Praktyka liturgiczna

Celem przedmiotu jest przygotowanie studenta do podjęcia zadań wynikających z opisu absolwenta specjalności muzyka kościelna, czyli przygotowanie do szeroko zakrojonej aktywności artystycznej jako kantorów, chórmistrzów i organistów.

Gra na organach, harmonia praktyczna, podstawy harmonii i kontrapunktu, emisja głosu, podstawy dyrygentury.

Organy, akompaniament liturgiczny, organoznawstwo z akustyką muzyczną,  dyrygentura, chorał gregoriański, śpiew liturgiczny, liturgika, muzyka przestrzeni sakralnej.

Gaudeamus. Łaciński śpiewnik mszalny. Opr. W. Kądziela. Warszawa 2005. - Liber usualis, Tournai 1956. 

Siedlecki J., Śpiewnik kościelny, Kraków 2001.

Ks. Jan Siedlecki, Śpiewnik kościelny,

The Liber usualis, Boston, USA, śpiewniki polskich śpiewów kościelnych,

Czytania i Psalmy na wszystkie dni roku kościelnego, inne śpiewniki pieśni kościelnych.

K. Mrowiec, Polska pieśń kościelna w opracowaniu kompozytorów XIX wieku,

W. Lewkowicz: Harmonia gregoriańska,

Ks. prof. I. Pawlak, Muzyka liturgiczna po Soborze Watykańskim II w świetle dokumentów Kościoła.

"Musica Sacra" 1 - 7, Wydawnictwo Akademii  Muzycznej w Gdańsku.

W. Lewkowicz: Harmonia modalna,

podręczniki do harmonii i kontrapunktu

posiada znajomość stylów muzycznych
posiada znajomość tradycji wykonawczych w obrębie repertuaru specjalności "muzyka kościelna"
posiada wiadomości w zakresie praktycznego zastosowania wiedzy o harmonii
posiada wiadomości w zakresie praktycznego zastosowania wiedzy o kontrapunkcie
posiada wiedzę w dziedzinie organoznawstwa
posiada znajomość form muzycznych leżących u podstaw improwizacji i aranżacji

posiada umiejętność wykorzystywania wiedzy dotyczącej kryteriów stylistycznych wykonywanych utworów
posiada umiejętność rozróżnienia form muzyki liturgicznej
posiada umiejętność akompaniowania uczestnikom liturgii
posiada umiejętność akompaniowania chórom i solistom w różnych formach zespołowych
potrafi samodzielnie opracować od podstaw do prezentacji publicznej utwór na zespół wokalny a’capella lub z organami
posiada umiejętność kształtowania i tworzenia muzyki w sposób umożliwiający odejście od zapisanego tekstu nutowego

wykazuje kreatywność podczas kształtowania obrazu muzycznego w liturgii
jest przygotowany do współpracy z innymi muzykami (w charakterze organisty, dyrygenta i kierownika muzycznego) w różnego typu zespołach
posiada umiejętność akompaniowania uczestnikom liturgii, chórom, soliście (solistom) w różnych formach zespołowych
odnosnie estetyki zachowuje powściągliwość w wyrażaniu opinii, ale precyzyjnie potrafi sformułować swoje zdanie
z drugiej strony wykazuje otwartość na inne opinie zachowując jednocześnie umiejętność krytycznej analizy oraz oceny
posiada zdolność do kierowania różnymi zespołami
wykazuje odpowiedzialność za jakość ostatecznego efektu pracy
wykazuje świadomość edukacyjnej roli muzyka kościelnego w społeczeństwie
jest wrażliwy na piękno i dąży do dzielenia się nim

Praktyka liturgiczna jest realizowana w wybranym przez studenta kościele podczas obrzędów mszy św. lub innego nabożeństwa. Student, na początku, pod opieką prowadzącego przedmiot lub miejscowego organisty próbuje częściowo pełnić podczas liturgii funkcję organisty i kantora. Z czasem, w zależności od stopnia zaawansowania, student pełni wyżej wymienione funkcje samodzielnie. Treści programowe, dostosowane do indywidualnych możliwości studenta, są skorelowane z takim przedmiotami, jak harmonia praktyczna, akompaniament liturgiczny oraz improwizacja organowa. Semestr III - prosta harmonizacja pieśni kościelnych. Podczas całego przebiegu praktyki liturgicznej akcent jest położony na właściwy dobór śpiewów towarzyszących podczas mszy, jak i innych nabożeństw w każdym okresie roku liturgicznego. Z drugiej strony - uwaga jest skierowana na poprawne intonowanie śpiewów i prowadzenie ich z ludem.

Czynne uczestnictwo w liturgii mszy św. i nabożeństw w charakterze organisty, chórmistrza i kantora.

1. Frekwencja

2. Indywidualna ocena umiejętności studenta.

Praktyka liturgiczna jest realizowana w wybranym przez studenta kościele podczas obrzędów mszy św. lub innego nabożeństwa. Student, na początku, pod opieką prowadzącego przedmiot lub miejscowego organisty próbuje częściowo pełnić podczas liturgii funkcję organisty i kantora. Z czasem, w zależności od stopnia zaawansowania, student pełni wyżej wymienione funkcje samodzielnie. Treści programowe, dostosowane do indywidualnych możliwości studenta, są skorelowane z takim przedmiotami, jak harmonia praktyczna, akompaniament liturgiczny oraz improwizacja organowa. Semestr III - prosta harmonizacja pieśni kościelnych. Podczas całego przebiegu praktyki liturgicznej akcent jest położony na właściwy dobór śpiewów towarzyszących podczas mszy, jak i innych nabożeństw w każdym okresie roku liturgicznego. Z drugiej strony - uwaga jest skierowana na poprawne intonowanie śpiewów i prowadzenie ich z ludem.

Czynne uczestnictwo w liturgii mszy św. i nabożeństw w charakterze organisty, chórmistrza i kantora.

 1. Frekwencja

2. Indywidualna ocena umiejętności studenta.