Instrument główny - gitara

Podstawowym celem gitarowej edukacji w Akademii Muzycznej im. St. Moniuszki w Gdańsku na kierunku Instrumentalistyka w specjalności gra na instrumencie jest przygotowanie dla potrzeb narodowej kultury wysoko kwalifikowanej kadry instrumentalistów  - magistrów sztuki. Realizacja tego celu przebiega w oparciu o przedmioty kształcenia: ogólnego, podstawowego i kierunkowego, które łącznie z przedmiotem głównym (instrumentem) określają charakter i strukturę studiów oraz stanowią o profilu absolwenta.
Absolwent jest wszechstronnie wykształconym muzykiem – instrumentalistą o wyraźnie zarysowanej osobowości, posiadającym szeroką wiedzę teoretyczną i praktyczną umożliwiającą samodzielną interpretację i działalność estradową, a także posiadającym szeroką wiedzę z zakresu solowej, kameralnej i orkiestrowej literatury muzycznej. Jest przygotowany do pracy w szkolnictwie po ukończeniu specjalności nauczycielskiej (zgodnie z odpowiednim rozporządzeniem ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego w sprawie standardów kształcenia nauczycieli). Absolwent jest przygotowany do podjęcia studiów trzeciego stopnia (doktoranckich).

Podstawa do przyjęcia jest na I rok studiów magisterskich jest dyplom licencjacki oraz pozytywny wynik egzaminu wstępnego. Wykonanie programu koncertowego (ca 40 min.) – zróżnicowanego pod względem stylistycznym, w którym powinny się znaleźć:

1. Etiuda koncertowa

2. Forma cykliczna w całości lub przynajmniej dwie kontrastujące części.

Muzykowanie w zespołach. Powakacyjne konkursy interpretacji utworów, kursy mistrzowskie (lekcje otwarte) z udziałem wybitnych autorytetów zapraszanych w ramach programu Erasmus, udział studentów w festiwalach i konkursach etc.

Powszechna dostępność do wydawnictw z zakresu literatury pedagogicznej i koncertowej pozwala dzisiaj  na swobodny dobór utworów dostosowanych do aktualnych potrzeb dydaktycznych. Nie ma istotnej potrzeby do podawania tutaj wykazów różnorodnych publikacji gitarowych. Podstawowy materiał dydaktyczny można podzielić na:

v     Etiudy i utwory o popisowym charakterze technicznym

v     Sonaty

v     Suity

v     Formy wariacyjne

v     Formy polifoniczne

v     Utwory koncertowe

v     Utwory kompozytorów polskich

v     Koncerty

v     Utwory samodzielnie wybrane i opracowane, a także

v     Utwory zadawane na wakacje i zaliczane potem w formie konkursów interpretacji

Ze względu na zróżnicowany stopień zaawansowania studentów pierwszego roku, trzeba przewidzieć także odpowiedni materiał pomocniczy do nadrobienia zaległości oraz na ewentualną korektę.

Do zalecanych autorów należy zaliczyć:

I. Albeniz – Suita hiszpańska op. 47 i inne utwory

J. S. Bach – Suites per liuto, Partite o Sonate per violino, Suites per violoncello;

L. Brouwer – Estudios; Tres apuntes, Elogio della danza itp.

J. N. Bobrowicz – Różne utwory

M. Castelnuovo-Tedesco – Caprichos de Goya, Variations à travers les siècles i inne.

F. Horecki – Różne utwory

H.V. Lobos – 12 Etiud; 5 Preludiów; Suite populaire brésiliènne; Concerto i inne

Manuel Ponce  (Sonata mexicana, Sonata classica, Sonata romantica, Sonata terza, Sonatina meridional, Théme variè et finale) itp.

