej przez Violę Spolin, 

- metoda praktyczna ( pokaz) 

- metoda eksponująca

- metoda problemowa ( wykład) 

-obecność na zajęciach,

-zaliczenie wszystkich etiud realizowanych podczas zajęć,

-znajomość ćwiczeń wykonywanych jako forma rozgrzewająca i uelastyczniająca ciało,

-swobodna improwizacja ruchowa do zadanego tematu wynikająca z treści literackiej bądź muzycznej

Kontynuacja założeń I semestru rozwijana o elementy:

• Kreowanie własnego stylu ruchu w oparciu o dzieło: muzyczne, literackie, plastyczne
• Realizacja etiud ruchowych w oparciu o tekst literacki
• Powiązanie formy ruchu z elementami muzyki (melodyka, rytmika, dynamika, agogika, kolorystyka, harmonia, faktura)
• Praca z rekwizytem realnie istniejącym i będącym jedynie wyobrażeniem
• Ruch realistyczny i ruch w sferze wizji snu i marzenia
• Kontakt improwizacja-, jako forma kształcąca świadomość ciała i ucząca współdziałania z partnerem
• Tworzenie indywidualnych sekwencji ruchowych
• Realizacja kombinacji tanecznych z własną interpretacją oraz improwizowanym zakończeniem.

-Technika improwizacji oparta na metodzie gier teatralnych stworzonej przez Violę Spolin, 

- metoda praktyczna ( pokaz) 

- metoda eksponująca

- metoda problemowa ( wykład) 

-obecność na zajęciach,

-zaliczenie wszystkich etiud realizowanych podczas zajęć,

-znajomość ćwiczeń wykonywanych jako forma rozgrzewająca i uelastyczniająca ciało,

-swobodna improwizacja ruchowa do zadanego tematu wynikająca z treści literackiej bądź muzycznej