Seminarium muzyki XIX i XX w.

Przedmiotem seminarium jest muzyka XIX i XX wieku omawiana z perspektywy współczesnych wyników badań i sposobów interpretacji. Praca w obu semestrach wygląda zdecydowanie inaczej. W pierwszym semestrze zajęcia mają dwa cele: 1) zapoznanie studentów z współczesnymi metodami interpretowania muzyki wsparte przykładowymi interpretacjami autorytetów naukowych, 2) pomoc studentom w znalezieniu ciekawego i odpowiedniego dla każdego z nich własnego tematu badań. W drugim semestrze zajęcia mają charakter praktyczny. Studenci pracują nad wybranymi przez siebie tematami badawczymi referując najpierw wybrane artykuły i metody badawcze, a w dalszej kolejności przedstawiając najpierw krótkie, a następnie coraz dłuższe własne prace. Pod koniec semestru każdy student głosi referat podsumowujący pracę własną w semestrze.

Od studentów wymaga się sprawności czytania polskich i obcych tekstów naukowych z zakresu humanistyki, a także umiejętności argumentowania i przekonywania w dyskusji.

Zalecane jest samodzielne poznawanie muzyki XIX i XX wieku i czytanie wartościowych tekstów.

1. Berger K., Hermeneutyka. Interpretacja i jej zasadność, (w:) tenże, Potęga smaku. Teoria sztuki, tłum. A. Tenczyńska, Gdańsk 2008, s. 421-459.

2. Berger K., Narracja i liryka, poetyckie formy i przedmioty artystycznego przedstawiania, (w:) Interdisciplinary Studies in Musicology, red. J. Stęszewski, M. Jabłoński, Poznań 1993, s. 41-56.

3. Bühler Ch., Bieg życia ludzkiego, tłum. Cichy E., Jarosz J., Warszawa 1998.

4. Dahlhaus C., Analiza i sąd wartościujący, „Muzyka” 2003, nr 1, s. 61-101.

5. Guczalski K., Znaczenia w muzyce - próba typologii immanentnej, (w:) Marek Stachowski i jego muzyka, red. L. Polony, Kraków 2007, s. 61-79.

6. Hatten R., Interpreting Musical Gestures, Topics, and Tropes, Bloomington & Indianapolis 2004.

7. Hatten R., Beyond Topics. Interpreting the last Movement of Beethoven’s Op. 132, (w:) Muzyka w kontekście kultury; studia dedykowane Profesorowi M. Tomaszewskiemu w osiemdziesięciolecie urodzin, red. M. Janicka-Słysz, T. Malecka, K. Szwajgier, Kraków 2001, 361-368.

8. Humięcka-Jakubowska J., Scena słuchowa XX wieku, Poznań 2008.

9. Jabłoński M., Muzyka jako znak, Poznań 1999.

10. Janicka-Słysz M., Strategie intertekstualne w "Ubu Rex" K. Pendereckiego, (w:) Krzysztof Penderecki - muzyka ery intertekstualnej, red. M. Tomaszewski, E. Siemdaj, Kraków 2005, s. 191-210.

11. Jarzębska A., Teoria muzyki w świetle nauk poznawczych. Adaptacja koncepcji schematu poznawczego do analizy muzyki Strawińskiego, (w:) Muzykologia u progu trzeciego tysiąclecia. Teoria i praktyka, red. L. Bielawski, K. Dadak-Kozicka, A. Leszczyńska, Warszawa 2000, s. 206-233.

12. Kerman J., Jak dotarliśmy do analizy i jak z niej wybrnąć, „Res Facta Nova” nr 1 (10), Poznań 1994, s. 84-100.

13. McDonald M., Silent Narration? Elements of Narrative in Ives’s „The Unanswered Question”, “19^th Century Music”, Spring 2004, vol. 27 No. 3, s. 263-286.

14. Meyer L.B., Style and Music. Theory. History, and Ideology, Philadelphia 1989.

15. Nycz R., Intertekstualność i jej zakresy: teksty, gatunki, światy, (w:) Pamiętnik Literacki LXXXI, 1990, z. 2, s. 95-116; tenże, Tekstowy świat. Poststrukturalizm a wiedza o literaturze, Kraków 2000, s. 79-109.

16.Pasler J., Introduction, (w:) taż, Writing Through Music. Essays on Music, Culture, and Politics, New York 2008, s. 3-22.

17. Polony L., Hermeneutyka i muzyka, Kraków 2003.

18. Tarasti E., A Theory of Musical Semiotics, Bloomington & Indianapolis 1994.

19. Tomaszewski M., Utwór muzyczny w perspektywie intertekstualnej, (w:) tenże, O muzyce polskiej w perspektywie intertekstualnej. Studia i szkice, Kraków 2005, s. 9-36.

