Instrument główny - flet

Zasadniczym celem nauczania, powinno być gruntowne i profesjonalne przygotowanie
absolwentów do pracy zawodowej w charakterze kameralisty, muzyka orkiestrowego
czy też nauczyciela przedmiotu przygotowanego do pracy pedagogicznej w szkolnictwie

Warunkiem rozpoczęcia kształcenia w Uczelni jest zdany konkursowy egzamin wstępny z wynikiem pozytywnym, stwierdzający posiadane umiejętności w zakresie gry na instrumencie na poziomie absolwenta studiów licencjackich.

Wskazane jest uczestniczenie w dodatkowych zajęciach, seminariach, czy wykładach poszerzających wiedzę teoretyczną jak i humanistyczną związaną z dziedziną sztuki jaki i innych sztuk propagujących szeroko pojętą ideę humanizmu.

Obowiązkowy wybór podręczników metodycznych autorstwa ; P.L.Grafa, Ph.Bernolda
M. Moyce’a, P.Y.Artauda, T. Wye’a, R.Wernera oraz zbiorów etiud, ćwiczeń technicznych
wprawek i książek specjalistycznych. Fletowa literatura muzyczna (nuty) w szerokim zakresie, w zależności od faktycznych możliwości technicznych studenta.
Wydawnictwa książkowe: Nicolaus Harnocourt – Muzyka mową dzwięków, Albert Schweitzer – J.S.Bach, H.P.Schmitz – Die Kunst der Verzierungen

Tygodniki, miesięczniki, kwartalniki muzyczne jak : Ruch Muzyczny, Muzyka, Res Facta Nova, nagrania płytowe, literatura tycząca biografii kompozytorów, znanych instrumentalistów.

Student ma wiedzę o prawidłowym zadęciu, oddechu i higienie związanej z grą na flecie. Zna podstawowy repertuar. Rozróżnia stylistykę różnych epok twórczych, potrafiąc odnieść ją do wykonywanych utworów.

Student dysponuje warsztatem technicznym potrzebnym do profesjonalnej prezentacji muzycznej i jest świadomy specyfiki problemów w grze na flecie. Potrafi zrealizować własny projekt autorski. Posiada umiejętność wykorzystania własnej muzykalności i wyobraźni w zakresie gry na flecie. Ma świadomość operowania różnorodną barwą dźwięku związaną z charakterem wykonywanego dzieła. Posiada umiejętność wykonywania reprezentatywnego repertuaru w zakresie gry na flecie. Umie sprawnie czytać zapis nutowy a`Vista. Posiada umiejętność kontrolowania wszelkich struktur rytmicznych z uwzględnieniem każdego rodzaju metrum, oraz aspektów wykonawczych dotyczących frazowania i artykulacji.

Student posiada umiejętność profesjonalnego organizowania pracy indywidualnej i zespołowej w ramach realizacji zadań i projektów. Umie zaprezentować swoją działalność artystyczną publicznie. Potrafi poddać krytycznej ocenie własne i innych muzyków dokonania artystyczne.

Podstawowym założeniem dydaktyczno – wychowawczym treści programowych przedmiotu głównego, jest dążenie do wyposażenia studenta w teoretyczne podstawy wiedzy muzycznej oraz praktyczne umiejętności w formie trwałych nawyków w zakresie posługiwania się sztuką wykonawczą. Powinno to zapewnić osiąganie i realizację celów nauczania oraz przyczynić się do:
a) wszechstronnego rozwijania i doskonalenia techniki instrumentalnej, pamięci odtwórczej, wyobraźni i wrażliwości muzycznej.
b) praktycznego poznawania repertuaru zróżnicowanego pod względem epoki i stylu
kształcenia twórczych umiejętności kreowania dzieła muzycznego, oraz krytycznej
oceny własnych czy osiągnięć, w zakresie sztuki wykonawczej,
c) rozwijanie i doskonalenie umiejętności realizowania ; dawnych i współczesnych technik kompozytorskich, notacji i znaków graficznych, oraz czytania nut a’vista
d) doskonalenie umiejętności organizacji samodzielnej pracy nad wyznaczonymi zadaniami
e) rozwijanie i doskonalenie praktycznych umiejętności związanych z przyszłą działalnością artystyczną oraz upowszechnianiem wartości estetycznych sztuki muzycznej

