Fortepian

Wypracowanie u studentów rzetelnych podstaw właściwego i samodzielnego zrozumienia sposobów pracy nad utworem, prowadzących do opanowania problemów muzycznych i technicznych. Opanowanie gry na instrumencie w stopniu pozwalającym na swobodne wykorzystanie jego możliwości i przydatności w przyszłej pracy. Rozwijanie warsztatu pianistycznego, pamięci odtwórczej i wyobraźni muzycznej. Rozwijanie wrażliwości na środki wyrazu muzycznego. Kształtowanie umiejętności samodzielnej pracy nad opracowaniem interpretacyjnym poszczególnych utworów z literatury fortepianowej, z ukazaniem ich stylu i formy. W miarę możliwości częsty kontakt z literaturą przedmiotu głównego, w przypadku studentów dyrygentury, z wyciągami fortepianowymi (oper, symfonii).

W związku z różnym poziomem biegłości pianistycznej, wynikającej z wcześniejszego kształcenia, należy rozpatrywać każdy przypadek indywidualnie, kładąc nacisk na rozwój umiejętności niezależnie od stopnia ich zaawansowania.Od studenta wymagana jest również postawa aktywna, dzięki której pedagog może zwrócić się w stronę indywidualnych zainteresowań studenta.

Duża ilość czytania a 'vista, improwizacja, umiejętność wnikliwego i prawidłowego odczytania zapisu nutowego w dziełach pochodzących z różnych epok, akompaniament wokalny i instrumentalny realizowany z udziałem solisty w lekcji, w miarę możliwości wykonawczych studenta.

Granie z wyciągów fortepianowych, na cztery ręce i na dwa fortepiany.

Literatura dotycząca problematyki fortapianowej:

1. W. Chmielowska - Z zagadnień nauczania gry na fortepianie
2. S. Bruhn - Przewodnik interpretacji pianistycznej
3. G. Sandor - O grze na fortepianie
4. H. Neuhaus - Sztuka pianistyczna
5. A. Foldes - ABC pianisty
6. M. Niemira - Jak zdobyć i utrzymać technikę pianistyczną

---

- student posiada ogólną znajomość literatury muzycznej, ze szczególnym uwzględnieniem utworów przeznaczonych na fortepian (K_W01)
- posiada znajomość elementów struktury dzieła muzycznego i modeli formalnych utworów fortepianowych (K_W03)
- posiada znajomość stylów muzycznych i związanych z nimi tradycji wykonawczych, szczególnie w zakresie pianistyki (K_W12)
- dysponuje podstawową wiedzą z zakresu dyscyplin pokrewnych, pozwalającą na realizację zadań zespołowych (także o charakterze interdyscyplinarnym) (K_W19)

- student posiada umiejętność odczytania zapisu muzyki XX i XXI wieku (K_U06)
- posiada umiejętność współpracy z solistą (solistami), dyrygując różnymi formacjami zespołowymi (K_U08)
- dzięki częstym występom publicznym wykazuje umiejętność radzenia sobie z różnymi stresowymi sytuacjami, które z nich wynikają (K_U21)

- rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie (K_K01)
- umie gromadzić, analizować i w świadomy sposób interpretować potrzebne informacje (K_K02)
- realizuje własne koncepcje i działania artystyczne oparte na zróżnicowanej stylistyce, wynikające z wykorzystania wyobraźni, ekspresji i intuicji (K_K03)
- posiada umiejętność organizacji pracy własnej i zespołowej w ramach realizacji wspólnych zadań i projektów (K_K04)

1. minimum cztery utwory solowe w różnych stylach i fakturach semestr 1 - barok i klasycyzm
2. jeden utwór kameralny (np. duet, trio fortepianowe, utwory wokalne z towarzyszeniem fortepianu, utwór na dwa fortepiany itp.)
3. czytanie a vista (w tym np. dla dyrygentów: czytanie fortepianowych wyciągów utworów orkiestrowych) oraz transponowanie (w tym dla wszystkich specjalności: czytanie z partytur partii transponujących instrumentów orkiestry) - minimum co drugie zajęcia.

Literatura fortepianowa obejmująca możliwie szeroki zakres stylów i technik pianistycznych od Baroku do współczesności. Do podstawowego kanonu stylistycznego można zaliczyć:

• Formy barokowe:
• J.S. Bach - inwencje dwu i trzygłosowe, preludia i fugi, suity i partity
• Formy klasyczne:
• J. Haydn, W.A. Mozart, L.van Beethoven - sonaty, wariacje, ronda, literaturę typowo fortepianową można zastępować/urozmaicać literaturą na skład orkiestry kameralnej, czyli "wyciągi fortepianowe" 
• Utwory romantyczne takich kompozytorów jak F. Schubert, R. Schumann, P. Czajkowski,  F. Chopin, E. Grieg, F. Liszt,
• Utwory współczesne takich kompozytorów jak: B. Bartok, S. Prokofiew, D. Szostakowicz, D. Kabalewski, A. Chaczaturian, B. Martinu, T. Szeligowski, R. Statkowski, A. Tansman
• Zbiory etiud takich kompozytorów jak: C. Czerny, H. Berens, S. Heller, M. Clementi, J.B. Cramer, A. Loschhorn

Wymienione wyżej pozycje stanowią jedynie uogólniony zarys możliwej do zaproponowania literatury fortepianowej.

