Podstawy harmonii

Przedmiot realizowany jest na pierwszym roku studiów przez drugi semestr w wymiarze dwóch godzin tygodniowo (łącznie). Głównym celem zajęć jest zapoznanie studenta z podstawami teorii harmonii systemu tonalnego dur-moll poprzez prezentację środków harmonii tonalnej, metod zapisu funkcji harmonicznych, zdobycie umiejętności doboru i użycia tychże środków, a przede wszystkim zdobycie umiejętności analizy harmonicznej utworów muzycznych. Dlatego zajęcia prowadzone są w formie wykładu o charakterze teoretyczno-praktycznym, w dwóch grupach z uwzględnieniem stopnia zaawansowania studentów. Cotygodniowe ćwiczenia domowe studentów są omawiane i analizowane na zajęciach wraz z wyjaśnieniami i korektą.

biegłe posługiwanie się kluczem wiolinowym i basowym oraz znajomość zasad muzyki.

Poszowski A., Harmonia systemu tonalnego dur-moll, Akademia Muzyczna, Gdańsk 2001.

Sikorski K., Harmonia, cz. I, PWM Kraków 2003, cz. II, PWM Kraków 2001.

Sikorski K., Harmonia. Zbiór zadań do harmonii, PWM, Kraków 1984.

Wesołowski F., Materiały do ćwiczeń harmonicznych, PWM, Kraków 2004.

Chomiński J.M., Historia harmonii i kontrapunktu, t. 3, PWM, Kraków 1990.

Frączkiewicz A., Fieldorf  M., Zasady modulacji– podręcznik pomocniczy do nauki harmonii, PWM, Kraków 1996.

Pokrzywińska M., Progresje. Zbiór ćwiczeń harmonicznych, Centrum Edukacji Artystycznej, Warszawa 2004.

Targosz J., Podstawy harmonii funkcyjnej, PWM, Kraków 1993.

Wesołowski F., Nauka harmonii, wyd. II poprawione, Akademia Muzyczna, Łódź 2008.

posiada podstawową wiedzę o: budowie, łączeniu i użycie trójdźwięków triady (bez przewrotu i z przewrotami), kadencjach, zasadach harmonizacji sopranu, budowie, rozwiązaniach i zastosowaniu wielodźwięków (D7, D71, D9, D91), budowie i zastosowaniu trójdźwięków pobocznych, progresji niemodulującej i modulującej, zboczeniu modulacyjnym, dźwiękach obcych i alterowanych, modulacji, analizie harmoniki tonacyjnej.

• potrafi efektywnie wykorzystywać wiedzę o środkach harmoniki funkcyjnej • umie poruszać się w harmonice systemu dur-moll np. rozpoznawać i budować trójdźwięki i wielodźwięki, rozwiązywać akordy z dysonansami, • ma opanowaną umiejętność tworzenia konstrukcji harmonicznej na podstawie podanej melodii w sopranie lub funkcji harmonicznych; • dysponuje sprawnością w analizowaniu i interpretowaniu środków i zjawisk konstrukcji harmonicznej w utworach muzycznych (ze szczególnym uwzględnieniem faktury chóralnej i wokalno-instrumentalnej).

• jest zdolny do podejmowania samodzielnych decyzji związanych ze zbieraniem i analizowaniem informacji • potrafi podjąć refleksję nad potrzebą ciągłego rozwoju.

1. Budowa, łączenie i użycie trójdźwięków triady  (bez przewrotu i z przewrotami).

2. Kadencje.
3. Zasady harmonizacji sopranu.
4. Budowa, rozwiązania i zastosowania wielodźwięków (D⁷, D⁷₁, D⁹, D⁹₁).
5. Budowa i zastosowania trójdźwięków pobocznych.
6. Progresja niemodulująca.

1. Zboczenie modulacyjne.
2. Dźwięki obce I i II rodzaju.
3. Modulacje (diatoniczna, chromatyczna, enharmoniczna).
4. Odczytywanie ciągów harmonicznych.
5. Analiza harmoniczna.
6. Charakterystyka harmoniki tonacyjnej.

1) Opanowanie przez studentów wiadomości o środkach harmoniki tonacyjnej.

2) Osiągnięcie umiejętności tworzenia konstrukcji harmonicznej na podstawie podanych:

• melodii w sopranie;
• funkcji harmonicznych.

3) Osiągnięcie sprawności w analizowaniu i interpretowaniu środków i zjawisk konstrukcji harmonicznej w utworach muzycznych (ze szczególnym uwzględnieniem faktury chóralnej i wokalno-instrumentalnej).

. 

metody podawcze - zajęcia teoretyczne w formie wykładu z prezentacją objętych

programem treści połączone z ćwiczeniami (pisemna realizacja problemów omawianych na wykładach);

metody analityczne - analiza wybranych konstrukcji harmonicznych/utworów muzycznych.

Warunkiem zaliczenia jest czynne uczestnictwo w zajęciach, zaliczenie wszystkich kolokwiów wewnętrznych po zakończeniu działów programowych oraz wszystkich ćwiczeń, przygotowanych do realizacji w danym semestrze - pisemna realizacja harmonizacji sopranu oraz analiza harmoniczna danego utworu.