Europejski System Akumulacji i Transferu Punktów
» Strona główna

Kształcenie słuchu

symboljezyk
4/2674
założenia, cele oraz charakterystyka przedmiotu

- rozwijanie poczucia rytmicznego,

- rozwijanie operatywności słyszenia wysokościowego,

- doskonalenie umiejętności zapisu usłyszanych zjawisk dźwiękowych,

- rozwijanie wyobraźni i pamięci muzycznej,

- wyczulenie na zmiany artykulacyjne i dynamiczne,

- wykształcenie umiejętności analizy harmonicznej,

- rozwijanie słuchu barwowego,

- wykształcenie umiejętności improwizacji melodyczno-rytmicznej,

- wykształcenie biegłości w czytaniu a’vista,

- wykształcenie słuchu intonacyjnego i umiejętności oceny własnej intonacji oraz umiejętności samodzielnego jej korygowania w czytaniu a’vista solo i w zespole,

- rozwijanie umiejętności rozróżniania i określania za pomocą słuchu poszczególnych elementów dzieła muzycznego,

- wykształcenie umiejętności indywidualnej pracy studenta nad pokonaniem własnych trudności słuchowych.

 

 

Przedmiot prowadzony jest przez okres dwóch lat, tj. czterech semestrów w wymiarze 2 godzin tygodniowo.

Pierwszoplanowym aspektem pracy kształcenia słuchu wokalistów jest wykształcenie biegłości w czytaniu a’vista solo i w zespole, a także kształcenie wewnętrznego wyobrażenia dźwięku przed jego emisją, wywierające wpływ na jego wysokość i barwę m.in.: poprzez odpowiednią intonację wysokości.

sposób realizacji
zajęcia stacjonarne
wymagania wstępne i dodatkowe

znajomość podstawowych wiadomości z zasad muzyki i harmonii

zalecane fakultatywne komponenty przedmiotu

zasady muzyki, harmonia

bibliografia podstawowa

Bernstein L., Symfonic Dances from „West Side Story”.

Bonsor B., Russell-Smith Geoffry, Jazzy Piano dla młodych wykonawców, Kraków 1998.

Dzielska J., Materiały pomocnicze do kształcenia słuchu, Kraków 1995.

Dziewulska M., Frąckiewicz A., Palowska K., Materiały do kształcenia słuchu, Kraków 1996.

Gershwin G., Songs.

Komeda K., Muzyka pozostała, Warszawa 1991.

Kowalska-Pińczak A., Kształcenie słyszenia linearnego od tonalności do atonalności, Gdańsk 2000.

Standardy jazzowe cz. 1 na fortepian, Warszawa 1998.

Standardy jazzowe cz. 2 na fortepian, Warszawa 1999.

Uematsu N., Mizuta N., Tanioka K., Final Fantasy.

bibliografia uzupełniająca

Berendt J. E., Wszystko o jazzie. Od Nowego Orleanu do jazz-rocka, Kraków 1991.

Ciechan Z., Aranżacja, Warszawa 1970.

Mazur A., Interpretacja utworów muzycznych realizowanych w estetyce jazzowej. Rozprawa teoretyczna. Opis dzieła artystycznego, Wrocław 2006.

Peret-Ziemlańska Z., Ćwiczenia do samodzielnego kształcenia słuchu, Warszawa 1980.

Olszewski W. K., Podstawy harmonii we współczesnej muzyce jazzowej i rozrywkowej, Kraków 2009.

Schmidt A., Historia jazzu, Warszawa 1992.

Stachurska E., Zagadnienia rytmu w kształceniu słuchu, Warszawa 2003.

Targońska I., Kształcenie pamięci muzycznej, Warszawa 1999.

Targońska I., Podstawy korekty błędów. Część I, Warszawa 2004.

efekty kształcenia - wiedza

- posiada określoną wiedzę z zasad muzyki i harmonii
- potrafi zdefiniować elementarne zagadnienia słuchu muzycznego i jego parametrów
- zna podstawowe zagadnienia z emisji głosu

efekty kształcenia - umiejętności

- praktyczne posługiwanie się zdobytą wiedzą teoretyczną
- rozwijanie pamięci muzycznej i wyobraźni muzycznej
- rozwijanie poczucia rytmicznego i metrycznego
- nabywanie umiejętności poczucia barw instrumentalnych
- umiejętność analizy słuchowej oraz zapisu przebiegów melodycznych, rytmicznych i harmonicznych
- umiejętność słyszenia różnych faktur
- umiejętność biegłego czytania nut głosem, a także kształcenie wewnętrznego wyobrażenia dźwięku przed jego emisją
- umiejętność oceny własnej intonacji oraz samodzielnego jej korygowania w czytaniu nut
- uwrażliwienie na poczucie formy poprzez nabywanie umiejętności improwizatorskich

