Taniec ludowy

Celem nauczania przedmiotu jest przygotowanie studentów do pracy z dziećmi i młodzieżą w ramach zajęć rytmiki, a także zajęć taneczno-muzycznych. Służy temu opanowanie przez nie wybranych tańców narodowych, regionalnych i innych form zabaw tanecznych.

Student rozpoczynający naukę przedmiotu:

-charakteryzuje się prawidłową budową ciała,

-posiada brak przeciwwskazań lekarskich do prowadzenia zajęć w charakterze instruktora tańca i nauczyciela rytmiki

-posiada słuch muzyczny,

-posiada predyspozycje koordynacyjno-ruchowe.

Student może uzyskać dodatkową wiedzę w zakresie tańca podczas udziału w różnego rodzaju zajęciach doskonalących warsztat taneczny,np. technika ruchu, czy warsztaty taneczne, ale także będąc członkiem organizacji tanecznej, np. zespołu pieśni i tańca.

1. Czesław Sroka "Polskie Tańce Narodowe we współczesnych zabawach, konkursach i turniejach tanecznych", C. I. O. F. F. Polska Sekcja, Warszawa 2003.

2. Grażyna Dąbrowska "Taniec w polskiej tradycji. Leksykon", MUZA SA Warszawa 2005/2006.

3. Grażyna Dąbrowska "Tańcujże dobrze. Tańce polskie", WSiP, Warszawa1991.

4. Jadwiga Hryniewicka " Pięć tańców polskich", CPARA, Warszawa 1970.

5. Janina Marcinkowa " Tańce Beskidu i Pogórza Cieszyńskiego", Centrum Animacji Kultury, Warszawa 1996.

6. Janina Marcinkowa " Pieśni, taniec i obrzędy Górnego Śląska", COMUK, Warszawa 1973.

7. Paweł Szefka "Tańce kaszubskie, zeszyt 1", Wojewódzki Dom Twórczości Ludowej, Gdańsk 1957.

1. Grażyna Dąbrowska " Folklor na scenie", Warszawa 2012.

2. Grażyna Dąbrowska "W kręgu polskich tańców ludowych", LSW, Warszawa 1979.

3. Oskar Kolberg " Dzieła wszystkie", t. 1-68, 1857- 1990.

Student:.
- dokonuje charakterystyki polskich tańców narodowych i wybranch tańców regionalnych,
- definiuje każdy z poznanych tańców,
- rozpoznaje dany taniec narodowy po charakterze muzyki, a poznany taniec regionalny po melodii lub tekście słownym,
- rozróżnia kroki, ustawienia, trzymania i figury danego tańca polskiego,
- potrafi zatańczyć podstawowe kroki taneczne danego tańca polskiego,
- rozróżnia polskie stroje regionalne: łowicki, krakowski, kujawski, śląski, kaszubski, a także stój kontuszowy i z okresu Księstwa Warszawskiego oraz umie przypisać im dany taniec.

Student:
- dysponuje umiejętnościami potrzebnymi do tworzenia i realizowania własnych koncepcji artystycznych,
- umiejętnie stosuje kroki, trzymania i figury charakterystyczne dla danego tańca,
- potrafi dostosować poziom kroków i figur tanecznych do umiejętności tańczących,
- potrafi stworzyć choreografię taneczną charakteryzującą się logiką konstrukcji,
- umiejętnie posługuje się terminologią specyficzną dla dziedziny tańca,
- jest w stanie przekazać materiał taneczny w sposób jasny i atrakcyjny osobie tańczącej.
- potrafi dotrzeć do odpowiedniej literatury fachowej z dziedziny tańca.

Student:
- jest przygotowany do współpracy z innymi muzykami ( instrumentalistami, dyrygentami) w zespołach typu zespół pieśni i tańca, zespół wokalno-taneczny, w ramach innych wspólnych prac i projektów, także o charakterze multidyscyplinarnym ( np. inscenizacje muzyczne, choreografie, spektakle i widowiska).
- interesuje się aktualnymi wydarzeniami związanymi ze sztuką taneczną, w szczególności tańcem polskim,
- potrafi rozpoznać inspiracje polską muzyką ludową w utworach muzyki klasycznej polskich i zagranicznych kompozytorów,
- stara się w sposób prawidłowy i autentyczny przekazywać swoją wiedzę dotyczącą polskiego folkloru,
- jest wrażliwy na piękno polskiego folkloru i gotowy do przekazywania jego tradycji,
- pragnie krzewić zamiłowanie do sztuki tanecznej.

