Style muzyczne

Celem przedmiotu jest powtórzenie oraz uzupełnienie wiadomości dotyczących różnych stylów muzycznych oraz kształcenie aktywnego, analitycznego słuchania muzyki ukierunkowanego na charakterystykę stylistyczną dzieł w oparciu o wiedzę z zakresu historii muzyki i innych dziedzin kształcenia muzycznego.

Zaliczony kurs historii muzyki i literatury muzycznej.

-

Fubini E., Historia estetyki muzycznej, przekł. Z. Skowron, Kraków 1997.

Helman Z., Pojęcie stylu a muzyka XX wieku, ”Rocznik Muzykologiczny”, Warszawa 2006.

Lissa Z., Styl muzyczny, w: Wstęp do muzykologii, Warszawa 1974.

Łobaczewska S., Style muzyczne, Kraków 1960, 1962.

Meyer L.B., Emocje i znaczenie w muzyce, przekł. A. Buchner i K. Berger, Kraków 1974.

Meyer L.B., Style and Music: Theory, History and Ideology, Philadelphia 1989.

Pascal R.J., hasło Style, w: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, London 2001.

Dmytrzak L., Aria barokowa. Matthesonowska koncepcja formy i zagadnienia retoryki, Warszawa 2001.

Dürr A., Kantaty Jana Sebastiana Bacha, Lublin 2004.

Teksty kantat Jana Sebastiana Bacha w polskim przekładzie Arminy Teske i Andrzeja Teske, Lublin 2004.

Jarociński S., Ideologie romantyczne, Kraków 1979.

Jarzębska A., Spór o piękno muzyki. Wprowadzenie do kultury muzycznej XX wieku, Wrocław 2004.

Jasińska D., Styl brillant a muzyka Chopina, Poznań 1995.

Kramer J., O genezie muzycznego postmodernizmu, przeł. Dorota Macierewicz, „Muzyka” 2000 nr 3.

Lisecki W., Cierpienie i radość w kantatach J.S. Bacha (I); Radość i cierpienie w kantatach J.S. Bacha (II), „Canor” 1994 nr 1, 2.

Lisecki W., Vademecum muzycznej ars oratoria, „Canor” 1993 nr 3.

Mądry A., Styl galant i rokoko; Empfindsamer Stil; Idee preromantyczne w okresie

Sturm und Drang, w: A. Mądry, C.P.E.Bach. Estetyka – stylistyka – dzieło, Poznań 2003.

Piotrowska M., Neoklasycyzm w muzyce XX wieku, Warszawa 1982.

Shearman J., Manieryzm, przekł. M. Skibniewska, Warszawa 1970.

Szweykowski Z.M., Manieryzm w muzyce, w: Musica moderna w ujęciu Marka Scacchiego, Kraków 1977.

Tomkiewicz W., Rokoko, Warszawa 2005.

Wesołowski F., Barokowa teoria afektów w praktyce muzycznej, Zeszyty Naukowe 63, Akademia Muzyczna Wrocław 1994.

Baran B., Postmodernizm i końce wieku, Kraków 2003.

Białostocki J., Manieryzm: triumf i zmierzch pojęcia, w: Sztuka i myśl humanistyczna, Warszawa 1966.

Bristiger M., Pojęcie manieryzmu w muzyce, „Pagine” 1974.

Forstner D., Świat symboliki chrześcijańskiej, Warszawa 1990.

Pojęcie stylu muzycznego, różnorodność stylów ze względu na rozmaite kryteria ich wyodrębnienia; analiza stylistyczna na różnych poziomach: pojedynczego dzieła, twórczości kompozytora, kierunku, szkoły, epoki – normy, konwencje, strategie w zakresie poszczególnych elementów dzieła, gatunków, idei estetycznych oraz ekspresji; geneza i rozwój zjawisk stylistycznych, rola tradycji i awangardy, „międzystylowość”.

Dyskusja ze studentami po wysłuchaniu przykładów muzycznych (kierowana przez prowadzącego zajęcia), prowadząca do określenia cech stylistycznych; wykład uzupełniający wiedzę studentów; omawianie wybranych zagadnień z literatury przedmiotu; prezentacja referatów przygotowanych przez studentów.

- przedstawienie w formie pisemnej wygłoszonego na zajęciach referatu (analiza retoryczna fragmentów kantat J.S.Bacha, reprezentujących kategorię gaudium i dolor)

- sprawdzian teoretyczny (znajomość zagadnień omawianych na zajęciach)

- sprawdzian słuchowy (próba analizy stylistycznej utworów)

kontynuacja zagadnień omawianych w I semestrze

analogicznie do I semestru

analogicznie do I semestru, jedynie inny temat referatu (zgodny z zagadnieniami omawianymi na zajęciach, dostosowany do potrzeb i zainteresowań studentów)