Kontrapunkt z fugą

- teoretyczne opanowanie zasad techniki polifonicznej (gatunki polifoniczne, technika swobodnej imitacji, kanon, fuga - wprowadzenie do formy),

- nabycie umiejętności tworzenia konstrukcji polifonicznych utrzymanych w technice cantus firmus i technice swobodnej imitacji,

- opanowanie umiejętności tworzenia konstrukcji polifonicznych w technice imitacji kanonicznej,

- nabycie umiejętności tworzenia fugi jednotematowej w fakturze 2- i 3-głosowej,

- opanowanie umiejętności analizy form polifonicznych w systemie harmonicznym dur-moll i innych wybranych technikach dźwiękowych.

Podstawowym celem nauczania przedmiotu  jest wykształcenie u studenta umiejętności praktyki kontrapunktycznej, przejawiającej się w swobodnym poruszaniu się w jego problematyce. W związku z tym, z jednej strony przedmiot ma charakter analityczny, oparty na najlepszych wzorach pochodzących z literatury, z drugiej zaś zakłada przełożenie obserwacji analitycznych i wiedzy teoretycznej na twórcze i samodzielne działanie w zakresie tworzenia określonych gatunków i form.

Od studentów wymaga się przede wszystkim systematyczności w działaniu, postępowania celowego i świadomego w odniesieniu do danego problemu kontrapunktycznego. Wymaga się więc wysokiej frekwencji w ramach każdego semestru. Wynika to przede wszystkim z konieczności systematycznej kontroli przez prowadzącego przedmiot postępów studentów, co umożliwi sprawiedliwą ocenę ich pracy.

Podhajski M.: Formy muzyczne (Wykład 11, 12), PWN 1991; Sikorski K.: Kontrapunkt t. I-III, PWM 1955-1957.

Materiał analityczny (dyskografia)

J. S. Bach:

- Inwencje 2- i 3-głosowe,

- Małe preludia,

- Suity francuskie,

- Passacaglia c BWV 582,

- Das Musikalisches Opfer,

- Die Kunst der Fuge (kanony),

- Wariacje Goldbergowskie (kanony),

- Wariacje kanoniczne "Vom Himmel hoch, da komm ich her",

- Das wohltemperierte Klavier t. I

D. Buxtehude: Passacaglia d BuxWV 161

J. Brahms Kanony wokalne op. 113

S. Moniuszko Kanony wokalne

Chomiński J.: Historia harmonii i kontrapunktu t. I-III, PWM 1960-1990; Poszowski A.: Harmonia systemu tonalnego dur-moll, AM Gdańsk 2001.

posiada ogólną znajomość polifonicznej literatury muzycznej,/K_W03/ - posiada znajomość własności współczynników dzieł polifonicznych i wzorców ich budowy formalnej,/K_W03/ - posiada znajomość podstawowych kierunków rozwojowych polifonii w historii muzyki,/K_W03/ - posiada podstawową wiedzę do analizy dzieł polifonicznych,/K_W14/ - dysponuje elementarną wiedzą o polifonicznym warsztacie kompozytorskim,/K_ W04/

- dysponuje umiejętnościami potrzebnymi do analizy i tworzenia konstrukcji i form polifonicznych,/K_U01/ - posiada umiejętność wypowiedzi na temat zagadnień związanych z polifonią i formami polifonicznymi,/K_U01/ - opanował podstawy warsztatu technicznego w zakresie polifonii,/K_U14/

- umie gromadzić, analizować i interpretować potrzebne informacje,/K_K03/ - posiada umiejętność samooceny w obrębie swoich działań,/K_K08/ - posiada umiejętność pracy własnej i zespołowej w ramach działań przedmioto- wych,/K_K04/

- tworzenie melodii cantus firmus,

- tworzenie konstrukcji w fakturze dwugłosowej w wybranych gatunkach polifonicznych,

- stosowanie techniki kontrapunktu podwójnego,

- tworzenie konstrukcji polifonicznej w oparciu o imitację swobodną i pracę motywiczną (preludium polifoniczne, inwencja) w fakturze dwugłosowej.

Kurs obejmuje zajęcia poświęcone analizie wybranych dzieł z literatury muzycznej przedmiotu na podstawie treści zawartych w literaturze teoretycznej. Analizy wykorzystywane są przez studentów do samodzielnej pracy twórczej. Założenia szczegółowe, np. dotyczące problematyki formy czy założeń harmonicznych, podawane są przez wykładającego. Praktyka twórcza obejmuje wszystkie treści programowe przewidziane w danym semestrze.

Zaliczenie semestru z oceną dokonuje się na podstawie wykonanych w semestrze ćwiczeń oraz przez sprawdzenie wiedzy nabytej przez studentów.

- tworzenie wybranych gatunków polifonicznych w fakturze 3- i 4-głosowej,

- technika kontrapunktu wielokrotnego,

- tworzenie konstrukcji polifonicznej w oparciu o technikę imitacji swobodnej i pracę motywiczną (preludium polifoniczne, inwencja).

Kurs obejmuje zajęcia poświęcone analizie wybranych dzieł z literatury muzycznej przedmiotu na podstawie treści zawartych w literaturze teoretycznej. Analizy wykorzystywane są przez studentów do samodzielnej pracy twórczej. Założenia szczegółowe, np. dotyczące problematyki formy czy założeń harmonicznych, podawane są przez wykładającego. Praktyka twórcza obejmuje wszystkie treści programowe przewidziane w danym semestrze.

Zaliczenie semestru z oceną dokonuje się na podstawie wykonanych w semestrze ćwiczeń oraz przez sprawdzenie wiedzy nabytej przez studentów.

- tworzenie wybranych konstrukcji w technice imitacji ścisłej w fakturze 2- i 3-głosowej,

- analiza utworów z literatury w zakresie różnorodnych typów kanonów.

Całość kursu obejmuje zajęcia poświęcone analizie dzieł z literatury muzycznej przedmiotu na podstawie wiedzy zawartej w literaturze teoretycznej. Analizy wykorzystywane są jako wzorcowe przykłady do samodzielnej pracy twórczej przez studentów w tworzeniu własnych zadań. Założenia szczegółowe poleconych ćwiczeń są dyskutowane, a student ostatecznie decyduje o wybranej koncepcji ćwiczenia. Praktyka twórcza obejmuje wszystkie treści programowe przewidziane w danym semestrze.

Zaliczenie semestru z oceną dokonuje się na podstawie wykonanych w semestrze ćwiczeń oraz przez sprawdzenie wiedzy nabytej przez studentów w ramach kolokwium.

- tworzenie wybranych konstrukcji w technice imitacji ścisłej w fakturze 2- i 3-głosowej,

- analiza utworów z literatury w zakresie różnorodnych typów kanonów.

Całość kursu obejmuje zajęcia poświęcone analizie dzieł z literatury muzycznej przedmiotu na podstawie wiedzy zawartej w literaturze teoretycznej. Analizy wykorzystywane są jako wzorcowe przykłady do samodzielnej pracy twórczej przez studentów w tworzeniu własnych zadań. Założenia szczegółowe poleconych ćwiczeń są dyskutowane, a student ostatecznie decyduje o wybranej koncepcji ćwiczenia. Praktyka twórcza obejmuje wszystkie treści programowe przewidziane w danym semestrze.

Zaliczenie semestru z oceną dokonuje się na podstawie wykonanych w semestrze ćwiczeń oraz przez sprawdzenie wiedzy nabytej przez studentów w ramach kolokwium.