Europejski System Akumulacji i Transferu Punktów
» Strona główna

Instrumentoznawstwo praktyczne

symboljezyk
1/4906polski
założenia, cele oraz charakterystyka przedmiotu

Założenia:

Przedmiot "Instrumentoznawstwo praktyczne" ma za zadanie pogłębić wiedzę studentów zdobytą w czasie studiów I stopnia w zakresie budowy instrumentów akustycznych oraz ich technicznych możliwości gry. Problematyka ta dotyczy przede wszystkim skal i rejestrów poszczególnych instrumentów w powiązaniu z:

  1. dynamiką;
  2. artykulacją;
  3. możliwościami wydobycia dźwięku.

Cele:

Nadrzędnym celem przedmiotu jest wykształcenie u studentów umiejętności świadomego posługiwania się wiedzą teoretyczną w odniesieniu do instrumentowania utworów w obsadach:

  1. na jeden instrument jedno- i wielogłosowy;
  2. kameralnych (duety, tria, kwartety);
  3. orkiestrowych (orkiestry kameralnej i symfonicznej).

Charakterystyka przedmiotu:

Założenia programowe przedmiotu mają charakter dwutorowy: z jednej strony studenci, w oparciu o wnikliwe analizy literatury muzycznej, mają za zadanie przekształcić fakturę fragmentu wybranego utworu, "przeinstrumentować" ją - w oparciu o wiedzę w zakresie instrumentacji, stylu epoki bądź kompozytora oraz możliwych implikacji z niej wynikających. Z drugiej zaś strony studenci przygotowują próbki instrumentacyjne, z przeznaczeniem do wykonania przez zaproszonych instrumentalistów (a vista podczas zajęć).

sposób realizacji
zajęcia stacjonarne
wymagania wstępne i dodatkowe
  • Od studentów wymaga się znajomości podstaw instrumentacji, stylów muzycznych, tendencji kompozytorskich i nurtów stylistycznych danej epoki.
zalecane fakultatywne komponenty przedmiotu

---

bibliografia podstawowa
  1. Guzowski K.: "Podstawowe zagadnienia instrumentacji", Seria: Skrypty i Podręczniki 33, Wydawnictwo Akademii Muzycznej w Gdańsku, Gdańsk 2005;
  2. Guzowski K.: "Definicje", materiały niepublikowane; Pawłowski J.: "Podstawy instrumentacji" (cz. I i II), PWM Kraków 1961.
bibliografia uzupełniająca
  1. Berlioz H. i Strauss R.: "Instrumentationslehre" (t. I i II), Peters Leipzig 1904.
efekty kształcenia - wiedza

- posiada gruntowną wiedzę dotyczącą budowy instrumentów i specyfiki ich brzmienia (K_W15)
- posiada głębokie zrozumienie wzajemnych relacji pomiędzy teoretycznymi i praktycznymi elementami studiów oraz zdolność do integrowania nabytej wiedzy (K_W14)
- posiada gruntowną znajomość literatury muzycznej w kontekście instrumentoznawstwa (K_W03)
- posiada szczegółową wiedzę dotyczącą repertuaru symfoniczno-operowego w kontekście instrumentoznawstwa (K_W02)

efekty kształcenia - umiejętności

- posiada umiejętność dogłębnego rozumienia i kontrolowania struktur rytmicznych i metrorytmicznych oraz aspektów dotyczących aplikatury, smyczkowania, pedalizacji, frazowania, struktury harmonicznej itp. opracowywanych utworów (K_U10)
- posiada umiejętność tworzenia rozbudowanych prezentacji słownych (także o charakterze multimedialnym) na tematy dotyczące zarówno własnej specjalizacji, jak i szerokiej problematyki z obszaru sztuki, wykazując zdolność formułowania własnych sądów i wyciągania trafnych wniosków (K_U15)
- poprzez indywidualną pracę rozwija umiejętności dotyczącą improwizacji i nowych technik wykonawczych oraz kompozytorskich (K_U18)
- podczas realizacji własnych koncepcji artystycznych wykazuje się umiejętnością świadomego zastosowania wiedzy dotyczącej elementów dzieła muzycznego i obowiązujących wzorców formalnych (K_U03)

efekty kształcenia - kompetencje społeczne

- rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie i potrafi inspirować oraz organizować proces uczenia się innych osób (K_K01)
- posiada umiejętność krytycznej oceny własnych działań twórczych i artystycznych oraz umie poddać takiej ocenie inne przedsięwzięcia z zakresu kultury, sztuki i innych dziedzin działalności artystycznej (K_K07)
- prezentuje skomplikowane i specjalistyczne zadania i projekty w przystępnej formie, w sposób zrozumiały dla osób niemających doświadczenia w pracy nad projektami artystycznymi (K_K09)

Semestry

Dyrygentura
Dyrygentura symfoniczno-operowa (magisterskie, stacjonarne, obowiązuje od: 18/zimowy)

semestrwymiar godzinwycena ectsformazaliczeniepedagogsymbol
115.002.0ćwiczeniazaliczenie bez ocenydr Tadeusz Dixa, 1/4906/13397
treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia

1. Instrumenty smyczkowe (skrzypce, altówka, wiolonczela, kontrabas):

  • przekształcanie faktury wybranych utworów kameralnych, z uwzględnieniem skal, rejestrów, dynamiki, artykulacji, możliwości wydobycia dźwięku, efektów kolorystycznych,
  • wybór fragmentów utworów spośród proponowanych przez prowadzącego przedmiot (vide materiały nutowe) oraz ich twórcze opracowanie instrumentacyjne,
  • prezentacja wykonanych ćwiczeń - realizacja przez zaproszonego instrumentalistę (a vista podczas zajęć).

