Zespoły wokalne

Celem kursu jest wykształcenie artysty śpiewaka przygotowanego do pracy w zawodzie, ze szczególnym uwzględnieniem umiejętności śpiewania zespołowego. 

Student wykorzystuje zdobyte umiejętności wokalne do interpretacji konkretnej partii – roli, a także ma możliwość (co jest ogromnie ważne) śpiewania zespołowego (często realizuje partię chóru). Zapoznaje się z całą strukturą danego dzieła, którego

bardzo ważnym elementem jest znajomość libretta, tekstu literackiego. Nowością dla młodego śpiewaka jest zapewne sposób realizacji recytatywów.

W programie przedmiotu znajdują się dzieła operowe, operetkowe, musical, wodewil, lirykal,  oratoria, kantaty, koncerty wokalne, motety, msze, madrygały i in.

Zajęcia zespołów wokalnych rozpoczynają się od drugiego roku, zatem każdy student jest przygotowywany w cyklu kształcenia śpiewu solowego (indywidualnie), jak i aktorstwa.

Uczestnictwo w koncertach srodowiskowych, spektaklach operowych, poszerzanie wiedzy z zakresu literatury wokalnej.

Partytury i wyciągi fortepianowe dzieł wykonywanych w danym roku, semestrze. Zakres programowy obejmuje czas od początków wielogłosowości, powstania opery do współczesności, kompozytorów tkj.:

J. de Pres, C. Jannequin,  P. Certon, A. Willaert, A. Gabrieli, G. Gabrieli, T. Tallis,

W. Byrd, T. Morley, J. Dowland,  Wacław z Szamotuł, M. Gomółka, G. P. Palestrina,

O. di Lasso, G. di Venosa, L. Marenzio, B. Pękiel, M. Zieleński, A. Hakkenberger,    H. Purcell, C. Monteverdi, J. S. Bach, J. A. Hasse, G. F. Handel,  A. Vivaldi,

G. Pergolesi, J. Haydn, W. A. Mozart, D. Cimarosa, G. Paisiello,  Ch. W. Gluck.

G. Rossini, G. Donizetti, J. Stefani,  F. Schubert, F. Mendelssohn-Bartholdy,

 J. Brahms,V. Bellini, A. Dvorak, S. Moniuszko, P. Czajkowski,

E. Humperdinck, G. Puccini, M. Ravel, G. Gershwin, K. Weil, B. Britten,

G. C. Menotti, F. Poulenc, G. Bacewicz, T. Z. Kassern, H. Czyż, J. Łuciuk,

B. Matuszczak, J. Bruzdowicz, K. Szwajgier i in..

The New Grove Dictionary of Music and Musicians – London 1980

Die Musik in Geschichte und Gegenwart – Kassel 1994-2005

Brockhaus-Riemann-Musiklexikon – Mainz 1978-79

Biblia

Liber Usualis

Mszał Rzymski

The Rise of Opera“ – London 1981

Józef Kański “Przewodnik operowy” – Kraków 1997

Józej Kański „Mistrzowie sceny operowej” – Kraków 1998

Ewa Łętowska, Janusz Łętowski „Vademecum operowe” – Warszawa 1995

Stephen Pettitt „Opera” – Warszawa 1999

Carl Dahlhaus “Vom Musikdrama zur Literaturoper” – Muenchen 1989

Małgorzata Komorowska „Teatry muzyczne Drugiej Rzeczypospolitej”

Horst Seeger „Opern Lexikon” – Berlin 1978

Karol Stromenger „Przewodnik operowy“ – Warszawa 1976

Helmut Christian Wolff „Geschichte der Komischen Oper” – Wilhelmshaven 1991

Volker Klotz „Operette“ – Zuerich 1991

Lucjan Kydryński „Przewodnik operetkowy“ – Warszawa

Z dziejów polskiej kultury muzycznej  T.I „Kultura staropolska” ,

T.II „Od Oświecenia do Młodej Polski” - Kraków

M. Bukofzer „muzyka w epoce baroku” - Kraków

A. Einstein „Muzyka w epoce romantyzmu” - Kraków

H. Feicht „Studia nad muzyką polskiego średniowiecza” – Kraków

H. Feicht „Polifonia renesansu” - Kraków

H. Feicht „Studia nad muzyką polskiego renesansu i baroku” - Kraków

N. Harnoncourt „Muzyka mową dźwięków” – Warszawa 1995

N. Harnoncourt „Dialog muzyczny” – Warszawa 1999

K. Mrowiec Pasje wielogłosowe w muzyce polskiej XVIII w.”

A. Schering „Geschichte der Musik in Beispielen” – Leipzig 1954

Z. M. Szweykowski „Musica moderna w ujęciu Marca Schacchiego”

A. Szweykowska „Dramma per musica w teatrze Wazów” - Kraków

treści programowe -  dzieła operowe, operetkowe, musical, wodewil, lirykal,  oratoria, kantaty, koncerty wokalne, motety, msze, madrygały i in.

efekt kształcenia -wykształcenie artysty – śpiewaka, aktora

przygotowanego do pracy w zawodzie; umiejętność śpiewania zespołowego w korelacji z zadaniami aktorskimi, odkrywanie swojej osobowości w relacji pełnej świadomości tego co mogę zrobić w obszarze działań scenicznych.

zajęcia grupowe, metody praktyczne ; zadania aktorskie, etiudy, przygotowanie postaci scenicznej – kreacja postaci scenicznej

minimum to uczestnictwo w zajęciach, znajomość wyznaczonych partii wokalnych w korelacji z działaniami aktorskimi

maksimum to uczestniczenie w zajęciach, umiejętność śpiewania i swobodna gra aktorska z wykorzystaniem wszystkich elementów dzieła muzycznego i różnorodnych sposobów kreacji postaci scenicznej.

Cykl kursu kończy się egzaminem komisyjnym w sesji zimowej i sesji letniej.

treści programowe -  dzieła operowe, operetkowe, musical, wodewil, lirykal,  oratoria, kantaty, koncerty wokalne, motety, msze, madrygały i in.

efekt kształcenia -wykształcenie artysty – śpiewaka, aktora

przygotowanego do pracy w zawodzie; umiejętność śpiewania zespołowego w korelacji z zadaniami aktorskimi, odkrywanie swojej osobowości w relacji pełnej świadomości tego co mogę zrobić w obszarze działań scenicznych.

treści programowe -  dzieła operowe, operetkowe, musical, wodewil, lirykal,  oratoria, kantaty, koncerty wokalne, motety, msze, madrygały i in.

efekt kształcenia -wykształcenie artysty – śpiewaka, aktora

przygotowanego do pracy w zawodzie; umiejętność śpiewania zespołowego w korelacji z zadaniami aktorskimi, odkrywanie swojej osobowości w relacji pełnej świadomości tego co mogę zrobić w obszarze działań scenicznych.

minimum to uczestniczenie w zajęciach; znajomość 2 partii wokalnych; znajomość libretta, tekstu (w jednym roku akademickim)

maksimum  to uczestniczenie w zajęciach; znajomość 2 i więcej partii wokalnych; umiejętność śpiewania w zespole z wykorzystaniem wszystkich elementów dzieła muzycznego; intonacja; znajomość libretta, tekstu (w jednym roku akademickim)