Zajęcia prowadzone są indywidualnie w formie wykładu i obejmują prezentację
przygotowanego materiału połączonej z wymianą spostrzeżeń,
- sugestie metod i rodzajów ćwiczeń trudnych fragmentów realizowanego materiału
- analiza stosowanej artykulacji, dynamiki i frazowania zgodnie ze stylem i charakterem
utworów,
- uwrażliwienie na wzajemne dążenie do wspólnego celu artystycznego wspólnie z pianistą
- udział w koncertach klasowych połączonych z wzajemną wymianą uwag i spostrzeżeń
pomiędzy studentami
- dyskusje tematyczne i wspólna ocena nagrań fonograficznych
- sugerowanie konkretnych ćwiczeń warsztatowych wraz z ich systematyczną kontrolą
- własna prezentacja objaśnianego zagadnienia.

Praca studenta poddawana jest w ciągu roku akademickiego dwukrotnemu sprawdzianowi praktycznemu, w formie egzaminów – w zimowej i letniej sesji egzaminacyjnej. Programy kolokwialne i egzaminacyjne zróżnicowane pod względem technicznym i muzycznym jak również pod względem ilości prezentowanych pozycji repertuarowych, stanowią przegląd rozwoju umiejętności studenta oraz są warunkiem promocji na kolejny semestr i rok akademicki.

Egzamin techniczny w formie kolokwium pod koniec pierwszego miesiąca semestru, obejmuje: Gamy Dur i moll sposobami, interwały wszystkie, legato i staccato, pasaże dominantowo-septymowe, zmniejszone i zwiększone, trójdźwięki zm. i zw gamy całotonowe
i chromatyczne. Zadane 5 etiud w tym jedna wykonana z pamięci.

Program egzaminu obejmuje prezentację wyznaczonych pozycji repertuarowych dobranych pod kątem możliwości technicznych studenta i składa się z minimum 3 utworów zróżnicowanych pod względem formy i stylu.

Podstawowym założeniem dydaktyczno – wychowawczym treści programowych przedmiotu głównego, jest dążenie do wyposażenia studenta w teoretyczne podstawy wiedzy muzycznej oraz praktyczne umiejętności w formie trwałych nawyków w zakresie posługiwania się sztuką wykonawczą. Powinno to zapewnić osiąganie i realizację celów nauczania oraz przyczynić się do:
a) wszechstronnego rozwijania i doskonalenia techniki instrumentalnej, pamięci odtwórczej, wyobraźni i wrażliwości muzycznej.
b) praktycznego poznawania repertuaru zróżnicowanego pod względem epoki i stylu
kształcenia twórczych umiejętności kreowania dzieła muzycznego, oraz krytycznej
oceny własnych czy osiągnięć, w zakresie sztuki wykonawczej,
c) rozwijanie i doskonalenie umiejętności realizowania ; dawnych i współczesnych technik kompozytorskich, notacji i znaków graficznych, oraz czytania nut a’vista
d) doskonalenie umiejętności organizacji samodzielnej pracy nad wyznaczonymi zadaniami
e) rozwijanie i doskonalenie praktycznych umiejętności związanych z przyszłą działalnością artystyczną oraz upowszechnianiem wartości estetycznych sztuki muzycznej

Zajęcia prowadzone są indywidualnie w formie wykładu i obejmują prezentację
przygotowanego materiału połączonej z wymianą spostrzeżeń,
- sugestie metod i rodzajów ćwiczeń trudnych fragmentów realizowanego materiału
- analiza stosowanej artykulacji, dynamiki i frazowania zgodnie ze stylem i charakterem
utworów,
- uwrażliwienie na wzajemne dążenie do wspólnego celu artystycznego wspólnie z pianistą
- udział w koncertach klasowych połączonych z wzajemną wymianą uwag i spostrzeżeń
pomiędzy studentami
- dyskusje tematyczne i wspólna ocena nagrań fonograficznych
- sugerowanie konkretnych ćwiczeń warsztatowych wraz z ich systematyczną kontrolą
- własna prezentacja objaśnianego zagadnienia.

Praca studenta poddawana jest w ciągu roku akademickiego dwukrotnemu sprawdzianowi praktycznemu, w formie egzaminów – w zimowej i letniej sesji egzaminacyjnej. Programy kolokwialne i egzaminacyjne zróżnicowane pod względem technicznym i muzycznym jak również pod względem ilości prezentowanych pozycji repertuarowych, stanowią przegląd rozwoju umiejętności studenta oraz są warunkiem promocji na kolejny semestr i rok akademicki.