I. Rekhin - „24 Preludia i fugi”

A. Tansman - Cavatina e Danza Pomposa, Suite in modo polonico i inne

S. L. Weiss – Suity oraz utwory F. Sora, M. Giulianiego, A. Diabellego, D. Aguado, N. Coste, L. Legnaniego, J. K. Mertza,
G. Regondiego – stosownie do potrzeb

W poszukiwaniach odpowiednich utworów warto też przejrzeć kompozycje takich twórców jak:

D. Aguado, I. Albeniz, H. Albert, H. i E. Angulo, J. Arcas, J. Ardevol, P. Attaignant, J. Azpiazu, J. S. Bach, G. Baron, A. Barrios, L. van Beethoven, Bálint Bakfark, P. Bellinati, L. Berkeley, J. B. Besard, J. N. Bobrowicz. L. Boccherini, D. Bogdanovic, B. Britten, J. Broca, L. Brouwer, B. Budzyński, D. Buxtechude, W. Byrd, A. de Cabezón, C/ Tirao, A. Carlevaro, M. C. Tedesco, F. Chopin, D. Cimarosa, A. Coeck, E. Cordero, O. Costa, N. Coste, A. Cottin, F. Couperin, F. Cutting, C. Debussy, A. Diabelli, M. Dinkova, W. Długoraj, St. Dodgson, C. Domeniconi, J. Dowland, J. Duarte, R. Dyens, M. de Falla, J. Ferrer y Esteve, D. Fortea,

F. da Milano, J. Françaix, G. Frescobaldi, M. de Fuellana, V. Galilei, D. Gaultier, A. Gilardino, A. Ginastera, E. Gismonti, M. Giuliani, R. Gnattali, L. Gottschalk, E. Granados, C. Guastavino, N. Guestrin, A. Haba, G. F. Haendel, J. Haydn, B. Henze, W. Henze, F. Horecki, J. N. Hummel, J. Ibert, A. José, D. Kellner, F. Kleynjans, N. Koskhin, I. A. Kramskoj, A. Lauro, L. Legnani, A. de Lhoyer, M. Llobet, V. Magnien, J. Malats, A. Malcolm, Ch. Manen,  J. Manjon, Mendelssohn- Bartholdy, J. K. Mertz, L. Milan, F. Milanese, F. Molinaro, F. Molino, S. Molitor, F. Mompou, S. Moniuszko, C. Montoya, J. Morel, F. Moreno-Torroba, W. A. Mozart, S. Mroński, A. Mudarra, L. de Narvaez, H. Newsidler, A. Ourkouzounov, J. Padovetz, N. Paganini, J. Parga, M. Pasieczny, J. L. Petit, P. Pettoletti, A. Piazzolla, J. Polak, M. M. Ponce, E. Pujol, M. D. Pujol, Š. Rak, G. Rebours, G. Regondi, I. Rekhin, T. Robinson, J. Rodrigo, L. Roncalli, G. Rossini, R. Pipo, J. Sagreras, R. Sainz de la Maza, G. Santorsola, G. Sanz, I. Savio, D. Scarlatti, F. Schubert, R. Schumann, Scott-Tennant, A. Segovia, M. Sokołowski, F. Sor, K. Sosiński, A. Sychra, S. Szczepanowski, J. Świder, T. Takemitsu, A. Tansman, F. Tarrega, G. Ph. Telemann, E. Thorlaksson, M. Tippett, J. Turina, H. V. Lobos, W. Walton, C. M. von Weber, S. L. Weiss, K. Wyhowski, M. Wysocki, Y. Yocoh, A. York, J. Zenamon, M. A. Zani de Ferranti i inni twórcy

Efekty kształcenia – umiejętność gry na wybranym instrumencie pozwalającej na realizację i interpretację literatury solistycznej, kameralnej i w miarę możliwości – orkiestrowej) różnych epok i stylów; kreowania własnych rozwiązań interpretacyjnych wykonywanych utworów w oparciu o wiedzę dotyczącą stylu, tradycji wykonawczych i kontekstu historycznego związanego z powstaniem danego dzieła muzycznego.

Warto jednak pamiętać o uzupełniającym charakterze studiów II stopnia, które obejmują zaledwie dwa semestry normalnej edukacji plus dwa kolejne na przygotowanie studenta do egzaminu dyplomowego. Z tych względów trzeba wysoko postawić poprzeczkę wymagań na egzaminie wstępnym, aby można było bez trudu zrealizować ustawowe cele w zakresie standardów na tym poziomie. Studia magisterskie powinni podejmować dobrze i b. dobrze wykształceni instrumentaliści, gdyż tutaj nie ma czasu na nadrabianie zaległości.

Zakres repertuaru dydaktycznego w semestrze pierwszym:

- 2 etiudy¹,

- koncert²,

- suita³,

- utwór polskiego kompozytora⁴.

----------------------------------------------------

1.Popisowe etiudy wirtuozowskie.

