Europejski System Akumulacji i Transferu Punktów
» Strona główna

Harmonia praktyczna

symboljezyk
1/4807
założenia, cele oraz charakterystyka przedmiotu

Głównym celem zajęć jest:

1. Umożliwienie studentowi zastosowania w praktyce środków harmoniki funkcyjnej.

2. Zdobycie i opanowanie techniki umiejętności doboru i użycia tychże środków.

3. Rozwijanie wewnętrznego słuchu harmonicznego i wyobraźni muzycznej poprzez  granie na fortepianie ćwiczeń zawierających omawiane kolejno problemy harmoniczne i zjawiska brzmieniowe oraz poprzez słuchanie realizowanych przykładów.

4. Kształcenie umiejętności rozumienia i analizowania języka harmonicznego oraz rozpoznawania struktur brzmieniowych użytych w danym utworze muzycznym (analiza wybranych przykładów z literatury muzycznej w różnych fakturach).

5. Kształcenie umiejętności praktycznego zastosowania zdobytej wiedzy harmonicznej z zastosowaniem różnych typów akompaniamentu.

Nauczanie przedmiotu trwa dwa semestry I roku studiów. Zajęcia prowadzone są w grupach dwuosobowych i odbywają się w wymiarze jednej godziny tygodniowo. Cotygodniowe ćwiczenia domowe studentów (realizowane na fortepianie) są omawiane i analizowane na zajęciach wraz z koniecznymi wyjaśnieniami i korektą.

sposób realizacji
zajęcia stacjonarne
wymagania wstępne i dodatkowe
  • znajomość podstaw harmonii tonalnej w zakresie teoretycznym i praktycznym
zalecane fakultatywne komponenty przedmiotu
  • harmonia (wykład)
bibliografia podstawowa
  1. Materiały do analiz harmonicznych (wybór).
  2. Poszowski Antoni, Harmonia systemu tonalnego dur-moll, Gdańsk 2001.
  3. Sikorski Kazimierz, Harmonia. Zbiór zadań i przykładów, Kraków 1984.
  4. Wesołowski Franciszek, Materiały do ćwiczeń harmonicznych, Kraków 2004.
bibliografia uzupełniająca
  1. Frączkiewicz Aleksander, Fieldorf  Maria, Zasady modulacji – podręcznik pomocniczy do nauki harmonii, Kraków 1996.
  2. Pokrzywińska Maria, Progresje. Zbiór ćwiczeń harmonicznych, Warszawa 2004.
  3. Sikorski Kazimierz, Harmonia, cz. 1-2, Kraków 2001, 2003.
  4. Targosz Jacek, Podstawy harmonii funkcyjnej, Kraków 1993.
  5. Wesołowski Franciszek, Nauka harmonii, Łódź 2008.
  6. Wesołowski Franciszek, Rozwój systemu tonalnego dur-moll, Warszawa 2006.
efekty kształcenia - wiedza

- rozpoznaje i nazywa stosowane w praktyce środki harmoniki funkcyjnej (K_W13)
- definiuje wzajemne relacje zachodzące pomiędzy teoretycznymi aspektami harmonicznymi a praktyką ich zastosowania (K_W13)
- posiada wiedzę z zakresu harmoniki tonalnej oraz jej praktycznego zastosowania w analizie wykonywanych ćwiczeń/utworów (K_W14)
- zna konstrukcje harmoniczne (kadencja, progresja) oraz różne typy akompaniamentu, dające podstawy improwizacji (K_W15)

efekty kształcenia - umiejętności

- opanował warsztat techniczny potrzebny do prezentacji zjawisk harmonicznych (K_U07)
- posiada umiejętność właściwego odczytania basu cyfrowanego oraz pełnego przekazania materiału muzycznego utworu (K_U09)
- dokonuje analizy harmonicznej utworów (K_U16)
- tworzy konstrukcje harmoniczne (kadencja, progresja) (K_U16)
- stosuje różne typy akompaniamentu, dające podstawy improwizacji (K_U16)

efekty kształcenia - kompetencje społeczne

- pracuje nad ciągłym rozwijaniem wewnętrznego słuchu harmonicznego (K_K01)
- zachowuje krytycyzm w stosunku do własnej pracy w oparciu o poznane wymogi (K_K01, K_K04)
- wykazuje kreatywność w wykorzystywaniu poznanych zasad i prawideł harmonicznych (K_K03)
- samodzielnie organizuje pracę własną (K_K04)

