Propedeutyka muzyki współczesnej

Założeniem przedmiotu jest przybliżenie instrumentalistom głównych stylów i kierunków muzyki współczesnej, zarówno poprzez osłuchanie w nowej muzyce, jak i poprzez próby praktycznej realizacji współczesnych partytur w czasie zajęć.

Od uczestników kursu wymaga się przyswojenia informacji przekazanych na wykładach. Na ocenę końcową wpływa również frekwencja i aktywność studenta na zajęciach. Stan wiedzy weryfikowany jest podczas testu zaliczeniowego i egzaminu końcowego.

Partytura współczesna, Seminarium muzyki XX i XXI wieku

Zieliński T. – Style, kierunki i twórcy muzyki XX wieku, COK, Warszawa 1981
Baculewski K. – Polska twórczość kompozytorska 1945-1984, PWM, Kraków 1987 
Schaeffer B.– Kompozytorzy XX wieku, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1990

Schaeffer B. – Mały informator muzyki XX wieku, PWM, Kraków 1987
Schaeffer B. – Wstęp do kompozycji, PWM, Kraków

Student dysponuje wiedzą dotyczącą szeroko pojętej muzyki współczesnej, różnorodnych nurtów i kierunków estetycznych obecnych w ostatnich dziesięcioleciach. Na zajęciach poznaje sylwetki i twórczość najważniejszych kompozytorów XX i XXI wieku oraz ich wpływ na rozwój kultury muzycznej naszych czasów.

Student posiada umiejętność swobodnego korzystania z różnorodnych mediów tj. książki, nagrania, materiały nutowe, internet, itp.), zdolność samodzielnego wyszukiwania informacji oraz poszerzania i rozwijania wiedzy dotyczącej swojej specjalności.

Student posiada możliwość świadomego rozpoznawania i rozumienia procesów nieustannie zachodzących we współczesnej kulturze. Wiedza nabyta podczas zajęć pozwala mu na indywidualne kształtowanie własnych poglądów w kontekście zachodzących przemian w wykonawstwie muzyki najnowszej jak i nowych kierunków w kompozycji.

Efektem kształcenia winna być ogólna orientacja w technikach kompozytorskich XX i XXI wieku, zaznajomienie z najważniejszymi problemami współczesnej notacji muzycznej, a w konsekwencji akceptacja nowej estetyki, nowych technicznych środków wykonawczych, niekonwencjonalnego wydobywania dźwięku i innych elementów niezbędnych przy wykonywaniu muzyki współczesnej.

Zajęcia zbiorowe (wszystkie specjalności); wykłady oraz przygotowane przez studentów prezentacje (przy wykorzystaniu technik multimedialnych); żywe wykonania nowej muzyki - solowe i kameralne; „otwarte” próby.

Przedmiot propedeutyka Muzyki Współczesnej zaliczany i oceniany jest na podstawie obecności na zajęciach (nie mniej niż 80%). Stuprocentowa obecność jest równoznaczna z oceną bardzo dobrą. Ocenę można podwyższyć, jak również zaliczyć większą niż 20% absencję przygotowaniem dodatkowej prezentacji, referatu lub wykonaniem w czasie zajęć utworu współczesnego.

Efektem kształcenia winna być ogólna orientacja w technikach kompozytorskich XX i XXI wieku, zaznajomienie z najważniejszymi problemami współczesnej notacji muzycznej, a w konsekwencji akceptacja nowej estetyki, nowych technicznych środków wykonawczych, niekonwencjonalnego wydobywania dźwięku i innych elementów niezbędnych przy wykonywaniu muzyki współczesnej.

Zajęcia zbiorowe (wszystkie specjalności); wykłady oraz przygotowane przez studentów prezentacje (przy wykorzystaniu technik multimedialnych); żywe wykonania nowej muzyki - solowe i kameralne; „otwarte” próby.

Przedmiot propedeutyka Muzyki Współczesnej zaliczany i oceniany jest na podstawie obecności na zajęciach (nie mniej niż 80%). Stuprocentowa obecność jest równoznaczna z oceną bardzo dobrą. Ocenę można podwyższyć, jak również zaliczyć większą niż 20% absencję przygotowaniem dodatkowej prezentacji, referatu lub wykonaniem w czasie zajęć utworu współczesnego.