Europejski System Akumulacji i Transferu Punktów
» Strona główna

Krytyka i prelekcja

symboljezyk
1/3599polski
założenia, cele oraz charakterystyka przedmiotu

Celem nauczania jest ośmielenie studentów do formułowania własnych opinii o różnorodnych zjawiskach z dziedziny muzyki, kultury i sztuki oraz kształtowanie umiejętności wyrażania i przekazywania ich w postaci ustnej (wypowiedź) i  pisemnej (tekst). Dokonuje się to na bazie wiedzy teoretycznej, na podstawie umiejętności posługiwania się warsztatem dziennikarskim oraz znajomości najlepszych tradycji polskiej krytyki muzycznej. Realizację tych celów da się ująć w trzech aspektach: A/ teoretycznym, B/ praktycznym i C/ historycznym. 

sposób realizacji
zajęcia stacjonarne
wymagania wstępne i dodatkowe

Niniejsze zajęcia są kontynuacją i poszerzeniem kursu Krytyki i prelekcji z III roku studiów licencjackich Teorii Muzyki. Dla ich odbywania niezbędne jest zaliczenie tamtych zajęć.  

zalecane fakultatywne komponenty przedmiotu
- brak danych -
bibliografia podstawowa

Antologia polskiej krytyki muzycznej XIX i XX wieku (do roku 1939), w opracowaniu Stefana Jarocińskiego, Kraków 1955.

Anna Chęćka-Gotkowicz, Dysonanse krytyki. O ocenie wykonania dzieła muzycznego. Słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2008.

Rafał Ciesielski, Refleksja estetyczna w polskiej krytyce muzycznej Dwudziestolecia międzywojennego, Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Poznań 2005.

Magdalena Dziadek, Polska krytyka muzyczna w latach 1890-1914. Tom I: Koncepcje i zagadnienia, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2002. Tom II: Czasopisma i autorzy, Uniwersytet Śląski Filia w Cieszynie, Cieszyn 2002.

Magdalena Dziadek, Lilianna M. Moll, Odrodźmy się w muzyce. Muzyka na łamach polskich czasopism kobiecych i „kobieca” krytyka muzyczna 1818-1939. Katowice 2005.

Dziennikarski etos. Z wybranych zagadnień deontologii dziennikarskiej. Redakcja Zdzisława Kobylińska i Rafał D. Grabowski, Lux Mundi, Olsztyn 1996.

Dziennikarstwo i świat mediów. Pod redakcją Zbigniewa Bauera i Edwarda Chudzińskiego, Universitas, Kraków 2000.

Maria Gołaszewska, Odbiorca sztuki jako krytyk, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1967.

Roman Jasiński, Na przełomie epok. Muzyka w Warszawie (1910-1927), Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1979.

Roman Jasiński, Koniec epoki. Muzyka w Warszawie (1927-1939), Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1986.

Krytycy przy okrągłym stole. Red. Elżbieta Dziębowska, WAiF 1966.

Janusz Łętowski, Galeria portretów muzycznych. Płytowe wizytówki wielkich wykonawców, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 1987.

Janusz Łętowski, Magia czarnego krążka. ABC kolekcjonera płyt, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 1981.

Mirosław Niziurski, Prelekcja muzyczna, Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. J. Kochanowskiego, Kielce 1994.

Leszek Polony, Polski kształt sporu o istotę muzyki, Akademia Muzyczna w Krakowie, Kraków 1991.

Marian Wallek-Walewski, Wędrówki w czasie i przestrzeni. Z pism muzycznych, Akademia Muzyczna w Katowicach, Katowice 1999.

Adam Wiatr, Stefan Kisielewski jako krytyk muzyczny, Atut, Wrocław 2006.

Weronika Witczak, Zygmunt Mycielski i Stefan Kisielewski o muzyce polskiej – przegląd zagadnień, [w:] „Kamerton” nr 1 (51) 2007.

