Europejski System Akumulacji i Transferu Punktów
» Strona główna

Analiza dzieła muzycznego

symboljezyk
1/3526polski
założenia, cele oraz charakterystyka przedmiotu

Przedmiot ma charakter ćwiczeniowy. Celem jest zdobycie przez studentów umiejętności analizy i interpretacji dzieł muzycznych XX i XXI wieku wybranymi metodami (normatywnymi i deskryptywnymi, z dominacją metod logocentrycznych i procesualistycznych, próbami interpretacji integralnych) oraz wykorzystywania wyników analizy w rozumieniu dzieła muzycznego i jego interpretacji.

sposób realizacji
zajęcia stacjonarne
wymagania wstępne i dodatkowe

Podstawowa znajomość metodologii analizy i interpretacji muzyki tonalnej.

 

zalecane fakultatywne komponenty przedmiotu

-

bibliografia podstawowa

Hans-Heinrich Eggebrecht, Uwagi o metodzie analizy muzycznej, przeł. Maria Stanilewicz, w: „Res Facta” nr 7, Kraków 1973.

Carl Dahlhaus, Analiza a sąd wartościujący, w: „Muzyka” 2003 nr 1, s. 61-101.

Maciej Gołąb, Spór o granice poznania dzieła muzycznego, Wrocław 2003.

Alicja Jarzębska, Z dziejów myśli o muzyce. Wybrane zagadnienia teorii i analizy muzyki tonalnej i posttonalnej, Kraków 2002.

Analiza i interpretacja dzieła muzycznego. Wybór metod, Kraków-Gdańsk 1990.

Mieczysław Tomaszewski, Interpretacja integralna dzieła muzycznego. Rekonesans, Kraków 2000.

Teksty stanowiące przykłady praktycznego zastosowania poszczególnych metod analizy i interpretacji w odniesieniu do utworów XX i XXI w.

 

bibliografia uzupełniająca

Stanisław Bądkowski, Agnieszka Chwiłek, Iwona Lindstedt, Analiza schenkerowska, Kraków 1997.

Iwona Lindstedt, Wprowadzenie do teorii zbiorów klas wysokości dźwięku Allena Forte’a. Idee oryginalne – rozszerzenia – modyfikacje, Warszawa 2004.

Krystyna Tarnawska-Kaczorowska, Praktyczny aspekt teorii struktur M. Zalewskiego, Kraków 1980.

Inne pozycje literatury zaproponowane przez prowadzącego i studentów.

 

efekty kształcenia - wiedza

Rozpoznaje i nazywa elementy struktury i zasady organizacji materiału dźwiękowego dzieła muzycznego (K_W05, K_W09, K_W10)
Identyfikuje środki techniki kompozytorskiej zastosowane w danym dziele, w ich kontekście stylistycznym, kulturowym, historycznym i biograficznym (K_W05, K_W07, K_W09, K_W10)
Rozróżnia poszczególne cechy strukturalne i formalne dzieła muzycznego, mając świadomość ich uwarunkowań (technicznych, stylistycznych, kulturowych, historycznych) (K_W05, K_W06, K_W07, K_W09, K_W10)
Wyciąga wnioski dotyczące relacji pomiędzy elementami struktury dzieła muzycznego, cechami ukształtowania jego formy, narracji i dramaturgii (K_W05, K_W09, K_W10)
Rozróżnia muzyczne i pozamuzyczne czynniki determinujące właściwości danego dzieła muzycznego (K_W07, K_W09, K_W10)

efekty kształcenia - umiejętności

Wybiera metodę analizy adekwatną do przedmiotu badań, tj. dzieła muzycznego w jego kontekście historycznym, stylistycznym i kulturowym (K_U05, K_U06)
Ustala i porządkuje problematykę badawczą w odniesieniu do analizowanego dzieła muzycznego (K_U05, K_U06)
Analizuje dzieło muzyczne odpowiednio dobranymi metodami, wyprowadza wnioski badawcze i interpretuje wyniki analiz (K_U05, K_U06)
Weryfikuje i poddaje krytyce wyniki analiz, argumentuje sądy dotyczące przyjętych koncepcji interpretacji (K_U05, K_U06)

efekty kształcenia - kompetencje społeczne

Pracuje samodzielnie nad powierzonymi zadaniami podlegającymi indywidualnej ocenie i wykazuje odpowiedzialność za organizację procesu uczenia się (K_K01, K_K02)
Przestrzega poczynionych ustaleń w zakresie wyznaczonych zadań i angażuje się w ich wykonanie (K_K01, K_K02)
Dyskutuje i zachowuje krytycyzm z wyrażaniu opinii (K_K02)
Wykazuje kreatywność w świadomym integrowaniu zdobytej wiedzy (K_K02)

