Podstawy aranżacji

1. Zdobycie podstawowej wiedzy z zakresu instrumentoznawstwa i zasad aranżacji oraz instrumentacji.

2. Nabycie umiejętności poprawnego zapisu dla różnych instrumentów (z uwzględnieniem odpowiednich kluczy, transpozycji oraz specyficznych oznaczeń technicznych i artykulacyjnych).

3. Kształcenie umiejętności aranżowania oraz instrumentowania poprzez twórcze opracowania utworów na różnorodne składy instrumentalne.

4. Kształcenie świadomości zróżnicowania czynnika instrumentacyjnego i fakturalnego w kontekście historycznym oraz ze względu przeznaczenie muzyki.

Student - poza przyswojeniem wykładanych treści programowych - powinien wykazać się umiejętnością ich praktycznego i twórczego wykorzystania. Służą temu systematycznie realizowane ćwiczenia instrumentacyjne konsultowane z pedagogiem podczas zajęć.

Znajomość zasad muzyki ze szczególnym uwzględnieniem kluczy i innych elementów notacji muzycznej oraz transpozycji.

Gra na instrumencie, analiza dzieła muzycznego

Kazimierz Guzowski, Podstawowe zagadnienia instrumentacji. Wydawnictwo Akademii Muzycznej w Gdańsku 2005.

Mieczysław Drobner, Instrumentoznawstwo i akustyka, PWM Kraków 1963.

Kazimierz Sikorski, Instrumentoznastwo, PWM Kraków 1950.

Włodzimierz Kotoński, Instrumenty perkusyjne we współczesnej orkiestrze, PWM Kraków 1981.

1. Student zna i w podstawowym zakresie umie opisać specyfikę poszczególnych instrumentów – ich skale, właściwości brzmienia, możliwości techniczne itp. 2. Zna podstawowe prawidłowości twórczej i poprawnej pod względem warsztatowym instrumentacji oraz aranżacji. 3. Wyciąga wnioski dotyczące wzajemnej relacji posiadanej wiedzy do jej praktycznego zastosowania. 4. Rozumie problem zróżnicowania czynnika instrumentacyjnego i fakturalnego w kontekście historycznym oraz ze względu przeznaczenie muzyki.

1. Student potrafi stosować w praktyce podstawowe zasady poprawnej instrumentacji i aranżacji oraz umie w tym celu w prawidłowy sposób posługiwać się notacją muzyczną. 2. Identyfikuje specyfikę różnych sposobów aranżacji oraz instrumentacji. 3. Potrafi odczytać elementy zapisu partyturowego. 4. Posiada umiejętność twórczego przekształcania faktury utworu muzycznego.

1. Student wykazuje otwartość na różnorodne rozwiązania danego problemu. 2. Przejawia chęć ciągłego poszerzania zakresu swojej wiedzy i umiejętności. 3. Potrafi w kreatywny sposób realizować własne pomysły twórcze i artystyczne oraz dostosowywać je do zastanych potrzeb i możliwości. 4. Wykazuje umiejętność właściwej organizacji pracy.

1. Zapoznanie studentów z podstawami instrumentoznawstwa, specyfiką poszczególnych instrumentów oraz grup instrumentów oraz ich ogólnych właściwości technicznych i brzmieniowych.

2. Nauka notacji muzycznej właściwej dla omawianych instrumentów oraz zespołów instrumentalnych.

3. Nauka podstawowych umiejętności aranżowania oraz instrumentowania utworów na różnorodne zespoły instrumentalne.

1. Wykłady z zakresu instrumentoznawstwa i zasad aranżacji oraz instrumentacji.

2. Zapoznanie studentów z przykładami z literatury muzycznej (w formie partytury i nagrania).

3. Ćwiczeniowe opracowania utworów na różnorodne składy instrumentalne, realizowane przez studentów w konsultacji z pedagogiem.

1. Systematyczna realizacja uzgodnionych z pedagogiem aranżacji i instrumentacji.

Ocenie podlegają jakość i zakres pracy oraz poprawność notacji muzycznej.

2. Omówienie zrealizowanych prac i znajomość specyfiki użytych instrumentów.

3. Odpowiedni stosunek studenta do zajęć obejmujący frekwencję, zaangażowanie oraz systematyczność pracy.