Europejski System Akumulacji i Transferu Punktów
» Strona główna

Muzyka polska XX i XXI wieku

symboljezyk
1/4892polski
założenia, cele oraz charakterystyka przedmiotu

Semestr 4

Głównym celem jest poznanie dokonań twórczych polskich kompozytorów. Dorobek ten ma być postrzegany w kontekście uwarunkowań historycznych, społecznych i kulturowych, jakie wpłynęły na dzieje Polski w XX wieku, od momentu odzyskania niepodległości w 1918 roku. Znajomość tych uwarunkowań pozwoli bowiem zrozumieć meandry rozwoju polskiej kultury, w tym kultury muzycznej, w minionym stuleciu.

 

Semestr 5

Głównym celem nauczania, w pierwszym semestrze tego roku (semestr 5 studiów), jest poznanie dokonań twórczych wybranych polskich kompozytorów. Dominującą formą zajęć jest wykład. Obejmuje on przedstawienie biogramu danego twórcy, periodyzację twórczości, przybliżenie cech techniki kompozytorskiej i własności ekspresyjnych muzyki. Refleksje teoretyczną wspierają przesłuchania kilku utworów (co najmniej trzech) wraz z partyturami. Prezentacja nagrań jest poprzedzona krótką charakterystyką cech konstrukcyjnych i ekspresyjnych danej kompozycji. Charakterystykę tę przedstawia prowadzący zajęcia. Przekazuje on także studentom na piśmie tezy swojej wypowiedzi. Stanowią one uzupełnienie tekstu biogramu, jaki znajduje się w tomie Biogramy książki Kompozytorzy polscy 1918-2000.

sposób realizacji
zajęcia stacjonarne
wymagania wstępne i dodatkowe

Semestr 4

Zajęcia na roku drugim mają głównie charakter spotkań seminaryjnych, których istotą jest prezentacja przez studentów określonych tematów, wcześniej wyznaczonych do opracowania przez prowadzącego zajęcia.

 

Semestr 5

Zajęcia są głównie wykładami. Uzupełniają one dane zawarte w tomie Biogramy książki, będącej podstawowym źródłem informacji w procesie nauczania. Stąd konieczna jest wysoka frekwencja studentów na zajęciach. Obecność studentów na zajęciach jest odnotowywana w ich zeszytach ćwiczeń. W zeszytach tych odnotowuje się również oceny ze sprawdzianów, zamykających prezentację dorobku pewnej grupy kompozytorów.

zalecane fakultatywne komponenty przedmiotu

Wykłady z cyklu „Spotkanie z kompozytorem”. W ciągu roku akademickiego Instytut Teorii Muzyki organizuje 2-3 otwarte wykłady z cyklu: „Spotkanie z kompozytorem”. Zazwyczaj składa się na takie spotkanie wypowiedź zaproszonego spoza Uczelni prelegenta na temat życia i dorobku danego kompozytora, ilustrowana przykładami dźwiękowymi i wizualnymi oraz komentarze samego kompozytora, uczestniczącego w takim spotkaniu. Zaleca się udział wszystkich studentów Wydziału I w tych spotkaniach, bez względu na rok i specjalność studiów.

bibliografia podstawowa

Semestr 4

  1. Kompozytorzy polscy 1918-2000, t. 1: Eseje, t. 2: Biogramy, red. Marek Podhajski, Gdańsk–Warszawa 2005.

Semestr 5

  1. Kompozytorzy polscy 1918-2000, t. 1: Eseje, t. 2: Biogramy, red. Marek Podhajski, Gdańsk–Warszawa 2005.
  2. Paderewski Ignacy J., Pamiętniki, Kraków 1986.
  3. Drozdowski Marian M., Ignacy Jan Paderewski. Zarys biografii politycznej, Warszawa 1986.
  4. Rae Charles B., Muzyka Lutosławskiego, Warszawa 1996.
  5. Tomaszewski Mieczysław, Krzysztof Penderecki i jego muzyka. Cztery eseje, Kraków 1994.
  6. Thomas Adrian, Górecki, Kraków 1998.
  7. Droba Krzysztof, Jeszcze o III Symfonii Henryka Mikołaja Góreckiego, (Zeszyty Naukowe Zespołu Analizy i Interpretacji Muzyki 3), Kraków 1978.
  8. Panufnik Andrzej, Panufnik o sobie, Warszawa 1990.
  9. Kaczyński Tadeusz, Andrzej Panufnik i jego muzyka, Warszawa 1994.
  10. Siemdaj Ewa, Andrzej Panufnik. Twórczość symfoniczna, Kraków 2003.
  11. Malatyńska-Stankiewicz Agnieszka, Malatyńska Maria, Scherzo dla Wojciecha Kilara, Kraków 2002.
  12. Roman Maciejewski - twórca charyzmatyczny, red. Jagna Dankowska, Janina Tatarska, Anna Brożek, Poznań-Warszawa 2010.
  13. Outsider czyli portret Romana Maciejewskiego, kompozytora osobnego, reż. Stefan Szlachtycz (film DVD).
  14. Maciejewski Roman, Requiem „Missa pro defunctis” (płyta CD). 
  15. Gąsiorowska Małgorzata, Bacewicz, Kraków 1999.
  16. Tarnawska-Kaczorowska Krystyna, Świat liryki wokalno-instrumentalnej Tadeusza Bairda, Kraków 1982.
  17. Tarnawska-Kaczorowska Krystyna, Tadeusz Baird. Glosy do biografii, Kraków 1997.
  18. Grzenkowicz Izabela, Tadeusz Baird. Rozmowy, szkice, refleksje, Kraków 1982.
  19. Zieliński Tadeusz A., O twórczości Kazimierza Serockiego, Kraków 1985.
  20. Weselmann Thomas, Musica incrostata: szkice o muzyce Krzysztofa Meyera, Poznań 2003.
  21. Krzysztof Meyer. Do i od kompozytora, red. Maciej Jabłoński, Poznań 1994.
bibliografia uzupełniająca

