Harmonia, fakultet

Głównym celem zajęć jest zapoznanie studenta z podstawami teorii harmonii systemu tonalnego dur-moll poprzez prezentację środków harmonii tonalnej, metod zapisu funkcji harmonicznych, zdobycie umiejętności doboru i użycia tychże środków, a przede wszystkim zdobycie umiejętności analizy harmonicznej utworów muzycznych. Dlatego zajęcia prowadzone są w formie wykładu o charakterze teoretyczno-praktycznym.

Nauczanie przedmiotu trwa dwa semestry II roku studiów. Zajęcia prowadzone są w dwóch grupach z uwzględnieniem stopnia zaawansowania studentów i odbywają się w wymiarze dwóch godzin tygodniowo (łącznie). Cotygodniowe ćwiczenia domowe studentów są omawiane i analizowane na zajęciach wraz z wyjaśnieniami i korektą.

biegłe posługiwanie się kluczem wiolinowym i basowym;

znajomość zasad muzyki.

Poszowski A., Harmonia systemu tonalnego dur-moll, Wyd. Akademia Muzyczna, Gdańsk 2001.

Sikorski K., Harmonia, cz. I, PWM Kraków 2003, cz. II, PWM Kraków 2001.

Sikorski K., Harmonia. Zbiór zadań do harmonii, PWM, Kraków 1984.

Wesołowski F., Materiały do ćwiczeń harmonicznych, PWM, Kraków 2004.

Chomiński J.M., Historia harmonii i kontrapunktu, t. 3, PWM, Kraków 1990. Frączkiewicz A., Fieldorf  M., Zasady modulacji– podręcznik pomocniczy do nauki harmonii, PWM, Kraków 1996.

Pokrzywińska M., Progresje. Zbiór ćwiczeń harmonicznych, Centrum Edukacji Artystycznej, Warszawa 2004.

Targosz J., Podstawy harmonii funkcyjnej, PWM, Kraków 1993.

Wesołowski F., Nauka harmonii, wyd. II poprawione, Akademia Muzyczna, Łódź 2008.

1. Budowa, łączenie i użycie trójdźwięków triady  (bez przewrotu i z przewrotami).

2. Kadencje.

3. Zasady harmonizacji sopranu.

4. Budowa, rozwiązania i zastosowania wielodźwięków (D⁷, D⁷₁, D⁹, D⁹₁).

5. Budowa i zastosowania trójdźwięków pobocznych.

6. Progresja niemodulująca.

1) Opanowanie przez studentów wiadomości o środkach harmoniki tonacyjnej.

2) Osiągnięcie umiejętności tworzenia konstrukcji harmonicznej na podstawie podanych:

• melodii w sopranie;
• funkcji harmonicznych.

3) Osiągnięcie sprawności w analizowaniu i interpretowaniu środków i zjawisk konstrukcji harmonicznej w utworach muzycznych (ze szczególnym uwzględnieniem faktury chóralnej i wokalno-instrumentalnej).

metody podawcze - zajęcia teoretyczne w formie wykładu z prezentacją objętych

programem treści połączone z ćwiczeniami (pisemna realizacja problemów omawianych na wykładach);

metody analityczne - analiza wybranych konstrukcji harmonicznych/utworów muzycznych.

Warunkiem zaliczenia jest czynne uczestnictwo w zajęciach, zaliczenie wszystkich kolokwiów wewnętrznych po zakończeniu działów programowych oraz wszystkich ćwiczeń, przygotowanych do realizacji w danym semestrze - pisemna realizacja harmonizacji sopranu oraz analiza harmoniczna danego utworu.

1. Zboczenie modulacyjne.
2. Dźwięki obce I i II rodzaju.
3. Modulacje (diatoniczna, chromatyczna, enharmoniczna).
4. Odczytywanie ciągów harmonicznych.
5. Analiza harmoniczna.
6. Charakterystyka harmoniki tonacyjnej.

1) Opanowanie przez studentów wiadomości o środkach harmoniki tonacyjnej.

2) Osiągnięcie umiejętności tworzenia konstrukcji harmonicznej na podstawie podanych:

• melodii w sopranie;
• funkcji harmonicznych.

3) Osiągnięcie sprawności w analizowaniu i interpretowaniu środków i zjawisk konstrukcji harmonicznej w utworach muzycznych (ze szczególnym uwzględnieniem faktury chóralnej i wokalno-instrumentalnej). 

metody podawcze - zajęcia teoretyczne w formie wykładu z prezentacją objętych

programem treści połączone z ćwiczeniami (pisemna realizacja problemów omawianych na wykładach);

metody analityczne - analiza wybranych konstrukcji harmonicznych/utworów muzycznych.

Warunkiem zaliczenia jest czynne uczestnictwo w zajęciach, zaliczenie wszystkich kolokwiów wewnętrznych po zakończeniu działów programowych oraz wszystkich ćwiczeń, przygotowanych do realizacji w danym semestrze - pisemna realizacja harmonizacji sopranu oraz analiza harmoniczna danego utworu.