2. Instrumenty dęte drewniane (flet, flet piccolo, obój, rożek angielski, klarnet, klarnet basowy, fagot, kontrafagot):

  • przekształcanie faktury wybranych utworów kameralnych, z uwzględnieniem skal, rejestrów, dynamiki, artykulacji, możliwości wydobycia dźwięku, efektów kolorystycznych,
  • wybór fragmentów utworów spośród proponowanych przez prowadzącego przedmiot (vide materiały nutowe) oraz ich twórcze opracowanie instrumentacyjne,
  • prezentacja wykonanych ćwiczeń - realizacja przez zaproszonego instrumentalistę (a vista podczas zajęć).

Materiały nutowe:

  • B. Bartók: Kwartety smyczkowe I-VI; Koncert na orkiestrę; Muzyka na instrumenty strunowe, perkusję i czelestę; Dwa obrazy na orkiestrę.
  • J. Brahms: Kwartety smyczkowe I-III, Symfonie II i IV.
  • B. Britten: Wariacje i Fuga nt. Purcella.
  • P. Czajkowski: VI Symfonia.
  • C. Debussy: Kwartet smyczkowy g-moll; Obrazy na fortepian; La Mer - 3 szkice symfoniczne.
  • W. Lutosławski: Koncert na orkiestrę; IV Symfonia.
  • M. Musorgski-M. Ravel: Obrazki z wystawy.
  • M. Ravel: Kwartet smyczkowy F-dur; II Koncert fortepianowy.
  • A. Webern: Symfonia op. 21.
metody dydaktyczne

Ćwiczenia - grupy do 5 osób.

warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania

Na zaliczenie przedmiotu i ocenę składają się:

  1. wysoka frekwencja;
  2. systematyka w działaniu;
  3. twórcza inicjatywa (w ramach przygotowywanych ćwiczeń);
  4. biegłość w zakresie instrumentacji;
  5. rzetelność i uczciwość.
semestrwymiar godzinwycena ectsformazaliczeniepedagogsymbol
215.002.0ćwiczeniazaliczeniedr Tadeusz Dixa, 1/4906/13430
treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia

1. Instrumenty dęte blaszane (trąbka, waltornia [naturalna i wentylowa w stroju F], puzon, tuba): 

  • przekształcanie faktury wybranych utworów kameralnych, z uwzględnieniem skal, rejestrów, dynamiki, artykulacji, możliwości wydobycia dźwięku, efektów kolorystycznych,
  • wybór fragmentów utworów spośród proponowanych przez prowadzącego przedmiot (vide materiały nutowe) oraz ich twórcze opracowanie instrumentacyjne,
  • prezentacja wykonanych ćwiczeń - realizacja przez zaproszonego instrumentalistę (a vista podczas zajęć).

2. Instrumenty strunowe (fortepian, harfa, ew. gitara, mandolina) oraz Instrumenty perkusyjne o określonej wysokości dźwięku (ksylofon, marimba, wibrafon, dzwonki orkiestrowe, dzwony, czelesta, kotły) i nieokreślonej wysokości dźwięku (werbel, tom-tomy, wielki bęben, triangel, talerze, tam-tam, pudełka akustyczne, marakasy, klawesyn):

  • przekształcanie faktury wybranych utworów kameralnych, z uwzględnieniem skal, rejestrów, dynamiki, artykulacji, możliwości wydobycia dźwięku, efektów kolorystycznych,
  • wybór fragmentów utworów spośród proponowanych przez prowadzącego przedmiot (vide materiały nutowe) oraz ich twórcze opracowanie instrumentacyjne,
  • prezentacja wykonanych ćwiczeń - realizacja przez zaproszonego instrumentalistę (a vista podczas zajęć).

Materiały nutowe:

  • B. Bartók: Kwartety smyczkowe I-VI; Koncert na orkiestrę; Muzyka na instrumenty strunowe, perkusję i czelestę; Dwa obrazy na orkiestrę.
  • J. Brahms: Kwartety smyczkowe I-III, Symfonie II i IV.
  • B. Britten: Wariacje i Fuga nt. Purcella.
  • P. Czajkowski: VI Symfonia.
  • C. Debussy: Kwartet smyczkowy g-moll; Obrazy na fortepian; La Mer - 3 szkice symfoniczne.
  • W. Lutosławski: Koncert na orkiestrę; IV Symfonia.
  • M. Musorgski-M. Ravel: Obrazki z wystawy.
  • M. Ravel: Kwartet smyczkowy F-dur; II Koncert fortepianowy.
  • A. Webern: Symfonia op. 21.
metody dydaktyczne

Ćwiczenia - grupy do 5 osób.

warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania

Na zaliczenie przedmiotu i ocenę składają się:

  1. wysoka frekwencja;
  2. systematyka w działaniu;
  3. twórcza inicjatywa (w ramach przygotowywanych ćwiczeń);
  4. biegłość w zakresie instrumentacji;
  5. rzetelność i uczciwość.
wykonanie: www.ansta.pl