Analiza literacko-muzyczna

Nauczanie przedmiotu trwa dwa semestry II roku studiów. Zajęcia o charakterze seminaryjnym odbywają się w wymiarze dwóch godzin tygodniowo (łącznie). Samodzielne prace studentów (próby analityczne) są omawiane na zajęciach wraz z koniecznymi wyjaśnieniami i korektą. Celem zajęć jest osiągnięcie przez studenta sprawności w analizie formalnej dzieła wokalno-instrumentalnego - musicalu, jak również zdobycie umiejętności poszukiwania i prawidłowego wykorzystania literatury przedmiotu oraz metodologii pracy analitycznej.

biegłe posługiwanie się kluczem wiolinowym i basowym, znajomość zasad muzyki, analiza harmoniczna, obejmująca problemy harmoniki dur-moll

historia muzyki z literaturą

historia teatru muzycznego

Bielacki Marek, Musical. Geneza i rozwój formy dramatyczno-muzycznej, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 1994.

Chomiński Józef M., Wilkowska-Chomińska Krystyna, Formy muzyczne, t. I-V, Kraków 1983-1987.

Engel Lehman, Words with music. Creating the Broadway musical libretto, Applause Theatre & Cinema Books, New York 2006.

Frankel Aaron, Writing the Broadway Musical, First Da Capo Press Edition 2000.

Gołębiowski Marek, Musical amerykański na tle kultury popularnej USA, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1989.

Green Stanley, Broadways Musicals Show by Show (sixth edition), revised and updated by Kay Green, Applause Theatre&Cinema Books, New York 2008.

Grun Bernard, Dzieje operetki, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 1974.

Karpiński Maciej, Życie i śmierć na Broadwayu. Szkice o współczesnym teatrze amerykańskim, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1990.

Podhajski Marek, Formy muzyczne. Skrypt dla studentów, Warszawa 1991.

Analiza i interpretacja dzieła muzycznego. Wybór metod. Skrypt dla studentów Akademii Muzycznych, Gdańsk 1990.

Hischak Thomas, The Oxford companion to the American musical. Theatre, film, and television, Oxford University Press, cop. 2008.
Marianowicz Antoni, Przetańczyć całą noc... (Z dziejów musicalu), Wydawnictwo Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1979.

• definiuje pojęcia związane z analizą musicalu • rozróżnia wzorce budowy formalnej utworów musicalowych • rozpoznaje, nazywa i objaśnia środki stylistyczne (na poziomie tekstu literackiego) i formalne (na poziomie tekstu muzycznego) w odniesieniu do makro- i mikroformy

• potrafi korzystać i opracowywać przykładowe analizy formalne • analizuje musical w oparciu o właściwie dobraną metodę analityczną • poprawnie formułuje wnioski wynikające z przeprowadzonej analizy formalnej • prezentuje własne propozycje interpretacyjne

• podejmuje działania w oparciu o samodzielną pracę odtwórczą (zbieranie i analizowanie informacji) i twórczą (kreatywność w przeprowadzaniu interpretacji) • efektywnie komunikuje się z zespołem, w przystępny sposób prezentując swoją argumentację i interpretację analizowanych utworów • jest zdolny do: samooceny, konstruktywnej krytyki prób analitycznych innych osób, przyjęcia wskazówek od innych i podjęcia refleksji nad potrzebą dalszego rozwoju.

1. Analiza i interpretacja tekstu literackiego (prozodia tekstu; środki i zabiegi stylistyczne; możliwości interpretacyjne tekstu).

2. Problematyka formy muzycznej a zasady organizacji materiału muzycznego.

3. Ustroje formalne  - budowa okresowa (właściwości motywu, frazy, zdania).

4. Charakterystyka analizy muzycznej  - przykłady.

Efektem kształcenia winno być utrwalenie bądź zdobycie przez studenta wiedzy, umożliwiającej analizę tekstu literackiego oraz zaznajomienie się z podstawami

metod analitycznych formalnej strony dzieła wokalno-instrumentalnego ze szczególnym uwzględnieniem problematyki interpretacyjnej dzieła sztuki.

- wykład z prezentacją wybranych metod analitycznych,

- ćwiczenia realizujące problemy omawiane w trakcie wykładu,

- metoda seminaryjna.

Warunkiem zaliczenia jest opanowanie całości programu kursu, weryfikowane podczas zajęć (wypowiedzi ustne i pisemne) oraz na podstawie ustnej pracy analitycznej o charakterze seminaryjnym.

1. Typologia pieśni jako sztandarowej formy scalającej słowo i dźwięk.

2. Tekst i jego muzyczny rezonans w muzyce polskiej.

3. Analiza poszczególnych typów pieśni – indywidualna praca studenta.

4. Opera (budowa, typy recytatywów, dramaturgia).

5. Inne formy wokalne (np. kanon, fuga).

Efektem kształcenia winno być zdobycie przez studenta podstawowej wiedzy, umożliwiającej analizę formalną dzieła wokalno-instrumentalnego ze szczególnym uwzględnieniem pieśni i opery oraz problematyki związanej z tekstem literackim

- wykład z prezentacją wybranych metod analitycznych,

- ćwiczenia realizujące problemy omawiane w trakcie wykładu,

- metoda seminaryjna.

Warunkiem zaliczenia jest opanowanie całości programu kursu, weryfikowane podczas zajęć (wypowiedzi ustne i pisemne) oraz na podstawie pisemnej pracy analitycznej o charakterze seminaryjnym.