Praca nad interpretacją stylistyczną wybranego repertuaru pianistycznego, z uwzględnieniem problemów technicznych.

1. przedstawienie listy utworów, nad którymi pracowano w trakcie semestru: minimum cztery utwory solowe, minimum 6 utworów czytanych a vista, minimum 3 utwory do transpozycji
2. prezentacja jednego z utworów solowych, nad którymi pracowano w trakcie semestru - z pamięci
3. prezentacja utworu kameralnego, nad którym pracowano w trakcie semestru
4. czytanie a vista (jeden utwór, dostosowany do poziomu umiejętności danego studenta)

Ocena semestralna będzie uwzględniać: 

1. pracę studenta w semestrze
2. wykonanie przygotowanego repertuaru w ramach egzaminu
3. postępy poczynione przez studenta w trakcie danego semestru i kolejnych lat realizacji przedmiotu

1. minimum cztery utwory solowe w różnych stylach i fakturach
semestr 2 - klasycyzm i romantyzm

2. jeden utwór kameralny (np. duet, trio fortepianowe, utwory wokalne z towarzyszeniem fortepianu, utwór na dwa fortepiany itp.)

3. czytanie a vista (w tym np. dla dyrygentów: czytanie fortepianowych wyciągów utworów orkiestrowych) oraz transponowanie (w tym dla wszystkich specjalności: czytanie z partytur partii transponujących instrumentów orkiestry) - minimum co drugie zajęcia.

Literatura fortepianowa obejmująca możliwie szeroki zakres stylów i technik pianistycznych od Baroku do współczesności. Do podstawowego kanonu stylistycznego można zaliczyć:

• Formy barokowe:
• J.S. Bach - inwencje dwu i trzygłosowe, preludia i fugi, suity i partity
• Formy klasyczne:
• J. Haydn, W.A. Mozart, L.van Beethoven - sonaty, wariacje, ronda, literaturę typowo fortepianową można zastępować/urozmaicać literaturą na skład orkiestry kameralnej, czyli "wyciągi fortepianowe" 
• Utwory romantyczne takich kompozytorów jak F. Schubert, R. Schumann, P. Czajkowski,  F. Chopin, E. Grieg, F. Liszt,
• Utwory współczesne takich kompozytorów jak: B. Bartok, S. Prokofiew, D. Szostakowicz, D. Kabalewski, A. Chaczaturian, B. Martinu, T. Szeligowski, R. Statkowski, A. Tansman
• Zbiory etiud takich kompozytorów jak: C. Czerny, H. Berens, S. Heller, M. Clementi, J.B. Cramer, A. Loschhorn

Wymienione wyżej pozycje stanowią jedynie uogólniony zarys możliwej do zaproponowania literatury fortepianowej.

Praca nad interpretacją stylistyczną wybranego repertuaru pianistycznego, z uwzględnieniem problemów technicznych.

1. przedstawienie listy utworów, nad którymi pracowano w trakcie semestru: minimum cztery utwory solowe, minimum 6 utworów czytanych a vista, minimum 3 utwory do transpozycji

2. prezentacja jednego z utworów solowych, nad którymi pracowano w trakcie semestru - z pamięci

3. prezentacja utworu kameralnego, nad którym pracowano w trakcie semestru

4. czytanie a vista (jeden utwór, dostosowany do poziomu umiejętności danego studenta)

Ocena semestralna będzie uwzględniać: 

1. pracę studenta w semestrze

2. wykonanie przygotowanego repertuaru w ramach egzaminu

3. postępy poczynione przez studenta w trakcie danego semestru i kolejnych lat realizacji przedmiotu

1. minimum cztery utwory solowe w różnych stylach i fakturach semestr 3 - romantyzm
2. jeden utwór kameralny (np. duet, trio fortepianowe, utwory wokalne z towarzyszeniem fortepianu, utwór na dwa fortepiany itp.)
3. czytanie a vista (w tym np. dla dyrygentów: czytanie fortepianowych wyciągów utworów orkiestrowych) oraz transponowanie (w tym dla wszystkich specjalności: czytanie z partytur partii transponujących instrumentów orkiestry) - minimum co drugie zajęcia.

