symbol | jezyk |
---|---|
1/3286 | |
założenia, cele oraz charakterystyka przedmiotu | |
Przedmiot ma charakter ćwiczeniowy. Celem jest zdobycie przez studentów umiejętności analizy i interpretacji dzieł muzycznych XX i XXI wieku wybranymi metodami (normatywnymi i deskryptywnymi, z dominacją metod logocentrycznych i procesualistycznych, próbami interpretacji integralnych) oraz wykorzystywania wyników analizy w rozumieniu dzieła muzycznego i jego interpretacji. | |
sposób realizacji | |
zajęcia stacjonarne | |
wymagania wstępne i dodatkowe | |
Podstawowa znajomość metodologii analizy i interpretacji muzyki tonalnej. | |
zalecane fakultatywne komponenty przedmiotu | |
- | |
bibliografia podstawowa | |
Hans-Heinrich Eggebrecht, Uwagi o metodzie analizy muzycznej, przeł. Maria Stanilewicz, w: „Res Facta” nr 7, Kraków 1973. | |
bibliografia uzupełniająca | |
Stanisław Bądkowski, Agnieszka Chwiłek, Iwona Lindstedt, Analiza schenkerowska, Kraków 1997. | |
efekty kształcenia - wiedza | |
efekty kształcenia - umiejętności | |
efekty kształcenia - kompetencje społeczne | |
semestr | wymiar godzin | wycena ects | forma | zaliczenie | pedagog | symbol | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | 30.00 | 2.0 | ćwiczenia | zaliczenie | dr hab. Renata Skupin, | 1/3286/9100 | |||
treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia | |||||||||
Analizy dzieł muzycznych reprezentatywnych dla poszczególnych technik i stylów muzycznych XX i XXI w.: sonoryzmu, neoklasycyzmu, dodekafonii, serializmu i strukturalizmu, muzyki konkretnej, elektronicznej (elektroakustycznej) i live electronic, aleatoryzmu i muzyki graficznej, minimal music i postmodernizmu, a także indywidualnych poetyk muzycznych. Wyboru utworów do analizy dokonuje prowadzący przedmiot oraz sami studenci, zgodnie z własnymi zainteresowaniami, uwarunkowanymi studiowaną specjalnością.
Do podstawowych efektów kształcenia należą: | |||||||||
metody dydaktyczne | |||||||||
Studenci przygotowują się do ćwiczeń na podstawie określonej przez prowadzącego pozycji literatury oraz własnych spostrzeżeń analitycznych dotyczących dzieł wybranych do analizy. Zajęcia poświęcone są praktyce analizy i interpretacji dzieł muzycznych. | |||||||||
warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania | |||||||||
Warunkiem zaliczenia kursu jest: - obecność na zajęciach i aktywny w nich udział, - zaliczenie wszystkich ćwiczeń z analiz, - praca semestralna (jedna w semestrze), prezentująca analizę dzieła muzycznego XX lub XXI w. wybraną metodą (metodami) analizy i interpretacji.
|
semestr | wymiar godzin | wycena ects | forma | zaliczenie | pedagog | symbol | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2 | 30.00 | 2.0 | ćwiczenia | zaliczenie | dr hab. Renata Skupin, | 1/3286/9120 | |||
treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia | |||||||||
Analizy dzieł muzycznych reprezentatywnych dla poszczególnych technik i stylów muzycznych XX i XXI w.: sonoryzmu, neoklasycyzmu, dodekafonii, serializmu i strukturalizmu, muzyki konkretnej, elektronicznej (elektroakustycznej) i live electronic, aleatoryzmu i muzyki graficznej, minimal music i postmodernizmu, a także indywidualnych poetyk muzycznych. Wyboru utworów do analizy dokonuje prowadzący przedmiot oraz sami studenci, zgodnie z własnymi zainteresowaniami, uwarunkowanymi studiowaną specjalnością.
Do podstawowych efektów kształcenia należą: | |||||||||
metody dydaktyczne | |||||||||
Studenci przygotowują się do ćwiczeń na podstawie określonej przez prowadzącego pozycji literatury oraz własnych spostrzeżeń analitycznych dotyczących dzieł wybranych do analizy. Zajęcia poświęcone są praktyce analizy i interpretacji dzieł muzycznych. | |||||||||
warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania | |||||||||
Warunkiem zaliczenia kursu jest: - obecność na zajęciach i aktywny w nich udział, - zaliczenie wszystkich ćwiczeń z analiz, - praca semestralna (jedna w semestrze), prezentująca analizę dzieła muzycznego XX lub XXI w. wybraną metodą (metodami) analizy i interpretacji.
|