Komunikacja społeczna i organizacja imprez

Głównym założeniem przedmiotu KOMUNIKACJA SPOŁECZNA I ORGANIZACJA IMPREZ jest wyposażenie studentów w podstawową wiedzę w zakresie komunikacji społecznej (typy, formy, cechy, rodzaje) oraz umiejętności na polu praktycznego organizowania imprez kulturalnych.

Przekazywana na zajęciach teoria jest podparta praktyką na polu komunikacji werbalnej i niewerbalnej. Szczególny nacisk kładziony jest na komunikację medialną.

Studenci:

• otrzymują kompendium wiedzy nt. mediów lokalnych, jak również instytucji kulturalnych,
• nabywają podstawowe umiejętności w zakresie Public Relations - skutecznej metody kształtowania dobrego wizerunku artysty, zespołu i instytucji artystycznej,
• zapoznają się - jako przyszli nauczyciele, organizatorzy przedsięwzięć kulturalnych - z zasadami organizacji wydarzeń muzycznych,
• poznaje zasady planowania kampanii reklamowej,
• poznaje  źródła finansowania - pozyskiwanie grantów, stypendiów, środków unijnych,
• zapoznają się ze sposobami osiągania sukcesu, zasadami kontaktów z partnerami i kontrahentami są przygotowywani do wystąpień publicznych, konferencji, seminariów,
• uczą się zakładać własną działalność artystyczną/stowarzyszenie kulturalne,
• nabywają podstawowe umiejętności w zakresie autoprezentacji/autoreklamy.

• orientacja w lokalnym (trójmiejskim) świecie kulturalnym i medialnym
• umiejętność obsługi komputera: edytor tekstu, PowerPoint

• promocja i marketing i dóbr kultury

1. Dragicevic-Sesić Milena, Stojković Branimir, Kultura: zarządzanie, animacja, marketing, Warszawa 2010.
2. Jankowski Dzierżymir, Pedagogika kultury, Kraków 2006.
3. Latoch-Zielińska Małgorzata, Animacja działań kulturalnych, Warszawa 2010.

Z zakresu komunikacji społecznej:

1. Collins Andy, Język ciała, gestów i zachowań, Warszawa 2003.
2. Goban-Klas Tomasz, Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu, Warszawa-Kraków 2009.
3. Nęcki Zbigniew, Komunikowanie interpersonalne, Wrocław 1992.
4. Tkaczyk Lech, Komunikacja niewerbalna, Wrocław 1996.

Z zakresu Public Relations:

1. Gregory Anne, Public Relations w praktyce, Kraków 1997.

Z zakresu prawa autorskiego:

1. Porzecka Barbara, Prawo autorskie i prasowe, Warszawa 2007.

- ma uporządkowaną wiedzę o celach, organizacji i funkcjonowaniu instytucji edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych, kulturalnych, pomocowych i terapeutycznych, pogłębioną w wybranych zakresach, zwłaszcza w systemie szkolnictwa artystycznego (K_W02, K_W10, K_W13)

- posiada umiejętność kreowania i realizowania projektów artystycznych (często w powiązaniu z innymi dyscyplinami) oraz posiada zdolność do podjęcia wiodącej roli w zespołach różnego typu (K_U01, K_U04, K_U05, K_U06)

- jest w pełni kompetentnym i samodzielnym artystą i pedagogiem, zdolnym do świadomego integrowania zdobytej wiedzy w obrębie specjalności oraz w ramach innych szeroko pojętych działań kulturalno-twórczo-oświatowych (K_K02, K_K03)
- inicjuje działania artystyczne w zakresie szeroko pojętej kultury (podejmowanie projektów o charakterze interdyscyplinarnym lub też wymagających współpracy z przedstawicielami innych dziedzin sztuki i nauki) (K_K03, K_K05)
- w sposób świadomy i odpowiedzialny przewodniczy różnorodnym działaniom zespołowym (K_K04)
- wykazuje się umiejętnością funkcjonowania w społeczeństwie (K_K07)

TEORIA

1. Komunikacja społeczna - definicje, pojęcia, cechy.
2. Poziomy i style procesu komunikowania się.
3. Sposoby porozumiewania się ludzi (komunikowanie interpersonalne – bezpośrednie i medialne; komunikowanie pośrednie – masowe).
4. Komunikacja werbalna, niewerbalna, medialna.
5. Prezentacja i autoprezentacja.
6. Organizacja imprezy kulturalnej.
7. Sponsoring i mecenat.
8. Reklama i promocja.
9. Elementy umowy z artystą.
10. Public Relations jako metoda kreowania wizerunku artysty, zespołu i instytucji artystycznej.

PRAKTYKA

1. Autoprezentacja.
2. Prezentacja animatora kultury muzycznej w regionie.
3. Stworzenie własnego scenariusza imprezy kulturalnej.
4. Wystąpienie przed publicznością - zapowiedź imprezy.

• burza mózgów
• konwersacje
• autoprezentacja
• prezentacja

Ocena semestralna jest wypadkową kilku czynników. Są nimi:

• obecność (dopuszczalne 2 nieusprawiedliwione nieobecności),
• aktywność, kreatywność i zaangażowanie podczas zajęć i ćwiczeń,
• prace domowe (pisemno-koncepcyjne),
• gotowość do twórczych działań.