Literatura fortepianowa obejmująca możliwie szeroki zakres stylów i technik pianistycznych od Baroku do współczesności. Do podstawowego kanonu stylistycznego można zaliczyć:

• Formy barokowe:
• J.S. Bach - inwencje dwu i trzygłosowe, preludia i fugi, suity i partity
• Formy klasyczne:
• J. Haydn, W.A. Mozart, L.van Beethoven - sonaty, wariacje, ronda, literaturę typowo fortepianową można zastępować/urozmaicać literaturą na skład orkiestry kameralnej, czyli "wyciągi fortepianowe" 
• Utwory romantyczne takich kompozytorów jak F. Schubert, R. Schumann, P. Czajkowski,  F. Chopin, E. Grieg, F. Liszt,
• Utwory współczesne takich kompozytorów jak: B. Bartok, S. Prokofiew, D. Szostakowicz, D. Kabalewski, A. Chaczaturian, B. Martinu, T. Szeligowski, R. Statkowski, A. Tansman
• Zbiory etiud takich kompozytorów jak: C. Czerny, H. Berens, S. Heller, M. Clementi, J.B. Cramer, A. Loschhorn

Wymienione wyżej pozycje stanowią jedynie uogólniony zarys możliwej do zaproponowania literatury fortepianowej.

Praca nad interpretacją stylistyczną wybranego repertuaru pianistycznego, z uwzględnieniem problemów technicznych.

1. przedstawienie listy utworów, nad którymi pracowano w trakcie semestru: minimum cztery utwory solowe, minimum 6 utworów czytanych a vista, minimum 3 utwory do transpozycji
2. prezentacja jednego z utworów solowych, nad którymi pracowano w trakcie semestru - z pamięci
3. prezentacja utworu kameralnego, nad którym pracowano w trakcie semestru
4. czytanie a vista (jeden utwór, dostosowany do poziomu umiejętności danego studenta)

Ocena semestralna będzie uwzględniać: 

1. pracę studenta w semestrze
2. wykonanie przygotowanego repertuaru w ramach egzaminu
3. postępy poczynione przez studenta w trakcie danego semestru i kolejnych lat realizacji przedmiotu

1. minimum cztery utwory solowe w różnych stylach i fakturachsemestr 4 - muzyka przełomu XIX i XX wieku (w tym impresjonizm) lub I połowy XX wieku (np. neoklasycyzm, dodekafonia, kompozytorskie style indywidualne)
2. jeden utwór kameralny (np. duet, trio fortepianowe, utwory wokalne z towarzyszeniem fortepianu, utwór na dwa fortepiany itp.)
3. czytanie a vista (w tym np. dla dyrygentów: czytanie fortepianowych wyciągów utworów orkiestrowych) oraz transponowanie (w tym dla wszystkich specjalności: czytanie z partytur partii transponujących instrumentów orkiestry) - minimum co drugie zajęcia.

Literatura fortepianowa obejmująca możliwie szeroki zakres stylów i technik pianistycznych od Baroku do współczesności. Do podstawowego kanonu stylistycznego można zaliczyć:

• Formy barokowe:
• J.S. Bach - inwencje dwu i trzygłosowe, preludia i fugi, suity i partity
• Formy klasyczne:
• J. Haydn, W.A. Mozart, L.van Beethoven - sonaty, wariacje, ronda, literaturę typowo fortepianową można zastępować/urozmaicać literaturą na skład orkiestry kameralnej, czyli "wyciągi fortepianowe" 
• Utwory romantyczne takich kompozytorów jak F. Schubert, R. Schumann, P. Czajkowski,  F. Chopin, E. Grieg, F. Liszt,
• Utwory współczesne takich kompozytorów jak: B. Bartok, S. Prokofiew, D. Szostakowicz, D. Kabalewski, A. Chaczaturian, B. Martinu, T. Szeligowski, R. Statkowski, A. Tansman
• Zbiory etiud takich kompozytorów jak: C. Czerny, H. Berens, S. Heller, M. Clementi, J.B. Cramer, A. Loschhorn

Wymienione wyżej pozycje stanowią jedynie uogólniony zarys możliwej do zaproponowania literatury fortepianowej.

Praca nad interpretacją stylistyczną wybranego repertuaru pianistycznego, z uwzględnieniem problemów technicznych.

1. przedstawienie listy utworów, nad którymi pracowano w trakcie semestru: minimum cztery utwory solowe, minimum 6 utworów czytanych a vista, minimum 3 utwory do transpozycji
2. prezentacja jednego z utworów solowych, nad którymi pracowano w trakcie semestru - z pamięci
3. prezentacja utworu kameralnego, nad którym pracowano w trakcie semestru
4. czytanie a vista (jeden utwór, dostosowany do poziomu umiejętności danego studenta)

Ocena semestralna będzie uwzględniać: 

1. pracę studenta w semestrze
2. wykonanie przygotowanego repertuaru w ramach egzaminu
3. postępy poczynione przez studenta w trakcie danego semestru i kolejnych lat realizacji przedmiotu