| symbol | jezyk |
|---|---|
| 1/2037 | polski |
| założenia, cele oraz charakterystyka przedmiotu | |
Przedmiot ma charakter ćwiczeniowy. Celem jest zdobycie przez studentów umiejętności analizy i interpretacji dzieł muzycznych XX i XXI wieku wybranymi metodami (normatywnymi i deskryptywnymi, z dominacją metod logocentrycznych i procesualistycznych, próbami interpretacji integralnych) oraz wykorzystywania wyników analizy w rozumieniu dzieła muzycznego i jego interpretacji.
| |
| sposób realizacji | |
| zajęcia stacjonarne | |
| wymagania wstępne i dodatkowe | |
Podstawowa znajomość metodologii analizy i interpretacji muzyki tonalnej.
| |
| zalecane fakultatywne komponenty przedmiotu | |
- | |
| bibliografia podstawowa | |
Hans-Heinrich Eggebrecht, Uwagi o metodzie analizy muzycznej, przeł. Maria Stanilewicz, w: „Res Facta” nr 7, Kraków 1973. Carl Dahlhaus, Analiza a sąd wartościujący, w: „Muzyka” 2003 nr 1, s. 61-101. Maciej Gołąb, Spór o granice poznania dzieła muzycznego, Wrocław 2003. Alicja Jarzębska, Z dziejów myśli o muzyce. Wybrane zagadnienia teorii i analizy muzyki tonalnej i posttonalnej, Kraków 2002. Analiza i interpretacja dzieła muzycznego. Wybór metod, Kraków-Gdańsk 1990. Mieczysław Tomaszewski, Interpretacja integralna dzieła muzycznego. Rekonesans, Kraków 2000. Teksty stanowiące przykłady praktycznego zastosowania poszczególnych metod analizy i interpretacji w odniesieniu do utworów XX i XXI w.
| |
| bibliografia uzupełniająca | |
Stanisław Bądkowski, Agnieszka Chwiłek, Iwona Lindstedt, Analiza schenkerowska, Kraków 1997. Iwona Lindstedt, Wprowadzenie do teorii zbiorów klas wysokości dźwięku Allena Forte’a. Idee oryginalne – rozszerzenia – modyfikacje, Warszawa 2004. Krystyna Tarnawska-Kaczorowska, Praktyczny aspekt teorii struktur M. Zalewskiego, Kraków 1980. Inne pozycje literatury zaproponowane przez prowadzącego i studentów.
| |
| efekty kształcenia - wiedza | |
| efekty kształcenia - umiejętności | |
| efekty kształcenia - kompetencje społeczne | |
| semestr | wymiar godzin | wycena ects | forma | zaliczenie | pedagog | symbol | |||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 30.00 | 3.0 | ćwiczenia | zaliczenie | dr hab. Renata Skupin, | 1/2037/5799 | |||
| treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia | |||||||||
Analizy dzieł muzycznych reprezentatywnych dla poszczególnych technik i stylów muzycznych XX i XXI w.: sonoryzmu, neoklasycyzmu, dodekafonii, serializmu i strukturalizmu, muzyki konkretnej, elektronicznej (elektroakustycznej) i live electronic, aleatoryzmu i muzyki graficznej, minimal music i postmodernizmu, a także indywidualnych poetyk muzycznych. Wyboru utworów do analizy dokonuje prowadzący przedmiot oraz sami studenci, zgodnie z własnymi zainteresowaniami, uwarunkowanymi studiowaną specjalnością.
Do podstawowych efektów kształcenia należą: | |||||||||
| metody dydaktyczne | |||||||||
Studenci przygotowują się do ćwiczeń na podstawie określonej przez prowadzącego pozycji literatury oraz własnych spostrzeżeń analitycznych dotyczących dzieł wybranych do analizy. Zajęcia poświęcone są praktyce analizy i interpretacji dzieł muzycznych.
| |||||||||
| warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania | |||||||||
Warunkiem zaliczenia kursu jest: - obecność na zajęciach i aktywny w nich udział, - zaliczenie wszystkich ćwiczeń z analiz, - praca semestralna (jedna w semestrze), prezentująca analizę dzieła muzycznego XX lub XXI w. wybraną metodą (metodami) analizy i interpretacji.
| |||||||||
| semestr | wymiar godzin | wycena ects | forma | zaliczenie | pedagog | symbol | |||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2 | 30.00 | 3.0 | ćwiczenia | zaliczenie | dr hab. Renata Skupin, | 1/2037/5952 | |||
| treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia | |||||||||
Analizy dzieł muzycznych reprezentatywnych dla poszczególnych technik i stylów muzycznych XX i XXI w.: sonoryzmu, neoklasycyzmu, dodekafonii, serializmu i strukturalizmu, muzyki konkretnej, elektronicznej (elektroakustycznej) i live electronic, aleatoryzmu i muzyki graficznej, minimal music i postmodernizmu, a także indywidualnych poetyk muzycznych. Wyboru utworów do analizy dokonuje prowadzący przedmiot oraz sami studenci, zgodnie z własnymi zainteresowaniami, uwarunkowanymi studiowaną specjalnością.
Do podstawowych efektów kształcenia należą:
| |||||||||
| metody dydaktyczne | |||||||||
Studenci przygotowują się do ćwiczeń na podstawie określonej przez prowadzącego pozycji literatury oraz własnych spostrzeżeń analitycznych dotyczących dzieł wybranych do analizy. Zajęcia poświęcone są praktyce analizy i interpretacji dzieł muzycznych.
| |||||||||
| warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania | |||||||||
Warunkiem zaliczenia kursu jest: - obecność na zajęciach i aktywny w nich udział, - zaliczenie wszystkich ćwiczeń z analiz, - praca semestralna (jedna w semestrze), prezentująca analizę dzieła muzycznego XX lub XXI w. wybraną metodą (metodami) analizy i interpretacji.
| |||||||||