Improwizacja

1. Cele nauczania Podstawy improwizacji są przedmiotem teoretyczno-praktycznym przeznaczonym dla wszystkich studentów I roku kierunku Instrumentalistyka. Podstawowymi celami przedmiotu są: analiza i przyswojenie problematyki głównych elementów improwizacji jazzowej w kontekście pracy nad rytmem, harmonią, frazowaniem, barwą, artykulacją etc. Ogólna analiza głównych cech przedmiotu ( zasady grania w zespołach jazzowych oraz przybliżenie możliwości i sposobów samodzielnej pracy nad skalami, harmonią w szeroko rozumianej stylistyce jazzowej. Zasadniczo przedmiot ten powinien z jednej strony podnieść świadomość muzyczną studentów, właściwe rozumienie języka muzycznego z drugiej zaś ukazać różnorodne i praktyczne metody samokształcenia.

Środki realizacji oparte są na programie dydaktycznym realizowanym  w obrębie siatki godzin, pracy własnej studentów w jej różnych formach: ćwiczenia praktyczne, analiza teoretyczna i gromadzenie dyskografii.

Od studenta wymaga sie odpowiedniej jakości warsztatu instrumentalnego , pracy własnej , przyswojenia wiedzy teoretycznej,

praktycznego opanowania metody pracy nad skalami i akordami i umiejętności zastosowania zgromadzonej wiedzy w improwizacji.

Zasady Muzyki

-Historia jazzu

Kształcenie  słuchu

Jerry Bergonzi-Inside Improvisation Series vol 1 -6

-Ramon Rcker- Pentatonics scales for Jazz Improvisations

-David Liebman –A chromatic approach to jazz harmony and melody

Mark Levine- The Jazz Theory Book

-B.Nettles,R.Graf- The Chord,Scale theory &Jazz Harmony

posiada szczegółową wiedzę dotyczącą skal stosowanych w improwizacji na planie harmonicznym posiada wiedzę teretyczną i praktyczną improwizacji modalnej posiada głebokie zrozumienie funkcji i relacji harmonicznych i zastosowaniem odpowiedniich skal w improwizacji posiada zdolność analizy harmonicznej i odpowiedniego doboru środków improwizacyjnych posiada wiedzę i dysponuje profesjonalnym warsztatem improwizatorskim i sprawnie porusza się w stylistyce np. free,czy modalnej świadomie korzysta z wiedzy dotyczącej elementów dzieła muzycznego i obowiązujących wzorców formalnych posiada umiejętność wykorzystania wiedzy teoretycznej by dostosować technikę improwizatorską do stylistyki utworu poszerza poprzez indywidualną pracę wiedzę dotyczącą improwizacji, by osiągnąć swobodę improwizacyjną w różnych kontekstach pracy artystycznej

posiada wysoko rozwieniętą osobowość artystyczną umozliwiająca tworzenie , realizowanie i wyrażanie własnych koncepcji improwizacyjnych jest świadomy sposobów wykorzystania swej intuicji, emocjonalności, wyobrazni i ekspresji w improwizacji posiada umiejętność odczytania ideii kompozytora w granych utworach: szczególnie dotyczy to umiejętności doboru własciwych środków improwizacyjnych posiada umiejętność improwizowania w różnorodnych stylistykach opanował warsztat i arsenał środków improwizacyjnych jest świadomy sposobów wykorzystania swej intuicji, emocjonalności i wyobrażni w zakresie ekspresji improwizacyjnej posiada umijętność improwizowania "własnym językiem " muzycznym posiada umiejętność dogłebnego rozumienia i kontrolowania struktur metrorytmicznych w improwizacji , oraz właściwej artykulacji -grania stylistycznego. potrafi dostosować technikę improwizacyjną do styliustyki utworu

realizuje własne koncepcje artystyczne i dąży do wypracowania indywidualnego stylu. umie posługiwać się fachową terminologią z zakresu zagadnień improwizacyjnych realizuje własne koncepcje improwizacyjne z wykorzystaniem wyobrażni, ekspresji i inuicji, dążąc do wypracowania własnego stylu-"języka muzycznej wypowiedzi" posiada umiejętność krytycznej oceny swoich umiejętności i obrania właściwej metody naprawy błędów posiada umiejętność krytycznej oceny swoich umiejętności i obrania właściwej metody naprawy błędów sprawanie komunikuje się z innymi muzykami,zespołami, czy instytucjami kultury -jest aktywny społecznie wykazuje odpowiedzialność za swoją artystyczną działalność i rozwój kariery przestzega zasad etyki zawodowej

- analiza pojęcia swingowania (time, pulsacja i ich rodzaje),

- kształtowanie brzmienia i artykulacja,

- skala pentatoniczna, bluesowa i ich zastosowanie,

- skala dorycka (ćwiczenia skalowe, interwałowe, akordy, passing notes),

- pozostałe skale modalne,

- ćwiczenie kadencji i progresji w różnorodnych transpozycjach,

- analiza formy bluesa,

- stosowanie techniki riffowej oraz „cal land respose” w różnych formach,

- analiza problematyki gry zespołowej,

- skala zmniejszona.

Środki realizacji oparte są na programie dydaktycznym realizowanym  w obrębie siatki godzin, pracy własnej studentów w jej różnych formach: ćwiczenia praktyczne, analiza teoretyczna i gromadzenie dyskografii, analizy porównawcze nagrań mistrzów gatunku

Zaliczenie przedmiotu dokonywane jest przez pedagoga prowadzącego, na podstawie  frekwencji na zajęciach, oraz znajomości przedmiotu w zakresie: wiedzy teoretycznej, praktycznego opanowania metody pracy nad skalami i akordami i umiejętności zastosowania zgromadzonej wiedzy w improwizacji

- skala całotonowa,

- skala alterowana,

- skala zwiększona,

-skale orientalne

-skale hybrydowe

-skale własnej konstrukcji

Środki realizacji oparte są na programie dydaktycznym realizowanym  w obrębie siatki godzin, pracy własnej studentów w jej różnych formach: ćwiczenia praktyczne, analiza teoretyczna i gromadzenie dyskografii.

Zaliczenie przedmiotu dokonywane jest przez pedagoga prowadzącego, na podstawie  frekwencji na zajęciach, oraz znajomości przedmiotu w zakresie: wiedzy teoretycznej, praktycznego opanowania metody pracy nad skalami i akordami i umiejętności zastosowania zgromadzonej wiedzy w improwizacji

- cykl mediantowy,

- stosowanie passing notes w skalach dominantowych,

- analiza akordów substytutowych,

- alteracje i „extensions”,

- łączenie skal,

- improwizacja oparta na centrum tonalnym,

- środki interpretacyjne i wyrazowe w jazzie.

-outside playng

-free improvisation

Środki realizacji oparte są na programie dydaktycznym realizowanym  w obrębie siatki godzin, pracy własnej studentów w jej różnych formach: ćwiczenia praktyczne, analiza teoretyczna i gromadzenie dyskografii.

Zaliczenie przedmiotu dokonywane jest przez pedagoga prowadzącego, na podstawie  frekwencji na zajęciach, oraz znajomości przedmiotu w zakresie: wiedzy teoretycznej, praktycznego opanowania metody pracy nad skalami i akordami i umiejętności zastosowania zgromadzonej wiedzy w improwizacji.