Kompozycja i aranżacja

Nauczanie przedmiotu kompozycja i  aranżacja ma na celu wszechstronny rozwój osobowości studenta, rozwijanie wyobraźni muzycznej, poszukiwanie własnego języka muzycznego oraz opanowanie zagadnień specjalistycznych takich jak: wypracowanie umiejętności posługiwania się różnymi technikami kompozytorskimi, niezbędnymi przy tworzeniu form instrumentalnych, realizowanych w różnej obsadzie wykonawczej.

Zasadniczym celem nauczania jest też wskazanie studentowi – twórcy drogi jego dalszego indywidualnego rozwoju oraz przygotowanie go do samodzielnej pracy kompozytorsko –aranżacyjnej. Ogromnie ważnym aspektem nauczania kompozycji i aranżacji jest więc twórcza współpraca studenta z pedagogiem. Nadrzędnym założeniem jest wobec tego indywidualizacja programu nauczania, szczególnie na płaszczyźnie stylistyczno-estetycznej. Ostatecznym celem nauczania kompozycji i aranżacji jest zatem zarówno jak najszerszy rozwój osobowości (nie tylko twórczej) jak i umiejętności. Do celów tych zaliczyć można m.in.: ogólną erudycję, rozwijanie indywidualnej postawy twórczej, znajomość warsztatu kompozytorskiego, wiedza z zakresu estetyki, form muzycznych, technik dźwiękowych, zagadnienia psychologii twórczości (inspiracja, wyobraźnia), umiejętność koncentracji, chęć ciągłego poszukiwania oraz wrażliwość.

Wzbogacenie świadomości warsztatu kompozytorskiego, o narzędzia służące przekazywaniu treści kształcenia, zdobytych podczas nauki, w przyszłej pracy pedagogicznej. 

Program przedmiotu kompozycja i aranżacja opiera się w dużym stopniu na zdobytych już umiejętnościach i wiedzy z zakresu harmonii, kontrapunktu, instrumentoznawstwa, form muzycznych i literatury muzycznej. Nie istnieje uniwersalna metoda nauczania kompozycji czy aranżacji wobec  czego zalecana jest indywidualizacja środków, form i treści nauczania dobieranych pod względem osobowości twórczej konkretnego studenta. Do najistotniejszych zadań należy poznanie języka muzycznego (różnych epok i stylów), co ma na celu wskazanie środków do wartościowania lub wyróżniania konkretnych problemów stanowiących treść przedmiotową kompozycji czy aranżacji. Poznanie języka muzycznego przekłada się pośrednio na poznanie technik kompozytorskich, a więc środków wykorzystywanych przez studenta kompozycji i aranżacji. Zatem poznanie języka muzycznego pogłębia świadomość twórczą. Indywidualizacja programu dotyczy w głównie mierze płaszczyzny stylistyczno-estetycznej i jest zależna od upodobań oraz typu wrażliwości muzycznej konkretnego studenta. Ramowym, niezmiennym elementem programu przedmiotu kompozycja i aranżacja jest element wykonawczy. Zakłada się, iż w toku studiów realizuje różnorakie formy (sugerowane przez pedagoga prowadzącego) na różne aparaty wykonawcze. W pierwszym etapie posługuje się małymi zespołami jazzowymi typu combo, by następnie rozbudować skład do big-bandu poszerzonego o grupę instrumentów smyczkowych i dętych uzupełniających. W drugim etapie przewiduje się posługiwanie się klasycznymi aparatami wykonawczymi, poczynając od zespołów kameralnych takich jak: kwartet smyczkowy, kwintet dęty drewniany, kwintet dęty  blaszany, a także chór mieszany a cappella, poprzez większe zespoły instrumentalne lub wokalno instrumentalne, a kończąc na wielkiej orkiestrze symfonicznej, opcjonalnie powiększonej  o chór i solistów. Dodatkowo student realizuje wybrane formy komponowania na instrument solo (głównie fortepian). Ważnym zadaniem jest uświadomienie studentowi zarówno możliwości techniczno-wykonawczych danego instrumentu lub zestawu instrumentów jak również roli wszystkich elementów dzieła muzycznego mających wpływ na kształtowanie faktury, barwy, formy: struktur wertykalnych i horyzontalnych itp.