Semestry

Kompozycja i Teoria Muzyki
Kompozycja (licencjackie, stacjonarne, obowiązuje od: 18/zimowy)

semestrwymiar godzinwycena ectsformazaliczeniepedagogsymbol
17.501.0ćwiczeniazaliczenieas. mgr Beata Kotłowska, 1/4807/13147
treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia

Realizowane treści w formie ćwiczeń obejmują następującą problematykę harmoniki systemu tonalnego dur-moll:

  • zasady realizacji basu cyfrowanego i harmonizacji sopranu,
  • budowa, łączenie i użycie w konstrukcji harmonicznej trójdźwięków: trójdźwięki triady harmonicznej, trójdźwięki poboczne – ich budowa, funkcje i odmiany, łączenie trójdźwięków, trójdźwięki triady harmonicznej z pojedynczym i podwójnym opóźnieniem, kadencje (typy, rodzaje, cechy, odmiany), progresje i ich rodzaje,
  • budowa, rozwiązania i użycie w konstrukcji harmonicznej wielodźwięków: czterodźwięki septymowe, czterodźwięki septymowe bez prymy, trójdźwięki z dodaną sekstą, pięciodźwięki nonowe, dominanta nonowa bez prymy.
metody dydaktyczne
  • metoda eksponująca (przy instrumencie) połączona z analizą danego zjawiska harmonicznego oraz treści harmonicznej dzieła muzycznego
  • metoda praktyczna - ćwiczenia (na fortepianie i pisemne) realizujące kolejne problemy
warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania

Warunkiem zaliczenia jest czynne uczestnictwo w zajęciach oraz zaliczenie wszystkich ćwiczeń, przygotowanych do realizacji w danym semestrze (zaliczenie z oceną).

semestrwymiar godzinwycena ectsformazaliczeniepedagogsymbol
27.501.0ćwiczeniazaliczenieas. mgr Beata Kotłowska, 1/4807/13170
treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia

Realizowane treści w formie ćwiczeń obejmują następującą problematykę harmoniki systemu tonalnego dur-moll:

  • zboczenie modulacyjne: rodzaje akordów wtrąconych i ich rozwiązania, tonalność rozszerzona, użycie akordów wtrąconych w konstrukcji harmonicznej,
  • akordy z dźwiękami obcymi: dźwięki obce pierwszego rodzaju (akord chopinowski w odmianach) oraz dźwięki obce drugiego rodzaju - użycie dźwięków obcych w konstrukcji harmonicznej,
  • figuracja melodyczna w jednym i kilku głosach, harmonizowanie melodii sfigurowanej, figurowanie głosów w konstrukcji harmonicznej,
  • figuracja akordowa,
  • akordy alterowane: alteracja niemodulująca, alteracja pozorna i rzeczywista, akord alterowany – rozwiązania i użycie, dźwięki obce w akordach alterowanych (akord tristanowski),
  • modulacje: diatoniczna – prosta i złożona, chromatyczna – w ramach jednego akordu (I typu) i pomiędzy dwoma akordami (II typu), diatoniczno - chromatyczna, enharmoniczna I i II typu oraz modulacja Jarmusiewicza, przesunięcie modulacyjne.
metody dydaktyczne
  • metoda eksponująca (przy instrumencie) połączona z analizą danego zjawiska harmonicznego oraz treści harmonicznej dzieła muzycznego
  • metoda praktyczna - ćwiczenia (na fortepianie i pisemne) realizujące kolejne problemy
warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania

Warunkiem zaliczenia jest czynne uczestnictwo w zajęciach oraz zaliczenie wszystkich ćwiczeń, przygotowanych do realizacji w danym semestrze (zaliczenie z oceną).

wykonanie: www.ansta.pl