Europejski System Akumulacji i Transferu Punktów
» Strona główna

Literatura muzyczna

symboljezyk
4/2909
założenia, cele oraz charakterystyka przedmiotu

Literatura muzyczna jest uzupełnieniem wykładu z historii muzyki.

Zajęcia polegają na prezentacji i analizowaniu utworów muzycznych z kolejnych omawianych na historii muzyki epok. Uzupełnieniem zajęć jest samodzielna lektura kilku wskazanych przez prowadzącego pozycji

Celem przedmiotu jest słuchowe zapoznanie z wybranymi dziełami minionych epok, a przede wszystkim zdobycie umiejętności słuchowego analizowania utworów muzycznych i rozpoznawanie ich jako przykładów danego stylu, techniki, formy itp.

sposób realizacji
zajęcia stacjonarne
wymagania wstępne i dodatkowe

Warunkiem wstępnym jest podstawowy zasób wiedzy muzyce, słuch muzyczny i pamięć muzyczna.

Przedmiot powiązany jest z historią muzyki, w związku z tym niezbędne jest uczęszczanie na zajęcia z tego przedmiotu.

zalecane fakultatywne komponenty przedmiotu

Wykonywanie muzyki oraz aktywne słuchanie muzyki na koncertach, w radio i z płyt.

bibliografia podstawowa

Przygotowane przez prowadzącego zestawy nagrań omawianych utworów.

bibliografia uzupełniająca
- brak danych -
efekty kształcenia - wiedza

K_W05 posiada znajomość wybranych przykładów literatury muzycznej z odpowiednim odniesieniem do epok i okresów stylistycznych historii muzyki
K_W07 posiada słuchową znajomość wzorców budowy formalnej utworów, zwłaszcza form instrumentalnych i wokalnych okresu renesansu, baroku

efekty kształcenia - umiejętności

K_U19 posiada biegłą znajomość w zakresie słuchowego rozpoznawania materiału muzycznego, zapamiętywania go i operowania nim

efekty kształcenia - kompetencje społeczne

Semestry

Edukacja artystyczna w zakresie sztuki muzycznej
Dyrygentura chóralna (licencjackie, stacjonarne, obowiązuje od: 12/zimowy)

semestrwymiar godzinwycena ectsformazaliczeniepedagogsymbol
115.002.0wykładkolokwiummgr Paulina Olczak, 4/2909/8206
treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia

1. Średniowiecze

monodia

– chorał gregoriański, pieśni trubadurów, truwerów i minnesingerów,

wczesna polifonia

– organum, konduktus, motet,

polifonia XIV i XV wieku

– różne rodzaje motetu, msza, pieśń polifoniczna

 

Celem zajęć jest osiągnięcie słuchowej znajomości muzyki omawianej epoki oraz umiejętności słuchowej analizy utworów i kwalifikowania ich jako przykładów  reprezentujących określone techniki, formy i style.

metody dydaktyczne

Prezentacja i omawianie poszczególnych utworów jako przykładów reprezentujących określone techniki, formy i style.

warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania

Obecność na zajęciach. Zaliczenie testów słuchowych oraz kilku lektur z listy wskazanej przez prowadzącego.

semestrwymiar godzinwycena ectsformazaliczeniepedagogsymbol
215.002.0wykładkolokwiummgr Paulina Olczak, 4/2909/8230
treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia

1. Renesans

polifonia łacińska

– msza polifonicza, motety łacińskie,

polifonia do tekstów w językach narodowych,

– pieśń, madrygał,

muzyka instrumentalna

2. Barok

muzyka wokalno-instrumentalna

– opera, kantata, dialog i oratorium,

muzyka instrumentalna

– formy ostinatowe, formy imitacyjne, formy swobodne,

 

Celem zajęć jest słuchowa znajomość muzyki omawianych epoki oraz umiejętność słuchowej analizy utworów i zakwalifikowanie ich jako przykładów  reprezentujących określone techniki, formy i style.

metody dydaktyczne

Prezentacja i omawianie poszczególnych utworów jako przykładów reprezentujących określone techniki, formy i style.

warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania

Obecność na zajęciach. Zaliczenie testów słuchowych oraz kilku lektur z listy wskazanej przez prowadzącego.

semestrwymiar godzinwycena ectsformazaliczeniepedagogsymbol
315.002.0wykładkolokwiummgr Julia Leszczyńska, 4/2909/8253
treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia

1. Sinfonie F. Richtera, J. Stamica, I. Holzbauera i C. Ph. E. Bacha

2-3. Symfonie londyńskie F. Haydna. Opera Don Giovanni A. W. Mozarta. Twórczość L. Beethovena z ostatniego okresu

4. Twórczość L. Boccheriniego

5. Opera Wolny strzelec C. M. Webera. Muzyczne nowele F. Schuberta i R. Schumanna

6. Symfonia fantastyczna H. Berlioza

7. Twórczość F. Chopina i I. Dobrzyńskiego

8. Dramat muzyczny Zmierzch bogów R. Wagnera

9. Utwory B. Smetany i N. Gade

10. Utwory J. Brahmsa i G. Mahlera

11. Twórczość E. Elgara

12. Muzyka J. Zarębskiego i Z. Stojowskiego

13. Powtórzenie materiału

14-15. Test słuchowy i sprawdzian ze stylu poznanych utworów

Kurs Literatura muzyczna w trzecim semestrze studiów dostarcza szczegółowej wiedzy na temat stylu wybranych utworów muzycznych od połowy XVIII wieku do początku XX wieku (wśród wybranych utworów przeważają arcydzieła, ale są też kompozycje drugiego rzędu). Poprzez pokazanie analiz stylistycznych dokonanych przez wytrawnych badaczy muzyki studenci wyrabiają sobie umiejętność określania stylu indywidualnego i stylu intraopusowego (wskazują na reguły syntaktyczne, strategie celu i wymieniają replikowane wzory). Dodatkowym celem zajęć jest pokazanie studentom zmieniających się w czasie interpretacji dzieł i zachęcanie do dokonywania własnych interpretacji, przez co przygotowują się do aktywnego uczestnictwa w kulturze.