20. Tomaszewski M., Interpretacja integralna dzieła muzycznego. Rekonesans, Kraków 2000.

1. Adorna strach przed banałem albo o pięknie i prawdzie. Wirtualna rozmowa z dwudziestoma kompozytorami, „Ruch Muzyczny” 2010 nr 9 (2 maja), s. 8-11.

2. Berger K., Muzyka według Don Giovanniego albo: czy mamy stać się drastyczni?, http://seminarium.demusica.w.interia.pl/9312/ - dostęp 27.12.2011 r.

3. Dahlhaus C., Eggebrecht H.H., Co to jest muzyka?, Warszawa 1992.

4. Humięcka-Jakubowska J., Czy restytucja teorii postaci w badaniu percepcji muzyki drugiej połowy XX wieku?, „Res Facta Nova” nr 7, (2004), s. 89-96.

5. Janaszek-Ivaničková H., O współczesnej komparatystyce literackiej, Warszawa 1989.

6. Krzysztof Penderecki’s Music in the Context of 20th-Century Theatre, red. T. Malecka, Kraków 1999.

 7. Polony L., Czas opowieści muzycznej [pojęcia ruchu, gry, bycia, czasu], Kraków 2004.

8. Rethinking Music, red. N. Cook, M. Everist, Oxford, New York 1999.

9. Stróżewski W., W kręgu wartości, Kraków 1992.

10. Tuchowski A., Semiotyczny kontekst motywu dzwonu w muzyce XX wieku w świetle teorii Ch. Peirce’a i S. Langer, (w:)  Muzyka w kontekście kultury; studia dedykowane Profesorowi M. Tomaszewskiemu w osiemdziesięciolecie urodzin, red. M. Janicka-Słysz, T. Malecka, K. Szwajgier, Kraków 2001, s. 633-644.

1. Obecna sytuacja kulturowa a rola teoretyka muzyki i muzykologa.

2. Style muzyczne: dialekt, idiom i styl intraopusowy. Indywidualne style Tadeusza Z. Kasserna.

3. Hermeneutyka muzyczna. Interpretacja Smutnej opowieści M. Karłowicza.

4. Problem narracji w muzyce. Elementy narracji w The Unanswered Question Ch. Ivesa.

5. Intertekstualność. Strategie intertekstualne w Ubu Rex K. Pendereckiego.

6. Zastosowanie kognitywistyki do badań muzycznych. Kognitywna analiza Święta wiosny i innych utworów I. Strawińskiego.

7. Semiotyka muzyczna. Vallée d'Obermann F. Liszta.

8. Teoria muzycznych gestów, toposów i tropów. Ostatnia część op. 132 Beethovena.

9. Biografie kompozytorów i ich twórczość z punktu widzenia psychologii.

10. Komparatystyka muzyczna. Wybrane pieśni do tych samych tekstów poetyckich.

11. "Cultural Studies" czyli społeczne aspekty muzyki.

12. Wartości muzyki.

Numer (symbol)

Efekty kształcenia.

Student, który zaliczył przedmiot potrafi

Numer (symbol)

Efekty kształcenia.

Student, który zaliczył przedmiot potrafi

Odniesienie do efektów kształcenia dla programu

Odniesienie do efektów kształcenia dla obszaru

Wybrana na ten semestr literatura dotycząca z jednej strony samych metod interpretacji, z drugiej praktycznego ich zastosowania przez autorytety naukowe jest referowana na zajęciach częściowo przez wykładowcę (głównie prace w językach obcych), częściowo przez studentów (głównie publikacje polskie i łatwo dostępne). Każdy tekst jest komentowany i oceniany przez członków seminarium. W rozmowach i dyskusjach zwraca się szczególną uwagę na sposób argumentowania.

Warunkiem zaliczenia semestru jest znajomość wszystkich przerobionych na zajęciach tekstów oraz podanie przyszłego tematu badawczego.

Program seminarium w drugim semestrze jest dostosowany do zainteresowań uczestników seminarium oraz ich tempa pracy. Studenci podejmują pracę na tematy nowatorskie i dotąd nie zrealizowane. Na kolejnych zajęciach przedstawiają komunikaty prezentujące postępy w prowadzonych badaniach, a reszta uczestników seminarium pomaga w utrzymaniu naukowego dyskursu i poziomu. Pod koniec semestru studenci referują swoje prace.

Zajęcia polegają na nauczaniu z czynnym uczestnictwem studentów, którzy samodzielnie opracowują część zagadnień i następnie przedstawiają swoje opracowania w postaci komunikatów i referatu, jak również biorą aktywny udział w dyskusjach nad wybranymi zagadnieniami wykazując się posiadaną wiedzą.

Warunkiem zaliczenia semestru letniego jest praca naukowa zakończona artykułem oraz czynne uczestnictwo w dyskusjach nad referatami pozostałych członków seminarium.