symbol | jezyk |
---|---|
2/3747 | |
założenia, cele oraz charakterystyka przedmiotu | |
Celem przedmiotu jest przygotowanie studenta do samodzielnego tworzenia prostych akompaniamentów, przygrywek do pieśni. Nauczanie w oparciu o podstawowe techniki polifoniczne jak tworzyć proste preludia, toccaty, fugi, partity i inne formy oraz opracować pieśni kościelne na różne sposoby. Przedmiot szczególnie przydatny w grze liturgicznej i koncertowej. | |
sposób realizacji | |
zajęcia stacjonarne | |
wymagania wstępne i dodatkowe | |
Kurs harmonii w zakresie szkoły średniej i akademii muzycznej, studiów I st. (dla organistów). Kurs kontrapunktu oraz realizacji basso continuo w zakresie akademii muzycznej, studiów I st. (dla organistów). | |
zalecane fakultatywne komponenty przedmiotu | |
Udział w kursach improwizacji organowej, realizacji basso continuo oraz praktyka liturgiczna. | |
bibliografia podstawowa | |
| |
bibliografia uzupełniająca | |
| |
efekty kształcenia - wiedza | |
- student zna i definiuje podstawowe zasady improwizacji na organach z uwzględnieniem struktury harmonicznej, rytmicznej i formalnej utworu, - rozpoznaje podstawowe style improwizatorskie używane w grze na organach w muzyce baroku, klasycyzmu, romantyzmu oraz w muzyce współczesnej, - posiada wiedzę na temat repertuaru stylistycznie związanego z muzyką organową, - student posiada podstawową wiedzę dotyczącą organów z poszczególnych epok, potrafi rozróżnić instrumenty barokowe, klasyczne, romantyczne i współczesne oraz przypisać do nich odpowiednią stylistykę improwizacji, - poprzez indywidualną pracę poszerza wiedzę dotyczącą improwizacji, - posiada świadomość zasad akustycznych dotyczących wykonania publicznego w różnych pomieszczeniach, | |
efekty kształcenia - umiejętności | |
- umie efektywnie wykorzystać wiedzę nabytą na wcześniejszych etapach edukacji związaną z harmonią praktyczną, basso continuo oraz grą liturgiczną, - posiada umiejętność wykorzystania swojej intuicji, emocjonalności i wyobraźni w zakresie improwizacji na organach, - potrafi improwizować używając różnych technik improwizatorskich, z uwzględnieniem struktury harmonicznej, rytmicznej i formalnej utworu, - potrafi improwizować w różnych stylach i gatunkach, - dysponuje umiejętnością tworzenia i realizowania własnych koncepcji artystycznych zgodnych z zasadami wykonawstwa w danej epoce, wykorzystując swą kreatywność - potrafi dobierać właściwą rejestrację, zgodną z założeniami stylistycznymi improwizowanego gatunku, - potrafi świadomie improwizować we własnym stylu, bazując na dokonaniach artystycznych twórców minionych epok, | |
efekty kształcenia - kompetencje społeczne | |
- jest w pełni kompetentnym i samodzielnym artystą, zdolnym do świadomego integrowania zdobytej wiedzy w obrębie specjalności, - posiada umiejętność samooceny, jak też jest zdolny do budowania konstruktywnej krytyki w obrębie działań muzycznych, artystycznych, oraz w obszarze szeroko pojmowanej kultury, - w sposób świadomy i profesjonalny umie zaprezentować własną działalność artystyczną, |
semestr | wymiar godzin | wycena ects | forma | zaliczenie | pedagog | symbol | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
5 | 15.00 | 1.0 | ćwiczenia | egzamin | prof. dr hab. Roman Perucki, | 2/3747/10348 | |||
treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia | |||||||||
Realizacja małych form polifonicznych, m.in. preludium, interludium a także partity chorałowej na temat polskich pieśni kościelnych (z użyciem różnych gatunków kontrapunktycznych, różną ilością głosów oraz przeprowadzeniem c.f. w różnych głosach. | |||||||||
metody dydaktyczne | |||||||||
Zajęcia prowadzone w grupie 2-3 osobowej, praca przy instrumencie, tworzenie i naśladowanie określonych form polifonicznych, różnych stylów. | |||||||||
warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania | |||||||||
Uczestniczenie w zajęciach oraz systematyczna praca, zaliczenie kolokwium na koniec semestru. |
semestr | wymiar godzin | wycena ects | forma | zaliczenie | pedagog | symbol | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
6 | 15.00 | 1.0 | ćwiczenia | egzamin | prof. dr hab. Roman Perucki, | 2/3747/10349 | |||
treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia | |||||||||
Realizacja m.in. takich form jak przygrywka, fantazja chorałowa na temat jednej z trzech polskich pieśni kościelnych, a także toccaty (w stylu włoskim, północnoniemieckim), suity francuskiej na bazie przykładów z literatury (Toccaty G. Frescobaldiego, J.J. Frobergera, J. Pachelbela i inne) | |||||||||
metody dydaktyczne | |||||||||
Zajęcia prowadzone w grupie 2-3 osobowej, praca przy instrumencie, tworzenie i naśladowanie określonych form polifonicznych, różnych stylów. | |||||||||
warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania | |||||||||
Systematyczna praca oraz udział w zajęciach oraz zdanie egzaminu na koniec semestru. |