-

efekty kształcenia - wiedza

- posiada ogólną znajomość literatury muzycznej, ze szczególnym uwzględnieniem utworów przeznaczonych na orkiestry kameralne, symfoniczne i małe zespoły operowe (K_W01)
- posiada znajomość elementów struktury dzieła muzycznego i modeli formalnych utworów (K_W03)
- posiada wiedzę dotyczącą współczesnej kultury muzycznej (K_W09)

efekty kształcenia - umiejętności

- posiada umiejętność odczytania zapisu muzyki XX i XXI wieku (K_U05)
- posiada umiejętność swobodnej ustnej i pisemnej wypowiedzi na temat interpretowania, tworzenia i odtwarzania muzyki (K_U11, K_U12)

efekty kształcenia - kompetencje społeczne

- rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie (K_K01)
- umie gromadzić, analizować i w świadomy sposób interpretować potrzebne informacje (K_K02)
- jest zdolny do definiowania własnych sądów i przemyśleń na tematy społeczne, naukowe i etyczne oraz umie je umiejscowić w obrębie własnej pracy artystycznej (K_K09)
- umie posługiwać się fachową terminologią z zakresu dziedziny muzyki (K_K10)

Semestry

Kompozycja i Teoria Muzyki
Teoria Muzyki (licencjackie, stacjonarne, obowiązuje od: 18/zimowy)

semestrwymiar godzinwycena ectsformazaliczeniepedagogsymbol
430.002.0wykładzaliczenieprof. Marek Podhajski, 1/4892/13363
treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia

Treścią seminariów są teksty zawarte w tomie Eseje, w książce wymienionej w bibliografii podstawowej.

  • Wprowadzenie
  • Norman Davies: Kartki z historii 1918-1990
  • Jan Nowak-Jeziorański: Na przełomie wieków
  • Janusz Żarnowski: Kultura polska w latach 1918-2000
  • Marek Podhajski: Periodyzacja 
  • Danuta Gwizdalanka: Muzyka polska czyli jaka?
  • Marek Podhajski: Neoklasycyzm
  • Marek Podhajski: Socrealizm – geneza, osobliwości
  • Iwona Lindstedt: Dodekafonia i serializm w twórczości kompozytorów polskich XX wieku
  • Izabela Pacewicz: Sonoryzm
  • Krzysztof Droba: Sonoryzm polski
  • Anna Rutkowska: Postmodernizm
  • Marek Chołoniewski: Sztuka multimedialna
  • Joanna Miklaszewska: Minimalizm (wykład, nie ma tego tekstu w tomie Eseje)
  • Andrzej Chłopecki: Nowa fala polskich kompozytorów. Początek XXI wieku

(wykład, nie ma tego tekstu w tomie Eseje)

metody dydaktyczne

Metody dydaktyczne

Dominującą formą zajęć jest wykład. Obok niego – sprawdziany. Wykłady obejmują przedstawienie biogramu danego twórcy, periodyzację twórczości, przybliżenie cech techniki kompozytorskiej i własności ekspresyjnych muzyki. Refleksję teoretyczną, związaną z dorobkiem danego twórcy, wspierają przesłuchania kilku jego utworów (conajmniej trzech) wraz z partyturami. Prezentacja nagrań jest poprzedzona krótką charakterystyką cech konstrukcyjnych i ekspresyjnych danej kompozycji. Charakterystykę tę przedstawia prowadzący zajęcia. Przekazuje on także studentom na piśmie, po wykładzie, tezy swojej wypowiedzi. Stanowią one uzupełnienie tekstu biogramu, jaki znajduje się w tomie Biogramy książki Kompozytorzy polscy 1918-2000.   Sprawdziany

