Metodologia pisania pracy naukowej

Przedmiot realizowany jest na trzecim roku studiów przez dwa semestry w wymiarze jednej godziny tygodniowo. Zajęcia prowadzone są w formie wykładu o charakterze teoretyczno-praktycznym. Treści programowe i ich sposób realizacji wynikają bezpośrednio ze specyfiki kierunku studiów. Celem kursu jest przygotowanie studenta do poprawnego pisania pracy licencjackiej, nabycie przez niego wiedzy metodologicznej, jak również zdobycie umiejętności poszukiwania i prawidłowego wykorzystania literatury przedmiotu.

aktywna obecność na zajęciach

Analiza i interpretacja dzieła muzycznego. Wybór metod, Kraków–Gdańsk 1990.

Antczak Mariola, Nowacka Anna, Przypisy, powołania, bibliografia załącznikowa. Jak tworzyć i stosować, Warszawa 2009.

Brożek Anna, Wprowadzenie do metodologii dla studentów teorii muzyki i muzykologii, Warszawa 2007.

Gogol-Drożniakiewicz Barbara, Dekalog minucji o estetyce pracy dyplomowej, Akademia Muzyczna, Gdańsk 2009.

Lindsay David, Dobre rady dla piszących teksty naukowe, przeł. Karol Pesz, Wrocław 1995.

Maćkiewicz Jolanta, Jak pisać teksty naukowe?, Gdańsk 1995.

Marciszewski Witold, Sposoby streszczania i odmiany streszczeń, w: Studia Semiotyczne, wydał i wstępem opatrzył Jerzy Pelc, Wrocław 1970, s. 151-167.

Polska Norma, PN – ISO 690: Dokumentacja. Przypisy bibliograficzne. Zawartość, forma, struktura, Polski Komitet Normalizacyjny, Warszawa 2002.

Tomaszewski Mieczysław, Interpretacja integralna dzieła muzycznego. Rekonesans, Kraków 2000.

Boć Jan, Jak pisać pracę magisterską, konsultacja językowa Jan Miodek, Wrocław 2009.

Eggebrecht Hans-Heinrich, Uwagi o metodzie analizy muzycznej, przeł. Maria Stanilewicz, w: „Res Facta” nr 7, Kraków 1973. 

Oliver Paul, Jak pisać prace uniwersyteckie. Poradnik dla studentów, przekład i posłowie Jadwiga Piątkowska, Kraków 1999.

Pieter Józef, Ogólna metodologia pracy naukowej, Wrocław, Rozdziały: Problemy naukowe, s. 46-97, Metody naukowe, s. 97-158, Badania naukowe, s. 159-223.

Pieter Józef, Z zagadnień pracy naukowej, Wrocław 1974.

Pioterek Paweł, Zieleniecka Barbara, Technika pisania prac dyplomowych, Poznań 2004.

Pytkowski Wacław, Organizacja badań i ocena prac naukowych, Warszawa 1981.

Szkutnik Zdzisław, Metodyka pisania pracy dyplomowej. Skrypt dla studentów, Poznań 2005

1. Wokół pojęcia tekstu (cechy spójności semantycznej; typy tekstów; styl).

2. Pisarstwo i piśmiennictwo naukowe; zasady pisarstwa naukowego (definiowanie, analizowanie, porównywanie, argumentacja).

3. Tworzenie tekstu naukowego (obszar tematyczny, teza, schemat kompozycyjny; człony tekstu, mechanizmy spajające).

4. Praca naukowa, jej cechy i rodzaje.

Efektem kształcenia winno być utrwalenie (zdobycie) przez studenta wiedzy, umożliwiającej

konstruowanie poprawnych wypowiedzi oraz właściwe korzystanie z literatury przedmiotu.

- wykład wraz z dyskusją i ćwiczeniami realizującymi problemy prezentowane w trakcie wykładu

- metoda seminaryjna

Przedmiot kończy się zaliczeniem z oceną na podstawie aktywnej obecności na zajęciach, odpowiedzi ustnych i zaliczenia wszystkich ćwiczeń (pisemnych) wykonanych w semestrze

1. Metodyka przygotowania pisemnej pracy dyplomowej (od konspektu do konstrukcji pracy licencjackiej; typy prac).

2. Źródła informacji naukowej (materiały źródłowe, opis bibliograficzny, notacja przypisów i odwołań).

3. Wokół metodologii analizy (aparat pojęciowy, klasyfikacje metod analizy, przegląd wybranych metod)

Cykl wykładów ilustrowany przykładami i odwołaniami do podstawowej bibliografii powinien przygotować studenta do trafnego wyboru tematyki pracy i do pisania pracy licencjackiej pod kierunkiem promotora.

- wykład wraz z dyskusją i ćwiczeniami realizującymi problemy prezentowane w trakcie wykładu

- metoda seminaryjna

Przedmiot kończy się zaliczeniem z oceną na podstawie aktywnej obecności na zajęciach, odpowiedzi ustnych i zaliczenia wszystkich ćwiczeń (pisemnych) wykonanych w semestrze.