efekty kształcenia - kompetencje społeczne

- uwrażliwianie na problematykę metodyczną
- umiejętność indywidualnej pracy nad pokonaniem własnych trudności słuchowych
- umiejętność pracy w zespole
- kształcenie koncentracji uwagi, dyscypliny i logiki w spostrzeganiu zjawisk dźwiękowych oraz szybkiej reakcji na te zjawiska
- pobudzenie inwencji twórczej
- uwrażliwienie na walory estetyczne utworu i na jego poszczególne elementy

Semestry

Jazz i muzyka estradowa
Wokalistyka (licencjackie, stacjonarne, obowiązuje od: 12/zimowy)

semestrwymiar godzinwycena ectsformazaliczeniepedagogsymbol
130.002.0ćwiczeniazaliczeniedr Monika Kaźmierczak, 4/2674/7600
treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia

- zapamiętywanie i odtwarzanie motywów rytmicznych,

- ćwiczenia metrorytmiczne wykorzystujące m.in. metra stałe, regularne i nieregularne, rytmy punktowane, synkopy, grupy niemiarowe,

- kształcenie słyszenia tonalnego i jego notacja w układach jedno i dwugłosowych,

- kształcenie słyszenia poszerzonej tonalności i jego notacja w fakturze dwugłosowej,

- kształcenie słyszenia atonalnego wraz z notacją w zakresie jednogłosowości,

- realizacja testów słuchowo-wzrokowych w fakturze jedno i dwugłosowej – uzupełnianie partytury preparowanej oraz korekta błędów,

- ćwiczenia słuchowo-pamięciowe i transpozycji,

- słuchowe odtwarzanie połączeń akordowych przy fortepianie,

- harmonizowanie melodii tonalnych i w poszerzonej tonalności,

- komponowanie krótkich miniatur na fortepian w fakturze jedno i dwugłosowej,

- ćwiczenia improwizacji,

- czytanie a’vista utworów jedno i dwugłosowych a cappella, z akompaniamentem i z towarzyszeniem ostinata rytmicznego.

 

W dydaktyce przedmiotu wykorzystana jest szeroka gama przykładów z literatury muzycznej, muzyki rozrywkowej, muzyki gospel oraz muzyki filmowej. Reprezentowane są one przede wszystkim w oryginalnej postaci z płyt CD.

 

Powyższy cel i zakres nauczania może ulec modyfikacji i zostać dostosowany stopniem trudności do aktualnego poziomu grup.

metody dydaktyczne

Na zajęcia składają się wykłady z objaśnieniem danej problematyki, ćwiczenia, testy i kolokwia wewnętrzne podsumowujące realizowaną problematykę, zapowiadane z dwutygodniowym wyprzedzeniem. Ćwiczenia są elementem dominującym prowadzonych zajęć.

 

Za bazę metodyczną przyjęto metodę opracowaną przez prof. dr Alinę Kowalską-Pińczak opartą na dźwiękach prowadzących, stając się podstawą do konstruowania ćwiczeń uelastyczniających słuch w percepcji i recepcji od tonalności do atonalności.

warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania

Sposób oceny studenta uzależniony będzie od jego indywidualnych predyspozycji słuchowych. Na ocenę semestralną jak i końcową może wpłynąć frekwencja. Każde niezaliczone zagadnienie można poprawiać trzykrotnie. Semestr zimowy (zarówno na pierwszym jak i drugim roku kształcenia) kończy się zaliczeniem z oceną, natomiast w semestrze letnim po pierwszym roku przewidziane jest kolokwium, a po drugim egzamin.

semestrwymiar godzinwycena ectsformazaliczeniepedagogsymbol
230.002.0ćwiczeniakolokwiumdr Monika Kaźmierczak, 4/2674/7621
treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia

- zapamiętywanie i odtwarzanie motywów rytmicznych,

- ćwiczenia metrorytmiczne wykorzystujące m.in. metra stałe, regularne i nieregularne, rytmy punktowane, synkopy, grupy niemiarowe,

- kształcenie słyszenia tonalnego i jego notacja w układach jedno i dwugłosowych,