Przewiduje się po dwa sprawdziany w ciągu semestru 5 i 6. Pierwszy, w semestrze 5,  po prezentacji sylwetek: Paderewski, Szymanowski, Lutosławski, Penderecki. Drugi, w semestrze 5 – po prezentacji sylwetek: H. M. Górecki, A. Panufnik, W. Kilar, R. Maciejewski. W semestrze 6, pierwszy, po omówieniu dorobku następujących twórców: G. Bacewicz, T. Baird,  K. Serocki, A. Nikodemowicz. Drugi, po prezentacji sylwetek: K. Meyer, P. Szymański, A. Koszewski, R. Twardowski. W semestrze 6 każdy ze studentów jest obowiązany przedstawić na piśmie pracę seminaryjną. Tematyka takiej pracy dotyczy dorobku wybranego przez studenta współczesnego kompozytora polskiego. Winna obejmować notę biograficzną (pożądany wywiad z kompozytorem), charakterystykę twórczości (periodyzacja, cechy techniki kompozytorskiej), bliższe omówienie wyróżniającego się w tej twórczości utworu lub grupy utworów. Prezentacja pracy obejmuje także przedstawienie nagrania omawianego utworu i jego partytury. Całość pracy podlega ocenie i jest podstawowym warunkiem zaliczenia semestru.

warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania

Warunkiem zaliczenia semestru jest obecność studenta na wszystkich wykładach (jeden może być niezaliczony) i uzyskanie ocen pozytywnych z wszystkich sprawdzianów. Aktywność studenta na zajęciach i uzyskane przez niego oceny ze sprawdzianów i z pracy seminaryjnej są podstawą do określenia oceny zaliczającej semestr. Nie stosuje się na zakończenie semestru odrębnego kolokwium zaliczającego, ani egzaminu.

semestrwymiar godzinwycena ectsformazaliczeniepedagogsymbol
530.002.0wykładzaliczenieprof. Marek Podhajski, 1/4892/13376
treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia

W kręgu indywidualnej stylistyki:

  • I. J. Paderewski
  • K. Szymanowski                                              
  • W. Lutosławski
  • K. Penderecki
  • H. M. Górecki
  • A. Panufnik
  • W. Kilar
  • R. Maciejewski
  • G. Bacewicz
  • T. Baird
  • K. Serocki
  • A. Nikodemowicz
  • K. Meyer
  • P. Szymański    
  • A. Koszewski
  • R. Twardowski
  • kompozytorzy różnych środowisk twórczych ( 4 - 6 nazwisk; wybór uzależniony od tematyki prac seminaryjnych studentów).
metody dydaktyczne

Metody dydaktyczne

Dominującą formą zajęć jest wykład. Obok niego – sprawdziany. Wykłady obejmują przedstawienie biogramu danego twórcy, periodyzację twórczości, przybliżenie cech techniki kompozytorskiej i własności ekspresyjnych muzyki. Refleksję teoretyczną, związaną z dorobkiem danego twórcy, wspierają przesłuchania kilku jego utworów (co najmniej trzech) wraz z partyturami. Prezentacja nagrań jest poprzedzona krótką charakterystyką cech konstrukcyjnych i ekspresyjnych danej kompozycji. Charakterystykę tę przedstawia prowadzący zajęcia. Przekazuje on także studentom na piśmie, po wykładzie, tezy swojej wypowiedzi. Stanowią one uzupełnienie tekstu biogramu, jaki znajduje się w tomie Biogramy książki Kompozytorzy polscy 1918-2000.   Sprawdziany

Przewiduje się po dwa sprawdziany w ciągu semestru 5 i 6. Pierwszy, w semestrze 5,  po prezentacji sylwetek: Paderewski, Szymanowski, Lutosławski, Penderecki. Drugi, w semestrze 5 – po prezentacji sylwetek: H. M. Górecki, A. Panufnik, W. Kilar, R. Maciejewski. W semestrze 6, pierwszy, po omówieniu dorobku następujących twórców: G. Bacewicz, T. Baird,  K. Serocki, A. Nikodemowicz. Drugi, po prezentacji sylwetek: K. Meyer, P. Szymański, A. Koszewski, R. Twardowski. W semestrze 6 każdy ze studentów jest obowiązany przedstawić na piśmie pracę seminaryjną. Tematyka takiej pracy dotyczy dorobku wybranego przez studenta współczesnego kompozytora polskiego. Winna obejmować notę biograficzną (pożądany wywiad z kompozytorem), charakterystykę twórczości (periodyzacja, cechy techniki kompozytorskiej), bliższe omówienie wyróżniającego się w tej twórczości utworu lub grupy utworów. Prezentacja pracy obejmuje także przedstawienie nagrania omawianego utworu i jego partytury. Całość pracy podlega ocenie i jest podstawowym warunkiem zaliczenia semestru.

warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania

Warunkiem zaliczenia semestru jest obecność studenta na wszystkich wykładach (jeden może być niezaliczony) i uzyskanie ocen pozytywnych z wszystkich sprawdzianów. Aktywność studenta na zajęciach i uzyskane przez niego oceny ze sprawdzianów i z pracy seminaryjnej są podstawą do określenia oceny zaliczajacej semestr. Nie stosuje się na zakończenie semestru odrębnego kolokwium zaliczającego, ani egzaminu.

wykonanie: www.ansta.pl