 Na studiach II stopnia student posługuje się klasycznymi aparatami wykonawczymi jak: kwartet smyczkowy, kwintet dęty drewniany i blaszany, chór mieszany a'cappella oraz duże aparaty wykonawcze ;instrumentalno -wokalne,wielką orkiestrę symfoniczną.

-współczesne techniki kompozytorskie 

-Harmonia klasyczna i jazzowa

-Instrumentacja

-Formy muzyczne

-Historia muzyki

-Historia jazzu

-Henry Mancini-"Sounds&Scores",Warner Bros Publication, 1999, USA

-David Baker-"Jazz Pedagogy", Mehler Pulication, 1979,Chicago, Illinois, USA

-Rayburn Wriggt-"Inside the Score", Kendor Music, Inc. 1982,

- Dobbins Bill _ Jazz arranging and composing,a linear approach, Advance Music

- Garcia Russell –Das moderne Arrangement,Ed. Modern, Munchen 1961.

- Garcia Russell – The professional arranger composer, Criterion Music Corporation 1970.

- Levine Mark – The jazz theory book, Sher Music Co., Petaluma, Ca 1995.

- Mancini Henry – Sounds and scores, N.Music Inc., Northridge 1967.

- Nestico Sammy – The Complete Arranger, Fenwood Music 1993 USA

- Pawłowski Józef – Podstawy instrumentacji, cz. I,II, PWM 1959.

- Rimski-Korsakow Mikołaj – Zasady instrumentacji, PWM, Kraków 1953,

- Romer Clinton – The art. Of music copying, The preparation of music for

  performance,

2 nd edition, Clinton H. Romer 1985.

- Russo William – Jazz composition and orchestration, The University of Chicago

  Press,Chicago and London 1968.

-Sebesky Don –The Contemporary Arranger, Alfred Publishing Co.,Sherman Oaks 1979.

- Ciechan Zbigniew – Aranżacja, COMUK, Warszawa 1970.

- Delamont Gordon – Modern Arranging, Kendor Music 1965 New York

posiada szczegółową , uporządkowaną wiedzę na temat specyfiki przedmiotu - KiA posiada wiedzę teretyczną i praktyczną, umożliwiająca tworzenie zawaansowanych kompozycji i aranżacji na obsady kameralne, instrumentalne i wokalno-instrumentalne poszerza poprzez indywidalną wiedzę na temat kompozycji i współczesnych trędów aranżacji posiada wiedzę o kompozycji jazzowej i estradowej XX w. i rozumie jej kontekst kulturowy posiada dogłębną wiedzę o procesie kompozytorskim w skali miko i makro posiada wiedzę teoretyczną dotyczącą elementów muzyki i potrafi ją praktycznie stosować w procesie kompozytorskim

Zna sposoby przekazywania wiedzy w zakresie rozwijania własnego języka muzycznego. Rozumie wpływ poszczególnych treści kształcenia z zakresu kompozycji, na sposób kształtowania się zdolności kreatywnych, ma wiedzę jak przekazać zdobyte podczas zajęć doświadczenia, oraz zna sposoby pracy dydaktycznej zaobserwowane podczas praktyk pedagogicznych.

posiada wysoko rozwiniętą osobowość artystyczną umozliwiająca tworzenie , realizowanie i wyrażanie własnych koncepcji artystycznych jako kompozytor i aranżer na podstawia wiedzy ostylach muzycznych i związanych i związanych z nim tradycji wykonawczych wykazuje się umiejętnościa wykonywania i konstruowania spójnych programów artystycznych , dotyczących również własnej twórczości jest zdolny do pracy jako kompozytor ,aranżer, band-leader oraz do twórczego funkcjonowania wróżnych formach zespołowych posiada umiejętność współdzialania z innymi artystami w różnego typu zespołach,w ramach innych wspólnych prac i projektów , także o charakterze multimedialnym realizuje własne koncepcje i działania artystyczne w różnorodnych stylistykach posiada umiejętność dogłebnego rozumienia i kontrolowania struktur rytmicznych,metrorytmicznych,artykulacji, frazowania,brzmienia, faktury komponowanych utworów potrafi sprawnie stosować zaawansowane techniki kompozytorskie typowe dla muzyki jazzowej i popwej kontynuując i rozwijając umiejętności nabyte na ze studiach I st.,poprzez indywidualne studia utrzymuje i poszerza swoje zdolności do tworzenia , realizowania

