symbol | jezyk |
---|---|
1/3347 | |
założenia, cele oraz charakterystyka przedmiotu | |
- poznanie techniki polifonicznej w zakresie fugi jedno- i wielotematowej, instrumentalnej i wokalnej, - nabycie umiejętności tworzenia różnorodnych form fugi na różne składy wykonawcze w fakturze 3- i 4-głosowej, - opanowanie umiejętności analizy różnych form fugi, - zapoznanie się z fugami różnych epok historycznych (od baroku do XX wieku). Podstawowym celem przedmiotu Fuga na Wydziale I jest wykształcenie u studentów wszystkich specjalności umiejętności praktyki kontrapunktycznej w zakresie formy fugi. Uczący się powinni swobodnie poruszać się w jej problematyce w aspekcie analitycznym, teoretycznym, jak i praktycznym. Zespół tych umiejętności będzie szczególnie przydatny w ich przyszłej pracy zawodowej. | |
sposób realizacji | |
zajęcia stacjonarne | |
wymagania wstępne i dodatkowe | |
Od studentów wymaga się przede wszystkim systematyki działania, postępowania celowego i świadomego w odniesieniu do danego problemu kontrapunktycznego. Wymaga się więc wysokiej frekwencji w ramach każdego semestru. Wynika to głównie z konieczności kontroli przez prowadzącego przedmiot postępów studenta, co jest podstawą do sprawiedliwej i obiektywnej oceny jego pracy. | |
zalecane fakultatywne komponenty przedmiotu | |
- | |
bibliografia podstawowa | |
Ciesielska E., Kucharski L., ii.: Fuga w twórczości M. Regera (W:) Zeszyty naukowe XII, PWSM Gdańsk 1973; Kowalska A., Kucharski L., ii.: 24 Preludia i fugi op. 87 D. Szostakowicza (W:) Prace specjalne 1, PWSM Gdańsk 1973; Kucharski L.: Fuga organowa epoki romantyzmu (W:) Zeszyty naukowe 26, AM Gdańsk 1987; Kucharski L.: Fugi organowe J. S. Bacha (W:) Zeszyty naukowe XXI-XXII, AM Gdańsk 1983; Kucharski L.: Rozwój formy fugi u Bacha na przykładzie jego dzieł organowych (W:) Arcana musicale, AM Łódź 1999; Kucharski L.: R. Schumann w hołdzie Bachowi. Fugi na temat BACH op. 60 (W:) Prace specjalne 33, AM Gdańsk 1984; Podhajski M.: Formy muzyczne (wykład 11, 12), PWN 1991; Podhajski M.: Ludus tonalis P. Hindemitha - Architektonika zbioru (W:) Zeszyty naukowe XIV, PWSM Gdańsk 1975; Sikorski K.: Kontrapunkt t. III, PWM 1957. Materiał analityczny (dyskografia) J. S. Bach: - Das wohltemperierte Klavier t. II, - Die Kunst der Fuge, - Fugi organowe. R. Schumann: Fugi na temat BACH op. 60, Fugi okresu romantyzmu (Brahms, Mendelssohn, Liszt, Reubke, Reger), D. Szostakowicz: Fugi op. 87 P. Hindemith: Ludus tonalis | |
bibliografia uzupełniająca | |
Chomiński J.: Historia harmonii i kontrapunktu t. I-III, PWM 1960-1990; Poszowski A.: Harmonia systemu tonalnego dur-moll, AM Gdańsk 2001; Szlagowska D.: Muzyka baroku, AM Gdańsk 1998; Zavarsky E.: J. S. Bach, PWM 1985 | |
efekty kształcenia - wiedza | |
- posiada znajomość literatury muzycznej w zakresie formy fugi, | |
efekty kształcenia - umiejętności | |
- dysponuje umiejętnościami potrzebnymi do analizy i tworzenia różnych rodzajów | |
efekty kształcenia - kompetencje społeczne | |
- jest w pełni kompetentny i zdolny do integrowania zdobytej wiedzy w obrębie |
semestr | wymiar godzin | wycena ects | forma | zaliczenie | pedagog | symbol | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | 30.00 | 3.0 | wykład/ćwiczenia | kolokwium | dr Lech Kucharski, prof. AM, | 1/3347/9264 | |||
treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia | |||||||||
- fuga wokalna w aspekcie teoretycznym, analitycznym i praktycznym, - pogłębienie wiadomości o fudze jednotematowej w aspekcie analitycznym, - tworzenie fug jednotematowych w fakturze 3- i 4-głosowej (fortepianowych, organowych, kameralnych). | |||||||||
metody dydaktyczne | |||||||||
Kurs obejmuje zajęcia poświęcone analizie najważniejszych bachowskich dzieł w zakresie fugi jako wzorców dla tworzenia własnych zadań. Koncepcje i szczegółowe zagadnienia tych ćwiczeń dyskutowane są na zajęciach. Praktyka twórcza obejmuje wszystkie treści programowe danego semestru. | |||||||||
warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania | |||||||||
Zaliczenie semestru z oceną dokonane zostaje na podstawie wykonanych przez studenta ćwiczeń oraz przez sprawdzenie nabytej wiedzy teoretycznej i umiejętności analitycznych w ramach kolokwium. |
semestr | wymiar godzin | wycena ects | forma | zaliczenie | pedagog | symbol | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2 | 30.00 | 3.0 | wykład/ćwiczenia | egzamin | dr Lech Kucharski, prof. AM, | 1/3347/9285 | |||
treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia | |||||||||
- fugi wielotematowe w aspekcie teoretycznym i analitycznym, - tworzenie fug dwutematowych na fortepian, organy i skład kameralny w fakturze 3- i 4-głosowej, - fuga postbachowska - aspekt analityczny (romantyczna i XX-wieczna). | |||||||||
metody dydaktyczne | |||||||||
Kurs kontynuuje analityczne zapoznanie studenta z najważniejszymi zbiorami i cyklami fugi bachowskiej. Obejmuje także analityczny przegląd twórczości kompozytorskiej w zakresie fugi po Bachu. Analizy te służą studentom jako najlepsze wzorce do własnych zadań w zakresie wszystkich typów formy fugi. | |||||||||
warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania | |||||||||
Zaliczenie semestru z oceną następuje na podstawie wykonanych ćwiczeń. Egzamin podsumowuje wiedzę teoretyczną i umiejętności analityczne studenta w zakresie wszelkich rodzajów fugi. |