Instrumentoznawstwo praktyczne

Założenia:

Przedmiot "Instrumentoznawstwo praktyczne" ma za zadanie pogłębić wiedzę studentów zdobytą w czasie studiów I stopnia w zakresie budowy instrumentów akustycznych oraz ich technicznych możliwości gry. Problematyka ta dotyczy przede wszystkim skal i rejestrów poszczególnych instrumentów w powiązaniu z:

1. dynamiką;

2. artykulacją;

3. możliwościami wydobycia dźwięku.

Cele:

Nadrzędnym celem przedmiotu jest wykształcenie u studentów umiejętności świadomego posługiwania się wiedzą teoretyczną w odniesieniu do instrumentowania utworów w obsadach:

1. na jeden instrument jedno- i wielogłosowy;

2. kameralnych (duety, tria, kwartety);

3. orkiestrowych (orkiestry kameralnej i symfonicznej).

Charakterystyka przedmiotu:

Założenia programowe przedmiotu mają charakter dwutorowy: z jednej strony studenci, w oparciu o wnikliwe analizy literatury muzycznej, mają za zadanie przekształcić fakturę fragmentu wybranego utworu, "przeinstrumentować" ją - w oparciu o wiedzę w zakresie instrumentacji, stylu epoki bądź kompozytora oraz możliwych implikacji z niej wynikających. Z drugiej zaś strony studenci przygotowują próbki instrumentacyjne, z przeznaczeniem do wykonania przez zaproszonych instrumentalistów (a vista podczas zajęć).

Od studentów wymaga się znajomości podstaw instrumentacji, stylów muzycznych, tendencji kompozytorskich i nurtów stylistycznych danej epoki.

-

Guzowski K.: "Podstawowe zagadnienia instrumentacji", Seria: Skrypty i Podręczniki 33, Wydawnictwo Akademii Muzycznej w Gdańsku, Gdańsk 2005; Guzowski K.: "Definicje", materiały niepublikowane; Pawłowski J.: "Podstawy instrumentacji" (cz. I i II), PWM Kraków 1961.

Materiały nutowe:

B. Bartók: Kwartety smyczkowe I-VI; Koncert na orkiestrę; Muzyka na instrumenty strunowe, perkusję i czelestę; Dwa obrazy na orkiestrę.

J. Brahms: Kwartety smyczkowe I-III, Symfonie II i IV.

B. Britten: Wariacje i Fuga nt. Purcella.

P. Czajkowski: VI Symfonia.

C. Debussy: Kwartet smyczkowy g-moll; Obrazy na fortepian; La Mer - 3 szkice symfoniczne.

W. Lutosławski: Koncert na orkiestrę; IV Symfonia.

M. Musorgski-M. Ravel: Obrazki z wystawy.

M. Ravel: Kwartet smyczkowy F-dur; II Koncert fortepianowy.

A. Webern: Symfonia op. 21.

Berlioz H.-Strauss R.: "Instrumentationslehre" (t. I i II), Peters Leipzig 1904.

1. Instrumenty smyczkowe (skrzypce, altówka, wiolonczela, kontrabas):

a) przekształcanie faktury wybranych utworów kameralnych, z uwzględnieniem skal, rejestrów, dynamiki, artykulacji, możliwości wydobycia dźwięku, efektów kolorystycznych,

b) wybór fragmentów utworów spośród proponowanych przez prowadzącego przedmiot (vide Bibliografia podstawowa - materiał nutowy) oraz ich twórcze opracowanie instrumentacyjne,

c) prezentacja wykonanych ćwiczeń - realizacja przez zaproszonego instrumentalistę (a vista podczas zajęć).

2. Instrumenty dęte drewniane (flet, flet piccolo, obój, rożek angielski, klarnet, klarnet basowy, fagot, kontrafagot):

a) przekształcanie faktury wybranych utworów kameralnych, z uwzględnieniem skal, rejestrów, dynamiki, artykulacji, możliwości wydobycia dźwięku, efektów kolorystycznych,

b) wybór fragmentów utworów spośród proponowanych przez prowadzącego przedmiot (vide Bibliografia podstawowa - materiał nutowy) oraz ich twórcze opracowanie instrumentacyjne,

c) prezentacja wykonanych ćwiczeń - realizacja przez zaproszonego instrumentalistę (a vista podczas zajęć).

Ćwiczenia - grupy do 5 osób.

Na zaliczenie przedmiotu i ocenę składają się:

1. wysoka frekwencja;

2. systematyka w działaniu;

3. twórcza inicjatywa (w ramach przygotowywanych ćwiczeń);

4. biegłość w zakresie instrumentacji;

5. rzetelność i uczciwość.

1. Instrumenty dęte blaszane (trąbka, waltornia [naturalna i wentylowa w stroju F], puzon, tuba):

a) przekształcanie faktury wybranych utworów kameralnych, z uwzględnieniem skal, rejestrów, dynamiki, artykulacji, możliwości wydobycia dźwięku, efektów kolorystycznych,

b) wybór fragmentów utworów spośród proponowanych przez prowadzącego przedmiot (vide Bibliografia podstawowa - materiał nutowy) oraz ich twórcze opracowanie instrumentacyjne,

c) prezentacja wykonanych ćwiczeń - realizacja przez zaproszonego instrumentalistę (a vista podczas zajęć).

2. Instrumenty strunowe (fortepian, harfa, ew. gitara, mandolina) oraz Instrumenty perkusyjne o określonej wysokości dźwięku (ksylofon, marimba, wibrafon, dzwonki orkiestrowe, dzwony, czelesta, kotły) i nieokreślonej wysokości dźwięku (werbel, tom-tomy, wielki bęben, triangel, talerze, tam-tam, pudełka akustyczne, marakasy, klawesy):

a) przekształcanie faktury wybranych utworów kameralnych, z uwzględnieniem skal, rejestrów, dynamiki, artykulacji, możliwości wydobycia dźwięku, efektów kolorystycznych,

b) wybór fragmentów utworów spośród proponowanych przez prowadzącego przedmiot (vide Bibliografia podstawowa - materiał nutowy) oraz ich twórcze opracowanie instrumentacyjne,

c) prezentacja wykonanych ćwiczeń - realizacja przez zaproszonego instrumentalistę (a vista podczas zajęć).

Ćwiczenia - grupy do 5 osób.

Na zaliczenie przedmiotu i ocenę składają się:

1. wysoka frekwencja;

2. systematyka w działaniu;

3. twórcza inicjatywa (w ramach przygotowywanych ćwiczeń);

4. biegłość w zakresie instrumentacji;

5. rzetelność i uczciwość.