2.Trudniejszy koncert dostosowany do upodobań studenta Np. H. V. Lobos, J. Rodrigo, etc. lub wybrany z regulaminu jakiegoś konkursu.

3.Dowolna suita o znacznym stopniu trudności.

4.Dowolny utwór współczesnego kompozytora polskiego.

Lekcje indywidualne z wykorzystaniem wszelkich skutecznych sposobów sprzyjających osiąganiu zamierzonych rezultatów dydaktycznych: wykład, seminarium, pokaz, ćwiczenia itp. z wykorzystaniem dostępnych pomocy i środków dydaktycznych - nagrania, filmy, koncerty itd.

Podstawą zaliczenia przedmiotu w każdym semestrze jest egzamin semestralny w formie recitalu, a ocenę wystawiają studentom członkowie komisji. Program recitalu  (ca 45 minut) składa się z pozycji repertuaru określonych w standardowych wymaganiach semestralnych ustalanych na początku nowego roku akademickiego lub na początku semestru.

Repertuar techniczny jak: etiudy, kaprysy etc. - zaliczają studenci w formie odrębnego przesłuchania w terminie poprzedzającym (ca 2 tyg. wcześniej) recital.

Uwaga!

Uczestnicy konkursów gitarowych mogą być zwolnieni z obowiązku realizacji określonych wymagań semestralnych na egzaminie pod warunkiem prezentacji programu konkursowego (przynajmniej z I i II etapu). Prawo do takiego rozwiązania przysługuje studentowi tylko jeden raz w czasie studiów.

Efekty kształcenia – umiejętność gry na wybranym instrumencie pozwalającej na realizację i interpretację literatury solistycznej, kameralnej i w miarę możliwości – orkiestrowej) różnych epok i stylów; kreowania własnych rozwiązań interpretacyjnych wykonywanych utworów w oparciu o wiedzę dotyczącą stylu, tradycji wykonawczych i kontekstu historycznego związanego z powstaniem danego dzieła muzycznego.

Warto jednak pamiętać o uzupełniającym charakterze studiów II stopnia, które obejmują zaledwie dwa semestry normalnej edukacji plus dwa kolejne na przygotowanie studenta do egzaminu dyplomowego. Z tych względów trzeba wysoko postawić poprzeczkę wymagań na egzaminie wstępnym, aby można było bez trudu zrealizować ustawowe cele w zakresie standardów na tym poziomie. Studia magisterskie powinni podejmować dobrze i b. dobrze wykształceni instrumentaliści, gdyż tutaj nie ma czasu na nadrabianie zaległości.

Zakres repertuaru dydaktycznego w semestrze drugim:

- sonata¹,

- wariacje,

- polifonia,

- utwór koncertowy,

- utwór samodzielnie opracowany.

----------------------------------------------

1.Duża forma sonatowa o odpowiednio wysokim stopniu trudności.

Lekcje indywidualne z wykorzystaniem wszelkich skutecznych sposobów sprzyjających osiąganiu zamierzonych rezultatów dydaktycznych: wykład, seminarium, pokaz, ćwiczenia itp. z wykorzystaniem dostępnych pomocy i środków dydaktycznych - nagrania, filmy, koncerty itd.

Podstawą zaliczenia przedmiotu w każdym semestrze jest egzamin semestralny w formie recitalu, a ocenę wystawiają studentom członkowie komisji. Program recitalu  (ca 45 minut) składa się z pozycji repertuaru określonych w standardowych wymaganiach semestralnych ustalanych na początku nowego roku akademickiego lub na początku semestru.

Repertuar techniczny jak: etiudy, kaprysy etc. - zaliczają studenci w formie odrębnego przesłuchania w terminie poprzedzającym (ca 2 tyg. wcześniej) recital.

 

Uwaga!

Uczestnicy konkursów gitarowych mogą być zwolnieni z obowiązku realizacji określonych wymagań semestralnych na egzaminie pod warunkiem prezentacji programu konkursowego (przynajmniej z I i II etapu). Prawo do takiego rozwiązania przysługuje studentowi tylko jeden raz w czasie studiów.

Ciąg dalszy pracy nad grą i rozwojem zdolności studentów z poszanowaniem zasady indywidualności i uwzględnianiu różnorodnych potrzeb dydaktycznych. W programie egzaminu powinny się znaleźć:

Efekty kształcenia – umiejętność gry na wybranym instrumencie pozwalającej na realizację i interpretację literatury solistycznej, kameralnej i w miarę możliwości – orkiestrowej) różnych epok i stylów; kreowania własnych rozwiązań interpretacyjnych wykonywanych utworów w oparciu o wiedzę dotyczącą stylu, tradycji wykonawczych i kontekstu historycznego związanego z powstaniem danego dzieła muzycznego.