- kształcenie słyszenia poszerzonej tonalności i jego notacja w fakturze dwugłosowej,

- kształcenie słyszenia atonalnego wraz z notacją w zakresie jednogłosowości,

- realizacja testów słuchowo-wzrokowych w fakturze jedno i dwugłosowej – uzupełnianie partytury preparowanej oraz korekta błędów,

- ćwiczenia słuchowo-pamięciowe i transpozycji,

- słuchowe odtwarzanie połączeń akordowych przy fortepianie,

- harmonizowanie melodii tonalnych i w poszerzonej tonalności,

- komponowanie krótkich miniatur na fortepian w fakturze jedno i dwugłosowej,

- ćwiczenia improwizacji,

- czytanie a’vista utworów jedno i dwugłosowych a cappella, z akompaniamentem i z towarzyszeniem ostinata rytmicznego.

 

W dydaktyce przedmiotu wykorzystana jest szeroka gama przykładów z literatury muzycznej, muzyki rozrywkowej, muzyki gospel oraz muzyki filmowej. Reprezentowane są one przede wszystkim w oryginalnej postaci z płyt CD.

 

Powyższy cel i zakres nauczania może ulec modyfikacji i zostać dostosowany stopniem trudności do aktualnego poziomu grup.

 

metody dydaktyczne

Na zajęcia składają się wykłady z objaśnieniem danej problematyki, ćwiczenia, testy i kolokwia wewnętrzne podsumowujące realizowaną problematykę, zapowiadane z dwutygodniowym wyprzedzeniem. Ćwiczenia są elementem dominującym prowadzonych zajęć.

 

Za bazę metodyczną przyjęto metodę opracowaną przez prof. dr Alinę Kowalską-Pińczak opartą na dźwiękach prowadzących, stając się podstawą do konstruowania ćwiczeń uelastyczniających słuch w percepcji i recepcji od tonalności do atonalności.

warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania

Sposób oceny studenta uzależniony będzie od jego indywidualnych predyspozycji słuchowych. Na ocenę semestralną jak i końcową może wpłynąć frekwencja. Każde niezaliczone zagadnienie można poprawiać trzykrotnie. Semestr zimowy (zarówno na pierwszym jak i drugim roku kształcenia) kończy się zaliczeniem z oceną, natomiast w semestrze letnim po pierwszym roku przewidziane jest kolokwium, a po drugim egzamin. 

 

Kolokwium po pierwszym roku będzie obejmować następujące zagadnienia:

- dyktando jednogłosowe atonalne,

- dyktando rytmiczne w fakturze jednogłosowej,

- dyktando dwugłosowe w poszerzonej tonalności.

 

Warunkiem dopuszczenia do kolokwium jest zaliczenie z oceną pozytywną kolokwium wewnętrznego, którego tematyka obejmuje następujące zagadnienia:

- czytanie a’vista ciągów monorytmicznych,

- test słuchowo-wzrokowy w fakturze dwugłosowej.

semestrwymiar godzinwycena ectsformazaliczeniepedagogsymbol
330.002.0ćwiczeniazaliczeniemgr Magdalena Szczypiorska, 4/2674/7639
treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia

- ćwiczenia metrorytmiczne wykorzystujące polirytmię i polimetrię,

- kształcenie słyszenia tonalnego i jego notacja w układach dwu i trzygłosowych,

- kształcenie słyszenia poszerzonej tonalności i jego notacja w fakturze trzygłosowej,

- kształcenie słyszenia atonalnego wraz z notacją w fakturze dwugłosowej,

- notacja prostych dyktand atonalnych w fakturze trzygłosowej,

- realizacja testów słuchowo-wzrokowych na materiale trzy i czterogłosu – uzupełnianie partytury preparowanej oraz korekta błędów,

- literowy zapis dyktand i testów harmonicznych,

- harmonizowanie melodii atonalnych,

- komponowanie krótkich miniatur na fortepian w fakturze wielogłosowej,

- komponowanie własnych konstrukcji harmonicznych,

- ćwiczenia doskonalące umiejętność transpozycji i improwizacji,

- czytanie a’vista utworów lub fragmentów z literatury muzyki XX wieku oraz muzyki rozrywkowej w fakturze wielogłosowej.

 

W dydaktyce przedmiotu wykorzystana jest szeroka gama przykładów z literatury muzycznej, muzyki rozrywkowej, muzyki gospel oraz muzyki filmowej. Reprezentowane są one przede wszystkim w oryginalnej postaci z płyt CD.