1. Ćwiczenia i proste układy taneczne dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym na bazie polki i walczyka.

2. Tańce regionalne ze Śląska: Owczarek, Gołąbek, Rektor, Trojak, Koziorajka.

Ad.1: Student po odbyciu kursu potrafi stworzyć układ taneczno-ruchowy, wykorzystujący poznane kroki i figury, do wybranych przez siebie fragmentów muzycznych i tańców.

Ad.2: Student po odbyciu kursu potrafi stworzyć choreografię do wybranych przez siebie tańców śląskich, odpowiednią dla danej grupy wiekowej, bazującą na poznanych krokach i figurach.

Metody kształcenia wykorzystane podczas prowadzenia kursu:

-praktyczna: samodzielne ćwiczenie poznawanych kroków, figur i tańców,

-werbalne: wykład dot. rysu historycznego i charakterystyki danych tańców,

-oglądowe: pokaz kroków i figur tanecznych,

-aktywizujące: samodzielna praca studentów mająca na celu sprawdzenie poziomu nabytej wiedzy i umiejętności jej wykorzystania.

Podstawą do oceny studentów jest wykazanie się wiedzą praktyczną z zakresu poznanych tańców , stworzenie układu tanecznego o określonej liczbie taktów,na bazie znanych kroków i figur oraz sposób przekazu (czytelny, prawidłowy pokaz).

Tańce narodowe: polonez, krakowiak, kujawiak (rys historyczny, krok podstawowy, rodzaje trzymania, ustawienia w parze, akcenty, figury).

Student po odbyciu kursu potrafi stworzyć choreografię do krakowiaka, kujawiaka i poloneza, odpowiednią dla danej grupy wiekowej, bazującą na poznanych krokach i figurach w odpowiednim ustawieniu pary lub dla większej grupy tancerzy.

Metody kształcenia wykorzystane podczas prowadzenia kursu:

-praktyczna: samodzielne ćwiczenie poznawanych kroków, figur i tańców,

-werbalne: wykład dot. rysu historycznego i charakterystyki danych tańców,

-oglądowe: pokaz kroków i figur tanecznych,

-aktywizujące: samodzielna praca studentów mająca na celu sprawdzenie poziomu nabytej wiedzy i umiejętności jej wykorzystania.

Podstawą do oceny studentów jest wykazanie się wiedzą praktyczną z zakresu poznanych tańców , stworzenie układu tanecznego o określonej liczbie taktów,na bazie znanych kroków i figur oraz sposób przekazu (czytelny, prawidłowy pokaz).

Tańce kaszubskie: "Mareszka", "Kosseder", "Dżek", polka "Rus-dwa", "Welewetka", "Okrąc se wkół"

Tańce narodowe: mazur, oberek (rys historyczny, krok podstawowy).

Student po odbyciu kursu potrafi stworzyć choreografię odpowiednią dla danej grupy wiekowej, bazującą na poznanych krokach i figurach, w odpowiednim dla pary trzymaniu lub z udziałem większej grupy tancerzy.

Metody kształcenia wykorzystane podczas prowadzenia kursu:

-praktyczna: samodzielne ćwiczenie poznawanych kroków, figur i tańców,

-werbalne: wykład dot. rysu historycznego i charakterystyki danych tańców,

-oglądowe: pokaz kroków i figur tanecznych,

-aktywizujące: samodzielna praca studentów mająca na celu sprawdzenie poziomu nabytej wiedzy i umiejętności jej wykorzystania.

Podstawą do oceny studentów jest wykazanie się wiedzą praktyczną z zakresu poznanych tańców, stworzenie układu tanecznego o określonej liczbie taktów,na bazie znanych kroków i figur oraz sposób przekazu ( czytelny, prawidłowy pokaz).