Umie prowadzić proces dydaktyczny w zakresie konstruowania i udoskonalania procesu twórczego. Potrafi przekazać wiedzę z dziedziny obsługi programów edytorskich. Potrafi w sposób teoretyczny i praktyczny objaśnić zagadnienia związane z warsztatem kompozytorskim, takie jak harmonia, elementy kontrapunktu, instrumentacji itp.

odznacza się odpowiedzialnością za własne przygotowanie do pracy, podejmowane decyzje i prowadzone działania ,oraz ich skutki czuje sie odpowiedzialny wobec ludzi dla których dobra stara sie działać,wyraża taką postawę w środowisku specjalistów i pośrednio modeluje to podejście wśród nich zachowując poczucie wypełniania misji animatora kultury w sposób świadomy i profesjonalny przewodniczy różnorodnym działaniom zespołowym ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowego regionu,kraju, Europy i świata jako jego współtwórca jest w pełni kompetentnym i świadomym artystą zdolnym do integrowania zdobytej wiedzy w obrębie specjalności , oraz w ramach szeroko pojętych działań kulturalno-twórczych potrafi zaplanować, przeprowadzić własny projekt muzyczny obejmujący skomponowanie utworów, stwoorzenie zespołu, przeprowadzenie prób, nagrania i realizację zamierzeń koncertowych inicjuje działania artystyczne w zakresie szeroko pojętej kultury-także ocharakterze interdyscyplinarnym wymagający współpracy z innymi przedstawicielami sztuki i nauki. w sposób świadomy i profesjonalny ścieżke kariery zawodowej na podstawia zdobytej na studiach umiejętności i wiedzy, wykorzystując również w procesie ustawicznego samokształcenia.

Jako rzetelnie wykształcony kompozytor i aranżer, posiada kompetencje, aby w zakresie prowadzonej działalności pedagogicznej, dbać o jakość muzyczną powstających pod jego kierunkiem utworów. Posiada kompetencje do wskazywania walorów artystycznych w muzyce jazzowej i rozrywkowej, jest odpowiedzialny za przekazywanie i uzasadnianie czynników decydujących o wartości dzieła muzycznego.

 opanowanie umiejętności komponowania  utworów  na  kwartet smyczkowy zespoły instrumentalne jak klasyczny kwintet dęty drewniany

wypracowanie  zdolności doboru odpowiedniego instrumentarium opracowania strony rytmiczno – fakturalnej akompaniamentu w zależności od stylistyki utworu i zapotrzebowania  wykonawczego

-Student  powinien stać się samodzielnym artystą  -kompozytorem funkcjonującym  (w zakresie zdobytej wiedzy i umiejętności) w szerokim obiegu Kultury

 teoretyczne wykłady i słuchowa analiza najwartościowszych z dydaktycznego punktu widzenia dzieł kompozytorów dawnych i współczesnych

-          analiza wybranych dzieł pod kątem: wykorzystania środków technicznych i intencji kompozytorskich

-          dyskusje na temat istoty stylu twórczego

-          ćwiczeni praktyczne polegające na samodzielnych próbach kompozytorskich odznaczających się różnorodnością stylistyczną i stopniowym wzrostem  stopnia trudności – od kwartetu smyczkowego do kwintetów dętych drewnianych i blaszanych.

Warunki zaliczenia przedmiotu. Forma oceny studenta

- sprawdzenie praktycznej umiejętności posługiwania się podanymi składami wykonawczymi – pisemne kolokwium sprawdzające,

- sprawdzanie stopnia opanowania wiadomości teoretycznych w zakresie form muzycznych, technik kompozytorskich i technik orkiestracyjnych,

- ocena całości skomponowanych lub i zaaranżowanych utworów w danym semestrze,

- 

 opanowanie umiejętności komponowania   i aranżowania utworów  na   zespoły instrumentalne jak; klasyczny kwintet dęty blaszany i chór mieszany a'cappella,nonet jazzowy, big-band

 teoretyczne wykłady i słuchowa analiza najwartościowszych z dydaktycznego punktu widzenia dzieł kompozytorów muzyki jazzowej ,THIRD STREAM MUSIC,i współczesnych

-          analiza wybranych dzieł pod kątem: wykorzystania środków technicznych i intencji kompozytorskich