 

metody dydaktyczne

Na zajęcia składają się wykłady z objaśnieniem danej problematyki, ćwiczenia, testy i kolokwia wewnętrzne podsumowujące realizowaną problematykę, zapowiadane z dwutygodniowym wyprzedzeniem. Ćwiczenia są elementem dominującym prowadzonych zajęć.

 

Za bazę metodyczną przyjęto metodę opracowaną przez prof. dr Alinę Kowalską-Pińczak opartą na dźwiękach prowadzących, stając się podstawą do konstruowania ćwiczeń uelastyczniających słuch w percepcji i recepcji od tonalności do atonalności.

warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania

Sposób oceny studenta uzależniony będzie od jego indywidualnych predyspozycji słuchowych. Na ocenę semestralną jak i końcową może wpłynąć frekwencja. Każde niezaliczone zagadnienie można poprawiać trzykrotnie. Semestr zimowy (zarówno na pierwszym jak i drugim roku kształcenia) kończy się zaliczeniem z oceną, natomiast w semestrze letnim po pierwszym roku przewidziane jest kolokwium, a po drugim egzamin.

semestrwymiar godzinwycena ectsformazaliczeniepedagogsymbol
430.002.0ćwiczeniaegzaminmgr Magdalena Szczypiorska, 4/2674/7655
treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia

- ćwiczenia metrorytmiczne wykorzystujące polirytmię i polimetrię,

- kształcenie słyszenia tonalnego i jego notacja w układach dwu i trzygłosowych,

- kształcenie słyszenia poszerzonej tonalności i jego notacja w fakturze trzygłosowej,

- kształcenie słyszenia atonalnego wraz z notacją w fakturze dwugłosowej,

- notacja prostych dyktand atonalnych w fakturze trzygłosowej,

- realizacja testów słuchowo-wzrokowych na materiale trzy i czterogłosu – uzupełnianie partytury preparowanej oraz korekta błędów,

- literowy zapis dyktand i testów harmonicznych,

- harmonizowanie melodii atonalnych,

- komponowanie krótkich miniatur na fortepian w fakturze wielogłosowej,

- komponowanie własnych konstrukcji harmonicznych,

- ćwiczenia doskonalące umiejętność transpozycji i improwizacji,

- czytanie a’vista utworów lub fragmentów z literatury muzyki XX wieku oraz muzyki rozrywkowej w fakturze wielogłosowej.

 

W dydaktyce przedmiotu wykorzystana jest szeroka gama przykładów z literatury muzycznej, muzyki rozrywkowej, muzyki gospel oraz muzyki filmowej. Reprezentowane są one przede wszystkim w oryginalnej postaci z płyt CD.

metody dydaktyczne

Na zajęcia składają się wykłady z objaśnieniem danej problematyki, ćwiczenia, testy i kolokwia wewnętrzne podsumowujące realizowaną problematykę, zapowiadane z dwutygodniowym wyprzedzeniem. Ćwiczenia są elementem dominującym prowadzonych zajęć.

 

Za bazę metodyczną przyjęto metodę opracowaną przez prof. dr Alinę Kowalską-Pińczak opartą na dźwiękach prowadzących, stając się podstawą do konstruowania ćwiczeń uelastyczniających słuch w percepcji i recepcji od tonalności do atonalności.

warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania

Sposób oceny studenta uzależniony będzie od jego indywidualnych predyspozycji słuchowych. Na ocenę semestralną jak i końcową może wpłynąć frekwencja. Każde niezaliczone zagadnienie można poprawiać trzykrotnie. Semestr zimowy (zarówno na pierwszym jak i drugim roku kształcenia) kończy się zaliczeniem z oceną, natomiast w semestrze letnim po pierwszym roku przewidziane jest kolokwium, a po drugim egzamin.

 

Egzamin po drugim roku będzie obejmować następujące zagadnienia:

- dyktando dwugłosowe atonalne,

- dyktando trzygłosowe tonalne,

- literowy zapis dyktanda harmonicznego.

 

Warunkiem dopuszczenia do egzaminu końcowego jest zaliczenie z oceną pozytywną kolokwium wewnętrznego, którego tematyka obejmuje następujące zagadnienia: 

- czytanie a’vista w fakturze trzy-czterogłosowej z akompaniamentem,

- test słuchowo-wzrokowy w fakturze czterogłosowej.

 

wykonanie: www.ansta.pl