Europejski System Akumulacji i Transferu Punktów
» Strona główna

Harmonia

symboljezyk
4/3021
założenia, cele oraz charakterystyka przedmiotu

Przedmiot prowadzony jest na pierwszym roku studiów (semestr 1) w formie wykładów uzupełnianych metodą seminaryjną oraz ćwiczeń praktycznych z wykorzystaniem nut, partytur i nagrań; zajęcia prowadzone są zbiorowo, w wymiarze 2 godzin tygodniowo.

Cele:

- zapoznanie studenta z elementami składającymi się na system harmoniczny dur-moll w ujęciu harmonii klasycznej (ze szczególnym uwzględnieniem harmoniki okresów: klasycznego, romantycznego i neoromantycznego),

- wykształcenie u studenta umiejętności rozumienia treści harmonicznej wykonywanych i analizowanych dzieł muzycznych, przede wszystkim fortepianowych i chóralnych,

- wykształcenie u studenta umiejętności pisemnej i instrumentalnej realizacji konstrukcji harmonicznej w oparciu o podane wytyczne (zwłaszcza w zakresie harmonizacji melodii, ze szczególnym zwróceniem uwagi na typy faktury fortepianowej oraz rodzaje akompaniamentu),

- przygotowanie do kształcenia w zakresie przedmiotów: analizy dzieł muzycznych i kontrapunkt.

 

sposób realizacji
zajęcia stacjonarne
wymagania wstępne i dodatkowe

- wiedza i umiejętności z zakresu zasad muzyki

- wiedza i umiejętności z zakresu podstaw harmonii tonalnej w zakresie akordyki

zalecane fakultatywne komponenty przedmiotu

-

bibliografia podstawowa

-         Poszowski A.: Harmonia systemu tonalnego dur-moll. Wyd. Akademia Muzyczna. Gdańsk 2001,

-         Wesołowski F., Nauka harmonii. Wyd. Akademia Muzyczna. Łódź 2008. Wyd. II poprawione,

-         Wesołowski F., Materiały do ćwiczeń harmonicznych, Kraków PWM, 1996

 

bibliografia uzupełniająca

         Chomiński J. M., Historia harmonii i kontrapunktu, t. II-III. PWM Kraków 1990,

-         Pokrzywińska M.: Progresje. Zbiór ćwiczeń harmonicznych. Centrum Edukacji Artystycznej. Warszawa 2004,

-         Sikorski K.: Harmonia cz. I. PWM Kraków 2003,

-         Sikorski K., Harmonia cz. II, PWM Kraków, 2001,

-         Sikorski K.: Harmonia. Zbiór zadań i przykładów. PWM Kraków 1984,

-         Targosz J.: Podstawy harmonii funkcyjnej. PWM. Kraków 1993.

 

efekty kształcenia - wiedza

zna pojęcia: harmonia, harmonia tonalna, szereg harmoniczny (naturalny), akord, kadencja, progresja harmoniczna
posiada wiedzę z zakresu podstaw teorii harmonii tonalnej
definiuje pojęcia: zboczenie modulacyjne, dźwięk obcy, alteracja, modulacja i potrafi je zilustrować
zna zasady analizy harmonicznej utworów tonalnych

efekty kształcenia - umiejętności

potrafi wykonać ćwiczenia harmoniczne w formie pisemnej i na fortepianie (wybrane zagadnienia)
umie tworzyć konstrukcje harmoniczne używając 3-, 4- i 5-dźwięków w oparciu o podaną linię melodyczną sopranu, basu, podany przebieg funkcji harmonicznych
umie harmonizować podane melodie i piosenki z użyciem poznanych środków harmonii tonalnej w fakturze fortepianowej i chóralnej
potrafi zastosować poznane środki systemu tonalnego dur-moll w praktyce - zgodnie z zasadami ich użycia
rozumie treść harmoniczną wykonywanych i analizowanych dzieł muzycznych, przede wszystkim fortepianowych i chóralnych

efekty kształcenia - kompetencje społeczne

rozumie potrzebę ciągłego aktualizowania i poszerzania wiedzy i umiejętności z zakresu nauki harmonii dla pracy muzyka
wykazuje kreatywność w realizacji powierzonych zadań

Semestry

Edukacja artystyczna w zakresie sztuki muzycznej
Rytmika (licencjackie, stacjonarne, obowiązuje od: 12/zimowy)

semestrwymiar godzinwycena ectsformazaliczeniepedagogsymbol
130.002.0wykładzaliczenieprof. dr hab. Elżbieta Frołowicz, 4/3021/8500
treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia

Zarys rozwoju systemu tonalnego dur-moll. Harmonia, harmonia tonalna, akord. Akustyczne podstawy harmonii tonalnej. Metody zapisu funkcji harmonicznych. Układ 4-głosowy (skale głosów, odległości między głosami, zdwojenia, pojęcie przewrotu i pozycji). Łączenie akordów, ruchy głosów. Łączenie trójdźwięków triady bez przewrotu w stosunku kwinty i sekundy – ścisłe i swobodne. Powtarzanie akordów. Konstrukcja harmoniczna (prowadzenie głosów). Harmonizowanie melodii. Kadencje. Pojedyncze i podwójne opóźnienia w trójdźwiękach triady. Analiza harmoniczna. Przewroty trójdźwięków triady – oznaczenia basu cyfrowanego. Trójdźwięki poboczne i ich użycie w konstrukcji harmonicznej. Odmiany kadencji. Dźwięki obce. Analiza harmoniczna. Progresje: niemodulująca i modulująca. D7 i Dbez prymy. Czterodźwięki septymowe na wszystkich stopniach gamy. Akord akademicki. D9 i inne pięciodźwięki nonowe. D9 bez prymy. Trójdźwięki z dodaną sekstą. Zboczenie modulacyjne.

W wyniku realizacji treści programowych student przyswoił wiedzę z zakresu podstaw teorii harmonii tonalnej i uzyskaną wiedzę umie zastosować w działaniach praktycznych.

 

metody dydaktyczne

 wykład z prezentacją objętych programem treści,

-         metoda praktyczna - ćwiczenia (pisemne i przy instrumencie) realizujące problemy omawiane w trakcie wykładu,

-         metoda eksponująca połączona z analizą treści harmonicznej dzieła muzycznego.

 

warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania

zaliczenie ze stopniem (warunek dopuszczenia do egzaminu) na podstawie stanu wiedzy i umiejętności studenta weryfikowanego na podstawie pisemnych kolokwiów problemowych (2), samodzielnych prac cząstkowych (w różnej formie); ocena uwzględnia także wkład pracy studenta podczas zajęć; egzamin w formie ustnej.

wykonanie: www.ansta.pl