 

metody dydaktyczne

Zajęcia są pomyślane jako wykłady, ale zakładają także pewnego rodzaju ćwiczenia w określaniu stylu i interpretacji utworów. Stałym punktem każdego spotkania jest wysłuchanie krótkiego utworu lub fragmentów dłuższego (z partyturą), po czym następuje omówienie wysłuchanego utworu z punktu widzenia stylu i przedstawienie jego  związków z kulturą, sztuką, religią, polityką itp. W przypadku gdy brany jest na warsztat utwór w stylu zbliżonym do już omówionego pracę wykonują studenci zbiorowo. Często po omówieniu stylu kompozytora (czyli idiomu kompozytorskiego) lub stylu intraopusowego studentom przedstawiane są wybitne interpretacje utworu, a w kilku przypadkach studenci wypracowują wspólnie współczesną interpretację utworu z przeszłości.

warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania

Warunkiem zaliczenia tego kursu jest zaliczenie testu słuchowego i pracy pisemnej sprawdzającej umiejętności analizy stylistycznej i interpretacji utworu. Utwory na test słuchowy stanowią część utworów omawianych na zajęciach. Zwykle są to utwory zbliżone do siebie gatunkowo i wieloczęściowe, a ich liczba waha się od 5 do 8. Po wysłuchaniu krótkiego fragmentu utworu student musi podać autora, tytuł i część. Za każdy dobrze rozpoznany fragment otrzymuje 3 punkty. Suma punktów jest następnie przekładana na ocenę. Drugi sprawdzian także obejmuje utwory, które stanowiły podstawę wykładów. Studenci są proszeni o dokonanie opisu stylistycznego albo jakiejś fazy twórczości kompozytora, albo konkretnego dzieła, a czasami także o próbę interpretacji dzieła. Poprawne i rozbudowane odpowiedzi zostają ocenione pozytywnie.

semestrwymiar godzinwycena ectsformazaliczeniepedagogsymbol
415.002.0wykładkolokwiummgr Julia Leszczyńska, 4/2909/8277
treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia

1. Impresjonistyczna twórczość Debussy'ego i Ravela

2. Muzyka Schoenberga po 1910 roku. Ekspresjonistyczne utwory Strawińskiego, Bartoka i Ivesa

3-4. Neoklasyczne utwory Strawińskiego, Poulenca, Brittena i Kasserna

5. Opera Mojżesz i Aaron Schoenberga

6. Jazzujące utwory Gerschwina. Opera za trzy grosze Weilla i Brittena

7. Awangardowa muzyka Cage'a, Berio i Pendereckiego

8. Klasyczne utwory Ligetiego i Lutosławskiego

9. Minimalistyczne kompozycje Reicha i Glassa

10-11. Idiomy kompozytorskie Szymańskiego i Mykietyna

12. Les Espaces acoustiques Griseya

13. Powtórzenie materiału

14-15. Test słuchowy i sprawdzian z zakresu stylu i techniki kompozytorskiej oraz interpretacji dzieła

Obejmujący w.w. tematy kurs powinien dać studentowi szczegółową wiedzę o twórczości muzycznej ostatnich stu lat. Student powinien ze swobodą opowiadać z jednej strony o najbardziej awangardowych kompozycjach, z drugiej - o utworach, które nie noszą znamiom "postępu", ale są za to atrakcyjne słuchowo. Zdobyta na zajęciach wiedza o strukturze utworów, ich różnych kontekstach, wsparta próbami wartościowania przyda się w przyszłości przy dokonywaniu samodzielnych opisów i ocen utworów, z którymi młody odbiorca będzie się stykał.

metody dydaktyczne

Zajęcia są pomyślane głównie jako wykłady. Stałym punktem każdego spotkania jest wysłuchanie krótkiego utworu lub fragmentów dłuższego (z partyturą), po czym następuje omówienie wysłuchanego utworu z punktu widzenia stylu i techniki kompozytorskiej, a także przedstawienie jego  związków z kulturą, sztuką, religią, polityką itp. Często po omówieniu stylu i techniki utworu dokonywana jest próba interpretacji utworu oraz próba poszukiwania estetycznych i wychowawczych wartości utworu. Kwestia oceny kompozycji zawsze wzbudza wielkie zainteresowanie studentów prowadząc do ciekawej dyskusji i wynikających stąd wniosków.

warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania

Warunkiem zaliczenia kursu jest zaliczenie testu słuchowego i pracy pisemnej sprawdzającej umiejętności analizy stylistycznej i technicznej oraz interpretacji utworu. Utwory na test słuchowy stanowią część utworów omawianych na zajęciach. Zwykle są to utwory zbliżone do siebie gatunkowo i wieloczęściowe, a ich liczba waha się od 5 do 8. Po wysłuchaniu krótkiego fragmentu utworu student musi podać autora, tytuł i część. Za każdy dobrze rozpoznany fragment otrzymuje 3 punkty. Suma punktów jest następnie przekładana na ocenę. Drugi sprawdzian także obejmuje utwory, które stanowiły podstawę wykładów. Studenci są proszeni o dokonanie podsumowania jakiejś fazy twórczości kompozytora albo o omówienie konkretnego dzieła, a czasami także o próbę interpretacji tego dzieła. Najwyżej oceniane są odpowiedzi poprawne i rozbudowane.

wykonanie: www.ansta.pl