Semestry

Kompozycja i Teoria Muzyki
Kompozycja (magisterskie, stacjonarne, obowiązuje od: 12/zimowy)

semestrwymiar godzinwycena ectsformazaliczeniepedagogsymbol
130.003.0ćwiczeniazaliczeniedr hab. Renata Skupin, 1/3526/9742
treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia

Analizy dzieł muzycznych reprezentatywnych dla poszczególnych technik i stylów muzycznych XX i XXI w.: sonoryzmu, neoklasycyzmu, dodekafonii, serializmu i strukturalizmu, muzyki konkretnej, elektronicznej (elektroakustycznej) i live electronic, aleatoryzmu i muzyki graficznej, minimal music i postmodernizmu, a także indywidualnych poetyk muzycznych. Wyboru utworów do analizy dokonuje prowadzący przedmiot oraz sami studenci, zgodnie z własnymi zainteresowaniami, uwarunkowanymi studiowaną specjalnością.

 

Do podstawowych efektów kształcenia należą:
- umiejętność doboru metod analitycznych adekwatnych do przedmiotu i celu analizy,
- opanowanie warsztatu analitycznego w odniesieniu do muzyki XX i XXI w.,
- umiejętność prezentacji wyników analizy i interpretacji dzieła muzycznego.

metody dydaktyczne

Studenci przygotowują się do ćwiczeń na podstawie określonej przez prowadzącego pozycji literatury oraz własnych spostrzeżeń analitycznych dotyczących dzieł wybranych do analizy. Zajęcia poświęcone są praktyce analizy i interpretacji dzieł muzycznych.

warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania

Warunkiem zaliczenia kursu jest:

- obecność na zajęciach i aktywny w nich udział,

- zaliczenie wszystkich ćwiczeń z analiz,

- praca semestralna (jedna w semestrze), prezentująca analizę dzieła muzycznego XX lub XXI w. wybraną metodą (metodami) analizy i interpretacji.

 

semestrwymiar godzinwycena ectsformazaliczeniepedagogsymbol
230.003.0ćwiczeniazaliczeniedr hab. Renata Skupin, 1/3526/9763
treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia

Analizy dzieł muzycznych reprezentatywnych dla poszczególnych technik i stylów muzycznych XX i XXI w.: sonoryzmu, neoklasycyzmu, dodekafonii, serializmu i strukturalizmu, muzyki konkretnej, elektronicznej (elektroakustycznej) i live electronic, aleatoryzmu i muzyki graficznej, minimal music i postmodernizmu, a także indywidualnych poetyk muzycznych. Wyboru utworów do analizy dokonuje prowadzący przedmiot oraz sami studenci, zgodnie z własnymi zainteresowaniami, uwarunkowanymi studiowaną specjalnością.

 

Do podstawowych efektów kształcenia należą:
- umiejętność doboru metod analitycznych adekwatnych do przedmiotu i celu analizy,
- opanowanie warsztatu analitycznego w odniesieniu do muzyki XX i XXI w.,
- umiejętność prezentacji wyników analizy i interpretacji dzieła muzycznego.

 

metody dydaktyczne

Studenci przygotowują się do ćwiczeń na podstawie określonej przez prowadzącego pozycji literatury oraz własnych spostrzeżeń analitycznych dotyczących dzieł wybranych do analizy. Zajęcia poświęcone są praktyce analizy i interpretacji dzieł muzycznych.

 

warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania

Warunkiem zaliczenia kursu jest:

- obecność na zajęciach i aktywny w nich udział,

- zaliczenie wszystkich ćwiczeń z analiz,

- praca semestralna (jedna w semestrze), prezentująca analizę dzieła muzycznego XX lub XXI w. wybraną metodą (metodami) analizy i interpretacji.

 

wykonanie: www.ansta.pl