Improwizacja fortepianowa

Pogłębienie i doskonalenie umiejętności pianistycznych i twórczych. Poszerzenie wiedzy i możliwości wykorzystania fortepianu w przyszłej pracy kompozytorskiej.

Rozwinięcie możliwości twórczych wykorzystujących elementy improwizacji, w tym użycie elementów improwizacji jako elementu kompozycji. Rozwijanie predyspozycji wykonawczych w różnych stylach i formach.

podstawy gry na instrumencie

-

1. K.Zwierz- Improwizacja fortepianowa Szabolcsa Esztenyiego (Akademia Muzyczna im. F.Chopina. Warszawa 2006).

2. A. Koszewski – Materiały do nauki improwizacji fortepianowej (Poznań 1968).

3. J.Oleszkowicz- I ty możesz improwizować (CEA Warszawa 1997)

4. T.Świercz- Materiały do nauki improwizacji fortepianowej (Wydawnictwo AM Gdańsk 2007)

5. Theresa Sauer – Notation 21

Dell Ch., Prinzip Improvisation, Köln 2002.

Grajpel A., Ćwiczenia harmoniczne - w kierunku improwizacji fortepianowej, Częstochowa 2001.

- w zakresie mikro- i makroformy: pojęcie motywu, frazy, zdania, okresu
- umiejętność zbudowania tematu do wariacji
- umiejętność zbudowania konstrukcji o budowie AB (zasada kontrastu), ABA, małego ronda, konstrukcji ewolucyjnej
- w zakresie metrorytmiki i faktury: takty proste i złożone, proste układy polimetryczne (sukcesywne), środki techniczne i sposób ich realizacji, tempo, artykulacja, głośność

- student po ukończeniu kursu będzie posiadał wiedzę na temat repertuaru wykorzystującego improwizację jako jeden z elementów kształtowania dzieła.
- zapozna się z nowymi koncepcjami w sztuce kompozycji wykorzystującej improwizację.
- student poszerzy wiedzę na temat techniki gry na instrumencie.
- rozwinie swoje umiejętności w zakresie rytmiki o nowe struktury.
- pozna nowe sposoby zapisu nutowego, jak i nowe formy dzieła muzycznego. Poprzez indywidualną pracę poszerza wiedzę dotyczącą improwizacji.
- podczas realizacji własnych koncepcji artystycznych wykazuje się umiejętnością świadomego zastosowania wiedzy dotyczącej elementów dzieła muzycznego i obowiązujących wzorców formalnych.

- rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie (K_K01)
- realizuje własne koncepcje i działania artystyczne oparte na zróżnicowanej stylistyce, wynikające z wykorzystania wyobraźni, ekspresji i intuicji (K_K03)
- posiada umiejętność adaptowania się do nowych, zmiennych okoliczności, które mogą występować podczas wykonywania pracy zawodowej (twórczej) (K_K05)
- w sposób świadomy kontroluje swoje emocje i zachowania (K_K07)

Problemy praktyczne:

- z zakresu mikroformy: pojęcie motywu, frazy, zdania, okresu;

- z zakresu makroformy: forma jednoczęściowa, forma wieloczęściowa, forma otwarta, muzyka graficzna, kompozycja konceptualna

- z zakresu notacji klasycznej, space notation, notacji słownej - opisowej, graficznej

- metrorytmika: takty proste i złożone;

- faktura (środki techniczne i sposób ich realizacji), tempo, artykulacja, głośność.

- sonorystyka, preparacja, muzyka elektroniczna

ćwiczenia

Warunkiem zaliczenia semestru jest wysoka frekwencja (80%).

Ocenie podlega kreatywność w przygotowaniu zadań podczas zajęć.

W semestrze student zapozna się z utworami, których kształt

w pewnym stopniu lub w stopniu całkowitym zależny od umiejętności improwizacyjnych wykonawcy.

Omówione zostaną przykłady wykorzystania grafiki muzycznej, sztuki konceptualnej oraz improwizacji w dziełach muzycznych.

Student zapozna się z nowymi sposobami zapisu nutowego

i nowymi formami dzieła muzycznego. Będzie przygotowany do stworzenia własnej improwizacji, w stylu napisanego utworu.

Kurs improwizacji wpłynie na umiejętność kreowania czasu w sztuce i będzie pomocnym elementem w interpretacji dzieł muzyki klasycznej minionych epok.

ćwiczenia

Warunkiem zaliczenia semestru jest wysoka frekwencja (80%).

Ocenie podlega kreatywność w przygotowaniu zadań podczas zajęć.