-          dyskusje na temat istoty stylu twórczego

-          ćwiczeni praktyczne polegające na samodzielnych próbach kompozytorskich odznaczających się różnorodnością stylistyczną i stopniowym wzrostem  stopnia trudności – od faktury fortepianowej, przez fakturę chóru a'cappella,nonetu jazzowego, big-bandu

Warunki zaliczenia przedmiotu. Forma oceny studenta

- sprawdzenie praktycznej umiejętności posługiwania się podanymi składami wykonawczymi – pisemne kolokwium sprawdzające,

- sprawdzanie stopnia opanowania wiadomości teoretycznych w zakresie form muzycznych, technik kompozytorskich i technik orkiestracyjnych,

- ocena całości skomponowanych lub i zaaranżowanych utworów w danym semestrze,

Komponowanie utworów na big-band poszerzonego o grupę instrumentów smyczkowych i dętych uzupełniających. W drugim etapie przewiduje się posługiwanie się klasycznymi aparatami wykonawczymi, poczynając od  zespołów instrumentalnych lub wokalno- instrumentalnych, a kończąc na wielkiej orkiestrze symfonicznej, opcjonalnie powiększonej  o chór i solistów. Dodatkowo student realizuje wybrane formy komponowania na instrument solo (głównie fortepian). Ważnym zadaniem jest uświadomienie studentowi zarówno możliwości techniczno-wykonawczych danego instrumentu lub zestawu instrumentów jak również roli wszystkich elementów dzieła muzycznego mających wpływ na kształtowanie faktury, barwy, formy: struktur wertykalnych i horyzontalnych itp.

Student powinien posiadać umiejętność krytycznej oceny własnej twórczości, oraz znajdować środki w celu poprawy jakości swoich kompozycji.

 teoretyczne wykłady i słuchowa analiza najwartościowszych z dydaktycznego punktu widzenia dzieł kompozytorów dawnych i współczesnych

-          analiza wybranych dzieł pod kątem: wykorzystania środków technicznych i intencji kompozytorskich

-          dyskusje na temat istoty stylu twórczego

-          ćwiczeni praktyczne polegające na samodzielnych próbach kompozytorskich odznaczających się różnorodnością stylistyczną i stopniowym wzrostem  stopnia trudności – od faktury fortepianowej, przez fakturę

rtepianowej, przez fakturę orkiestry symfonicznej, do form wokalno-instrumentalnych

Warunki zaliczenia przedmiotu. Forma oceny studenta

- sprawdzenie praktycznej umiejętności posługiwania się podanymi składami wykonawczymi – pisemne kolokwium sprawdzające,

- sprawdzanie stopnia opanowania wiadomości teoretycznych w zakresie form muzycznych, technik kompozytorskich i technik orkiestracyjnych,

- ocena całości skomponowanych lub i zaaranżowanych utworów w danym semestrze,

Komponowanie utworów na big-band i wielką orkiestrę symfoniczną Podsumowanie pracy kompozytorskiej , wybór utworów na koncert dyplomowy .

Student powinien stać się kompletnym i samodzielnym artystą, zdolnym do świadomego wykorzystania zdobytej wiedzy w procesie kompozytorskim, inicjować odważne twórczo działanie artystyczne, wykazać się umiejętnością wdrażania swoich pomysłów w życie artystyczne i wykazać się umiejętnością funkcjonowania w społeczeństwie i dostosowania się do wsĻółczesnego rynku pracy.

 teoretyczne wykłady i słuchowa analiza najwartościowszych z dydaktycznego punktu widzenia dzieł kompozytorów dawnych i współczesnych

-          analiza wybranych dzieł pod kątem: wykorzystania środków technicznych i intencji kompozytorskich

-          dyskusje na temat istoty stylu twórczego

-      ćwiczeni praktyczne polegające na samodzielnych próbach kompozytorskich odznaczających się różnorodnością stylistyczną i stopniowym wzrostem  stopnia trudności – od faktury fortepianowej, przez fakturę orkiestry symfonicznej, do form wokalno-instrumentalnych

.Forma oceny studenta;

- sprawdzenie praktycznej umiejętności posługiwania się podanymi składami wykonawczymi – pisemne kolokwium sprawdzające,

- sprawdzanie stopnia opanowania wiadomości teoretycznych w zakresie form muzycznych, technik kompozytorskich i technik orkiestracyjnych,

- ocena całości skomponowanych lub i zaaranżowanych utworów w danym semestrze,