Europejski System Akumulacji i Transferu Punktów
» Strona główna

Organoznawstwo (przedmiot organizowany raz na 2 lata)

symboljezyk
2/4079
założenia, cele oraz charakterystyka przedmiotu

Zapoznanie z podstawową wiedzą z zakresu budowy organów, problematyką różnych systemów traktury organowej, wskazanie różnic w budowie instrumentów historycznych i współczesnych, poznanie zasad strojenia instrumentu.

 

Celem zajęć jest zdobycie podstawowej wiedzy o tym jak należy obchodzić się z instrumentem oraz jak radzić sobie z typowymi usterkami technicznymi.

sposób realizacji
zajęcia stacjonarne
wymagania wstępne i dodatkowe

Umiejętność gry na organach, podstawowa znajomość instrumentu.

zalecane fakultatywne komponenty przedmiotu

Studiowanie literatury z zakresu budownictwa organowego, uczestniczenie w sesjach, konferencjach organowych podejmujących tę tematykę.

Praktyczny udział w procesie strojenia organów przez organmistrzów, a także budowania nowych instrumentów, poznawanie tematyki związanej z intonacją głosów organowych.

bibliografia podstawowa
  • Prof. dr hab. Jan Chwałek – „Budowa organów” (cz.I, II) W-wa 1971, Lublin 1973

  • wybrane referaty z Sesji organowych - "Organy i muzyka organowa" AM Gdańsk, Prace Specjalne

bibliografia uzupełniająca
  • Antoni Sapalski „Przewodnik dla organistów” (Kraków 1880, reprint: Lublin 1980)

  • Dr Jerzy Erdman „Organy” (W-wa 1989)

  • literatura niemieckojęzyczna dotycząca budownictwa organowego

efekty kształcenia - wiedza

- zna historię powstania organów, rozwoju budownictwa organowego na przestrzeni wieków - posiada podstawową wiedzę na temat budowy organów, zna zasady funkcjonowania organów mechanicznych, pneumatycznych, elektromagnetycznych - potrafi wymienić najważniejszych budowniczych organów w Europie i ich dzieła - posiada wiedzę w zakresie strojenia głosów labialnych, językowych - potrafi wskazać podstawowe różnice w budowie organów barokowych i romantycznych i współczesnych (różnorodna koncepcja)

efekty kształcenia - umiejętności

- umie stroić głosy językowe w organach - potrafi ułożyć dyspozycję organów w różnych stylach i epokach - umie dokonać drobnych napraw instrumentu

efekty kształcenia - kompetencje społeczne

- w nagłych wypadkach potrafi pomóc artyście w uruchomieniu organów czy sprawności technicznej, oraz stroju instrumentu - posiada umiejętność rejestrowania artyście wykonującemu koncert

Semestry

Instrumentalistyka
Gra na organach (magisterskie uzupełniające, stacjonarne, obowiązuje od: 12/zimowy)

semestrwymiar godzinwycena ectsformazaliczeniepedagogsymbol
115.002.0ćwiczeniazaliczenieprof. dr hab. Roman Perucki, 2/4079/11315
treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia

Przedstawienie budownictwa organowego w zarysie historycznym - od czasów rzymskich, poprzez średniowiecze, renesans, barok, wiek XIX oraz XX - tzw. czas Orgelbewegung aż po budownictwo współczesne. Wskazanie cech charakterystycznych we francuskim, niemieckim, włoskim, hiszpańskim i niderlandzkim budownictwie organowym. Analiza przemian dokonujących się w budownictwie organowym na przestrzeni epok, ze szczególnym uwzględnieniem dyspozycji organów.

 

Prezentacja dokonań wybitnych organmistrzów wszystkich epok.

 

Teoretyczne zasady strojenia głosów językowych oraz labialnych, konserwacja poszczególnych systemów i mechanizmów w organach.

metody dydaktyczne

Zajęcia prowadzone w formie wykładu dla grupy studentów, w wymiarze 2 lub 4 godzin lekcyjnych tygodniowo.

Zwiedzanie niektórych organów dostępnych w kościołach na terenie Trójmiasta i w okolicach, wizyty w pracowniach organmistrzowskich.

warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania

Systematyczne uczestniczenie w zajęciach oraz zaliczenie kolokwium

semestrwymiar godzinwycena ectsformazaliczeniepedagogsymbol
215.002.0ćwiczeniazaliczenieprof. dr hab. Roman Perucki, 2/4079/11324
treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia

Przedstawienie budownictwa organowego w zarysie historycznym - od czasów rzymskich, poprzez średniowiecze, renesans, barok, wiek XIX oraz XX - tzw. czas Orgelbewegung aż po budownictwo współczesne. Wskazanie cech charakterystycznych we francuskim, niemieckim, włoskim, hiszpańskim i niderlandzkim budownictwie organowym. Analiza przemian dokonujących sie w budownictwie organowym na przestrzeni epok, ze szczególnym uwzględnieniem dyspozycji organów.

 

Prezentacja dokonań wybitnych organmistrzów wszystkich epok.

 

Teoretyczne zasady strojenia głosów językowych oraz labialnych, konserwacja poszczególnych systemów i mechanizmów w organach.

metody dydaktyczne

Zajęcia prowadzone w formie wykładu dla grupy studentów, w wymiarze 2 lub 4 godzin lekcyjnych tygodniowo.

Zwiedzanie niektórych organów dostępnych w kościołach na terenie Trójmiasta i w okolicach, wizyty w pracowniach organmistrzowskich.

warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania

Systematyczne uczestniczenie w zajęciach oraz zdanie egzaminu

wykonanie: www.ansta.pl