Praktyka wykonawcza muzyki współczesnej

Założeniem przedmiotu jest przybliżenie instrumentalistom problematyki wykonawczej muzyki XX i XXI wieku oraz najważniejszych stylów i kierunków w muzyce współczesnej poprzez próby praktycznej realizacji współczesnych partytur w czasie zajęć . Istotnym elementem przedmiotu jest umiejętność samodzielnej pracy zespołowej podczas prób realizowanych w ramach przygotowania do zajęć na podstawie informacji przekazanych przez pedagoga prowadzącego.

Przedmiot dostępny w specjalizacjach fortepian oraz instrumenty smyczkowe.

Od uczestników kursu wymaga się przyswojenia zadanego programu, wszelkich informacji przekazanych na zajęciach oraz doprowadzenie repertuaru do stanu umożliwiającego publiczne wykonanie. Na ocenę końcową wpływa również frekwencja i aktywność studenta na zajęciach. Stan przygotowania weryfikowany jest podczas publicznej prezentacji programu przygotowanego podczas zajęć.

Propedeutyka muzyki współczesnej, Partytura współczesna.

Zieliński T. – Style, kierunki i twórcy muzyki XX wieku, COK, Warszawa 1981
Baculewski K. – Polska twórczość kompozytorska 1945-1984, PWM, Kraków 1987  
Schaeffer B.– Kompozytorzy XX wieku, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1990
Skowron Zbigniew, Nowa muzyka amerykańska, Musica Iagellonica, Kraków 1995

Schaeffer B. – Mały informator muzyki XX wieku, PWM, Kraków 1987
Schaeffer B. – Wstęp do kompozycji, PWM, Kraków

Student powinien dysponować wiedzą dotyczącą szeroko pojętej muzyki współczesnej oraz różnorodnych nurtów i kierunków estetycznych obecnych w naszych czasach. Uczestnik kursu zapoznaje się z problematyką wykonawczą na bazie szerokiego spektrum stylistycznego dostosowanego do swoich możliwości i zainteresowań. Podczas zajęć zapoznaje się z twórczością najważniejszych kompozytorów XX i XXI wieku oraz zdobywa wiedzę na temat ich wpływu na rozwój kultury muzycznej naszych czasów.

Efektem kształcenia winna być umiejętność swobodnego poruszania się w obszarze współczesnej kameralistyki z uwzględnieniem znajomości nowych technik wydobywania dźwięku, jak również samodzielnego odczytywania współczesnych partytur. Ważnym elementem kursu jest umiejętność korzystania z różnorodnych mediów tj. książki, nagrania, materiały nutowe, internet, itp.), zdolność samodzielnego wyszukiwania informacji oraz poszerzania i rozwijania wiedzy dotyczącej swojej specjalności.

Uczestnik kursu posiada możliwość świadomego rozpoznawania i rozumienia procesów nieustannie zachodzących we współczesnej kulturze. Wiedza nabyta podczas zajęć pozwala mu na indywidualne kształtowanie własnych poglądów w kontekście zachodzących przemian w wykonawstwie muzyki najnowszej.

Efektem kształcenia winna być ogólna orientacja w technikach wykonawczych i kompozytorskich XX i XXI wieku, zaznajomienie z najważniejszymi problemami współczesnej notacji muzycznej a w konsekwencji akceptacja nowej estetyki, nowych technicznych środków wykonawczych, niekonwencjonalnego wydobywania dźwięku i innych elementów  niezbędnych przy wykonywaniu muzyki współczesnej.

ćwiczenia praktyczne na bazie zadanego repertuaru.

Przedmiot Praktyka wykonawcza muzyki współczesnej zaliczany i oceniany jest na podstawie obecności na zajęciach.  Na ocenę końcową decydujący wpływ ma udział w koncercie (jeżeli zostanie zorganizowany) podczas którego student publicznie prezentuje efekty swojej pracy.

Efektem kształcenia winna być ogólna orientacja w technikach wykonawczych i kompozytorskich XX i XXI wieku, zaznajomienie z najważniejszymi problemami współczesnej notacji muzycznej a w konsekwencji akceptacja nowej estetyki, nowych technicznych środków wykonawczych, niekonwencjonalnego wydobywania dźwięku i innych elementów  niezbędnych przy wykonywaniu muzyki współczesnej.

Ćwiczenia praktyczne na bazie zadanego repertuaru.

Przedmiot Praktyka wykonawcza muzyki współczesnej zaliczany i oceniany jest na podstawie obecności na zajęciach.  Na ocenę końcową decydujący wpływ ma udział w koncercie (jeżeli zostanie zorganizowany) podczas którego student publicznie prezentuje efekty swojej pracy.