Recitale dyplomowe (semestr trzeci i czwarty)¹:

- 2 etiudy,

- sonata,

- koncert,

- suita,

- wariacje,

- utwór polskiego kompozytora,

- utwór koncertowy,

- utwór samodzielnie opracowany.

-------------------------------------------

1.Podany program należy rozdzielić na dwa recitale.

Lekcje indywidualne z wykorzystaniem wszelkich skutecznych sposobów sprzyjających osiąganiu zamierzonych rezultatów dydaktycznych: wykład, seminarium, pokaz, ćwiczenia itp. z wykorzystaniem dostępnych pomocy i środków dydaktycznych - nagrania, filmy, koncerty itd.

Podstawą zaliczenia przedmiotu w każdym semestrze jest egzamin semestralny w formie recitalu, a ocenę wystawiają studentom członkowie komisji. Program recitalu  (ca 45 minut) składa się z pozycji repertuaru określonych w standardowych wymaganiach semestralnych ustalanych na początku nowego roku akademickiego lub na początku semestru. Wykaz wymagań dla poszczególnych semestrów zawierają załączniki do niniejszego programu.

Repertuar techniczny jak: etiudy, kaprysy etc. - zaliczają studenci w formie odrębnego przesłuchania w terminie poprzedzającym (ca 2 tyg. wcześniej) recital.

W trzecim i czwartym semestrze przewiduje się dwa recitale dyplomowe oraz, pracę pisemną i obronę pracy.

Uwaga!

Uczestnicy konkursów gitarowych mogą być zwolnieni z obowiązku realizacji określonych wymagań semestralnych na egzaminie pod warunkiem prezentacji programu konkursowego (przynajmniej z I i II etapu). Prawo do takiego rozwiązania przysługuje studentowi tylko jeden raz w czasie studiów.

Efekty kształcenia – umiejętność gry na wybranym instrumencie pozwalającej na realizację i interpretację literatury solistycznej, kameralnej i w miarę możliwości – orkiestrowej) różnych epok i stylów; kreowania własnych rozwiązań interpretacyjnych wykonywanych utworów w oparciu o wiedzę dotyczącą stylu, tradycji wykonawczych i kontekstu historycznego związanego z powstaniem danego dzieła muzycznego.

Recitale dyplomowe (semestr trzeci i czwarty)¹:

- 2 etiudy,

- sonata,

- koncert,

- suita,

- wariacje,

- utwór polskiego kompozytora,

- utwór koncertowy,

- utwór samodzielnie opracowany.

-------------------------------------------

1.Podany program należy rozdzielić na dwa recitale.

Lekcje indywidualne z wykorzystaniem wszelkich skutecznych sposobów sprzyjających osiąganiu zamierzonych rezultatów dydaktycznych: wykład, seminarium, pokaz, ćwiczenia itp. z wykorzystaniem dostępnych pomocy i środków dydaktycznych - nagrania, filmy, koncerty itd.

Podstawą zaliczenia przedmiotu w każdym semestrze jest egzamin semestralny w formie recitalu, a ocenę wystawiają studentom członkowie komisji. Program recitalu  (ca 45 minut) składa się z pozycji repertuaru określonych w standardowych wymaganiach semestralnych ustalanych na początku nowego roku akademickiego lub na początku semestru. Wykaz wymagań dla poszczególnych semestrów zawierają załączniki do niniejszego programu.

Repertuar techniczny jak: etiudy, kaprysy etc. - zaliczają studenci w formie odrębnego przesłuchania w terminie poprzedzającym (ca 2 tyg. wcześniej) recital.

W trzecim i czwartym semestrze przewiduje się dwa recitale dyplomowe oraz pracę pisemną i obronę pracy.

Uwaga!

Uczestnicy konkursów gitarowych mogą być zwolnieni z obowiązku realizacji określonych wymagań semestralnych na egzaminie pod warunkiem prezentacji programu konkursowego (przynajmniej z I i II etapu). Prawo do takiego rozwiązania przysługuje studentowi tylko jeden raz w czasie studiów.