Wybrane prace Stefana Kisielewskiego, Zygmunta Mycielskiego, Jerzego Waldorffa oraz teksty wskazanych autorów (Bohdan Pociej, Paweł Beylin, Jan Weber, Karol Stromenger, Bohdan Pilarski, Bogusław Schaeffer, Tadeusz Kaczyński, Janusz Łętowski, Józef Kański, Rafał Augustyn, Krzysztof Droba, Andrzej Chłopecki, Krzysztof Bilica, Krzysztof Baculewski i inni) pochodzących m.in. z pism: „Ruch Muzyczny” (1945-2012), „Canor” (1991-2002), „Muzyka 21” (1999-2012), z prasy oraz z nagrań Polskiego Radia i Telewizji Polskiej S.A.

bibliografia uzupełniająca

Magdalena Dziadek, Młodopolska krytyka muzyczna a modernizm,[w:] „Muzyka” 1995 nr 3.

Magdalena Dziadek, Warszawska krytyka muzyczna w latach 1810-1890. Idee - koncepcje - problematyka, [w:] „Muzyka” 1992 nr 3.

Magdalena Dziadek, Racja i interes: spór wokół modelu fachowej krytyki muzycznej na przełomie XIX i XX wieku, [w:]  Interpretacja muzyki, ZKP, Akademia Muzyczna, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 1998.

Ewa Fedasz, Anna Kirkiłło-Stacewicz, Aleksandra Kłaput, Krytyka muzyczna na łamach „Dziennika Bydgoskiego” w latach 1920-1939, [w:]  Zeszyty Naukowe nr 1, Akademia Muzyczna, Bydgoszcz 1992.

Elżbieta Szczurko, Wiesław Lisecki,  Krytyka muzyczna na łamach „Słowa Pomorskiego” i „Dnia Pomorskiego” w latach 1930-1939, [w:] Zeszyty Naukowe nr 1, Akademia Muzyczna, Bydgoszcz 1992.

efekty kształcenia - wiedza

1.Student poszerza wiedzę z dziedziny teorii muzyki o problematykę z zakresu pisarstwa, dziennikarstwa i krytyki literackiej (K_W02). 2. Uzupełnia wiedzę na temat piśmiennictwa dotyczącego studiowanej specjalnosci oraz jej kontekstu kulturowego, zarówno w aspekcie historycznym, jak i współczesnym (K_W06). 3.Posiada zrozumienie wzajemnych relacji pomiędzy teoretycznymi i praktycznymi elementami studiów (K_W10). 4.Pogłębia zdolność integrowania nabytej wiedzy (K_W10).

efekty kształcenia - umiejętności

1.Posiada umiejętność tworzenia tekstów pisemnych oraz prezentacji słownych dotyczących zarówno własnej specjalizacji, jak i problematyki z obszaru sztuki w ogóle (K_U04). 2.Wykazuje zdolność wyciągania trafnych wniosków (K_U04). 3.W sposób odpowiedzialny podchodzi do występów publicznych - jako ich komentator (recenzent) i uczestnik (prelegent) (K_U06). 4.Wykazuje umiejętność formułowania własnych sądów (K_U04).

efekty kształcenia - kompetencje społeczne

1.Dąży do krytycznej oceny własnych działań twórczych (K_K06). 2.Zachowuje krytycyzm w ocenie innych przedsięwzięć z zakresu kultury, sztuki i pozostałych dziedzin działalności artystycznej (K_K06). 3.Podejmuje się prezentowania sądów w przystępnej formie w sposób zrozumiały dla niefachowców (K_K08). 4.Rozumie potrzebę ustawicznego uczenia się i stałego doskonalenia własnego warsztatu (K_K01).

Semestry

Kompozycja i Teoria Muzyki
Teoria muzyki (magisterskie, stacjonarne, obowiązuje od: 12/zimowy)

semestrwymiar godzinwycena ectsformazaliczeniepedagogsymbol
130.002.5ćwiczeniazaliczenieas. mgr Marek Wasilewski, 1/3599/9913
treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia

A/  Aspekt teoretyczny

 1. Z zagadnień dziennikarstwa:

-     O języku mediów.

-     Elementy retoryki dziennikarskiej.

-     Zagadnienia warsztatu dziennikarskiego.

-     O sztuce polemiki.

-     Specyfika dziennikarstwa radiowego i telewizyjnego.

 

B/  Aspekt praktyczny:

Słuchanie (płyta, taśma, „żywe” wykonanie), oglądanie (taśma video, dvd, „żywy” spektakl) i omawianie na zajęciach różnorodnych dzieł muzycznych, wykonań muzyki, spektakli, koncertów, recitali, nagrań, przedstawień, filmów o tematyce muzycznej, filmów o sztuce, etc. Celem jest ćwiczenie w wyrabianiu własnego, precyzyjnego i świadomego sądu o nich, formułowanie i utrwalanie go w postaci wypowiadanego i zapisanego tekstu krytycznego.

