| symbol | jezyk |
|---|---|
| 2/5109 | polski |
| założenia, cele oraz charakterystyka przedmiotu | |
Program nauczania w zakresie studiów orkiestrowych m a na celu stworzenie studentowi warunków do rozwoju oraz sprawdzenia jego muzycznych i technicznych umiejętności w szerokim repertuarze orkiestrowym | |
| sposób realizacji | |
| zajęcia stacjonarne | |
| wymagania wstępne i dodatkowe | |
Praca nad repertuarem orkiestrowym polega na zapoznaniu studenta z literaturą orkiestrową - symfoniczną i operową Zapoznanie studenta z wybranymi, znaczącymi dla instrumentu fragmentami muzyki orkiestrowej oraz praca nad opanowaniem tych partii w sposób perfekcyjny. Zajęcia grupowe uczą techniki współpracy w zakresie intonacji, rytmu, dynamiki, artykulacji i smyczkowania. | |
| zalecane fakultatywne komponenty przedmiotu | |
Studentom zaleca się uczestniczenie w charakterze słuchacza w koncertach odbywających się na profesjonalnych estradach. Warte polecenia jest korzystanie z fonografii pozwalającej na zapoznanie się z literaturą orkiestrową. Dużą pomocą przyspieszającą proces poznawania literatury jest śledzenie tekstu nutowego kompletnego głosu orkiestrowego podczas słuchania wybranego nagrania. W miarę możliwości zaleca się grę indywidualną a’vista ( ok.15 min.dziennie) | |
| bibliografia podstawowa | |
Materiałem bibliograficznym są: - Kompletne głosy orkiestrowe podstawowych pozycji repertuaru orkiestrowego - Monograficzne zeszyty studiów orkiestrowych dotyczące jednego kompozytora (np.Karłowicz, Bacewiczówna) -Zbiorcze zeszyty (studia orkiestrowe) zawierające znaczące dla instrumentu fragmenty orkiestrowe kompozytorów różnych epok. | |
| bibliografia uzupełniająca | |
Wskazane jest poznanie genezy i okoliczności powstania dzieła oraz podstawowych informacji o kompozytorze. Uzupełniającym materiałem w procesie kształcenia są nagrania, a właściwie fragmenty nagrań zawierające znaczące partie dla instrumentu. | |
| efekty kształcenia - wiedza | |
Znajomość najważniejszy wyjątków z literatury orkiestrowej poszczególnych instrumentów. | |
| efekty kształcenia - umiejętności | |
Student potrafi wykonać najbardziej problematyczne wyjątki z literatury orkiestrowej z uwzględnieniem poprawnej intonacji, artykulacji, agogiki, dynamiki i barwy. | |
| efekty kształcenia - kompetencje społeczne | |
Przygotowanie do pracy w profesjonalnym zespole orkiestrowym. | |
| semestr | wymiar godzin | wycena ects | forma | zaliczenie | pedagog | symbol | |||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 5 | 15.00 | 2.0 | wykład | egzamin | dr hab. Błażej Goliński, dr Jędrzej Kacprzyk, dr hab. Robert Kwiatkowski, mgr Maria Wiczyńska, | 2/5109/13827 | |||
| treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia | |||||||||
Doskonalenie sztuki wykonawczej w zakresie: -Właściwego dla danej epoki odczytania stylu -Rozwoju techniki potrzebnej dla uzyskania perfekcji wykonawczej (intonacja, dynamika, poczucie czasu itp.) -Dyscypliny zespołowej ( także zachowania się podczas pracy) -Czytania a’vista
| |||||||||
| metody dydaktyczne | |||||||||
Zajęcia grupowe z udziałem studentów klasy Ćwiczenia warsztatowe pozwalające na osiągnięcie perfekcyjnego rezultatu Ćwiczenia wybranych fragmentów a’vista Przygotowanie studenta do ewentualnego przesłuchania kwalifikacyjnego do orkiestr zawodowych. | |||||||||
| warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania | |||||||||
Podczas sesji każdego semestru odbywa się egzamin wobec komisji, w wyniku którego następuje wpis do indeksu z oceną (w punktacji od 1 do 25). Program egzaminu może być wybierany na poszczególne semestry w/g epok ( barok, klasycyzm romantyzm, muzyka XX wieku), w/g stopnia trudności ( podstawowy repertuar, ważne fragmenty solowe, fragmenty wirtuozowskie) oraz z uwzględnieniem instrumentów pokrewnych. Poniżej podaję jeden wariant.
Program : fragmenty muzyki XX wieku – m.in.S.Prokofiew, B.Bartok, D.Szostakowicz, R.Strauss, W.Lutosławski
| |||||||||
| semestr | wymiar godzin | wycena ects | forma | zaliczenie | pedagog | symbol | |||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 6 | 15.00 | 2.0 | wykład | egzamin | dr hab. Błażej Goliński, dr Jędrzej Kacprzyk, dr hab. Robert Kwiatkowski, mgr Maria Wiczyńska, | 2/5109/13851 | |||
| treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia | |||||||||
Doskonalenie sztuki wykonawczej w zakresie: -Właściwego dla danej epoki odczytania stylu -Rozwoju techniki potrzebnej dla uzyskania perfekcji wykonawczej (intonacja, dynamika, poczucie czasu itp.) -Dyscypliny zespołowej ( także zachowania się podczas pracy) -Czytania a’vista | |||||||||
| metody dydaktyczne | |||||||||
Zajęcia grupowe z udziałem studentów klasy Ćwiczenia warsztatowe pozwalające na osiągnięcie perfekcyjnego rezultatu Ćwiczenia wybranych fragmentów a’vista Przygotowanie studenta do ewentualnego przesłuchania kwalifikacyjnego do orkiestr zawodowych. | |||||||||
| warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania | |||||||||
W ramach zajęć (semestr III-VI) wymagane jest opanowanie podstawowego repertuaru literatury orkiestrowej różnych epok wraz z muzyką XX wieku, wykorzystującą niekonwencjonalne techniki instrumentalne. Podczas sesji każdego semestru odbywa się egzamin wobec komisji, w wyniku którego następuje wpis do indeksu z oceną (w punktacji od 1 do 25). Program egzaminu może być wybierany na poszczególne semestry w/g epok ( barok, klasycyzm romantyzm, muzyka XX wieku), w/g stopnia trudności ( podstawowy repertuar, ważne fragmenty solowe, fragmenty wirtuozowskie) oraz z uwzględnieniem instrumentów pokrewnych. Poniżej podaję jeden wariant.
Program: najtrudniejsze dla instrumentu fragmenty literatury orkiestrowej oraz znaczące partie solowe przeznaczone dla koncertmistrza ( np. Szecherezada Rimskiego-Korsakowa, XV Symfonia D. Szostakowicza czy poematy symfoniczne R.Straussa). Fragmenty literatury symfonicznej XX i XXI w., takich kompozytorów jak G. Mahler, A. Bruckner i K. Penderecki.
| |||||||||