 

C/  Aspekt historyczny:

Zapoznanie się z wybranymi przykładami XIX-, XX-wiecznej i współczesnej polskiej krytyki muzycznej. 

metody dydaktyczne

Zajęcia mają charakter seminaryjny. Przeplatają się tam zajęcia typu warsztatowego (pisanie tekstów krytycznych) z zajęciami typu ćwiczeniowego, omawiającymi zagadnienia teoretyczne i historyczne. Uzupełnienie stanowi samodzielna lektura zaleconej literatury przedmiotu oraz uczestnictwo w bieżącym życiu koncertowym w Uczelni i poza nią. Realizacja treści programowych polega na permanentnym tworzeniu i redagowaniu tekstów zawierających omówienia i oceny dzieł i zjawisk (w różnych formach ich konkretyzacji), które to teksty reprezentują różnorodne formy i gatunki. Prace te oraz lektury są omawiane i dyskutowane.

warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania

Zaliczeniu podlega znajomość kwestii teoretycznych i historycznych, aktywność i samodzielne przygotowywanie pisemnych wypowiedzi reprezentujących rozmaite gatunki dziennikarskie i teksty krytyczne (10 w każdym semestrze), krytyczna prezentacja wskazanej lektury i obrona własnego poglądu w prezentowanej tematyce. Prace są oceniane w zależności od stopnia dojrzałości i wnikliwości zawartych w nich ocen i sprawności warsztatowej autorów.

semestrwymiar godzinwycena ectsformazaliczeniepedagogsymbol
230.002.5ćwiczeniazaliczenieas. mgr Marek Wasilewski, 1/3599/9935
treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia

A/  Aspekt teoretyczny

2. Z zagadnień krytyki: 

-     Krytyka i odpowiedzialność.

-     Krytyk muzyczny jako pisarz.

-     Krytyka a muzykologia.

-     Krytyka a poetyka muzyki.

-     Problematyka oceny wykonania dzieła muzycznego.

 

B/  Aspekt praktyczny:

Słuchanie (płyta, taśma, „żywe” wykonanie), oglądanie (taśma video, dvd, „żywy” spektakl) i omawianie na zajęciach różnorodnych dzieł muzycznych, wykonań muzyki, spektakli, koncertów, recitali, nagrań, przedstawień, filmów o tematyce muzycznej, filmów o sztuce, etc. Celem jest ćwiczenie w wyrabianiu własnego, precyzyjnego i świadomego sądu o nich, formułowanie i utrwalanie go w postaci wypowiadanego i zapisanego tekstu krytycznego.

 

C/  Aspekt historyczny:

Wybitne osobowości polskiej krytyki muzycznej i ich dorobek.

metody dydaktyczne

Zajęcia mają charakter seminaryjny. Przeplatają się tam zajęcia typu warsztatowego (pisanie tekstów krytycznych) z zajęciami typu ćwiczeniowego, omawiającymi zagadnienia teoretyczne i historyczne. Uzupełnienie stanowi samodzielna lektura zaleconej literatury przedmiotu oraz uczestnictwo w bieżącym życiu koncertowym w Uczelni i poza nią. Realizacja treści programowych polega na permanentnym tworzeniu i redagowaniu tekstów zawierających omówienia i oceny dzieł i zjawisk (w różnych formach ich konkretyzacji), które to teksty reprezentują różnorodne formy i gatunki. Prace te oraz lektury są omawiane i dyskutowane.

warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania

Zaliczeniu podlega znajomość kwestii teoretycznych i historycznych, aktywność i samodzielne przygotowywanie pisemnych wypowiedzi reprezentujących rozmaite gatunki dziennikarskie i teksty krytyczne (10 w każdym semestrze), krytyczna prezentacja wskazanej lektury i obrona własnego poglądu w prezentowanej tematyce. Prace są oceniane w zależności od stopnia dojrzałości i wnikliwości zawartych w nich ocen i sprawności warsztatowej autorów. Przygotowanie prelekcji towarzyszącej koncertowi, spektaklowi bądź prezentacji muzycznej i publiczne wygłoszenie jej.

wykonanie: www.ansta.pl