Egzamin techniczny w formie kolokwium pod koniec pierwszego miesiąca semestru, obejmuje: Gamy Dur i moll sposobami, interwały wszystkie, legato i staccato, pasaże dominantowo-septymowe, zmniejszone i zwiększone, trójdźwięki zm. i zw gamy całotonowe
i chromatyczne. Zadane 5 etiud w tym jedna wykonana z pamięci.

Program egzaminu obejmuje prezentację wyznaczonych pozycji repertuarowych dobranych pod kątem możliwości technicznych studenta i składa się z minimum 3 utworów zróżnicowanych pod względem formy i stylu.

Podstawowym założeniem dydaktyczno – wychowawczym treści programowych przedmiotu głównego, jest dążenie do wyposażenia studenta w teoretyczne podstawy wiedzy muzycznej oraz praktyczne umiejętności w formie trwałych nawyków w zakresie posługiwania się sztuką wykonawczą. Powinno to zapewnić osiąganie i realizację celów nauczania oraz przyczynić się do:
a) wszechstronnego rozwijania i doskonalenia techniki instrumentalnej, pamięci odtwórczej, wyobraźni i wrażliwości muzycznej.
b) praktycznego poznawania repertuaru zróżnicowanego pod względem epoki i stylu
kształcenia twórczych umiejętności kreowania dzieła muzycznego, oraz krytycznej
oceny własnych czy osiągnięć, w zakresie sztuki wykonawczej,
c) rozwijanie i doskonalenie umiejętności realizowania ; dawnych i współczesnych technik kompozytorskich, notacji i znaków graficznych, oraz czytania nut a’vista
d) doskonalenie umiejętności organizacji samodzielnej pracy nad wyznaczonymi zadaniami
e) rozwijanie i doskonalenie praktycznych umiejętności związanych z przyszłą działalnością artystyczną oraz upowszechnianiem wartości estetycznych sztuki muzycznej

Zajęcia prowadzone są indywidualnie w formie wykładu i obejmują prezentację
przygotowanego materiału połączonej z wymianą spostrzeżeń,
- sugestie metod i rodzajów ćwiczeń trudnych fragmentów realizowanego materiału
- analiza stosowanej artykulacji, dynamiki i frazowania zgodnie ze stylem i charakterem
utworów,
- uwrażliwienie na wzajemne dążenie do wspólnego celu artystycznego wspólnie z pianistą
- udział w koncertach klasowych połączonych z wzajemną wymianą uwag i spostrzeżeń
pomiędzy studentami
- dyskusje tematyczne i wspólna ocena nagrań fonograficznych
- sugerowanie konkretnych ćwiczeń warsztatowych wraz z ich systematyczną kontrolą
- własna prezentacja objaśnianego zagadnienia.

Praca studenta poddawana jest w ciągu roku akademickiego dwukrotnemu sprawdzianowi praktycznemu, w formie egzaminów – w zimowej i letniej sesji egzaminacyjnej.

Egzamin dyplomowy realizowany jest w formie dwóch recitali oraz pracy pisemnej i jej ustnej obrony. Temat pracy pisemnej i sposób prezentacji pracy dyplomowej ustala, po konsultacji z pedagogiem – kierownik katedry.

I recital dyplomowy - publiczny i afiszowany na program którego składają się utwory z różnych epok. Jedna z pozycji powinna być wykonana z pamięci. Dopuszcza się możliwość prezentowania utworów w różnych składach kameralnych.

Podstawowym założeniem dydaktyczno – wychowawczym treści programowych przedmiotu głównego, jest dążenie do wyposażenia studenta w teoretyczne podstawy wiedzy muzycznej oraz praktyczne umiejętności w formie trwałych nawyków w zakresie posługiwania się sztuką wykonawczą. Powinno to zapewnić osiąganie i realizację celów nauczania oraz przyczynić się do:
a wszechstronnego rozwijania i doskonalenia techniki instrumentalnej, pamięci odtwórczej, wyobraźni i wrażliwości muzycznej.
b praktycznego poznawania repertuaru zróżnicowanego pod względem epoki i stylu
kształcenia twórczych umiejętności kreowania dzieła muzycznego, oraz krytycznej
oceny własnych czy osiągnięć, w zakresie sztuki wykonawczej,
c rozwijanie i doskonalenie umiejętności realizowania ; dawnych i współczesnych technik kompozytorskich, notacji i znaków graficznych, oraz czytania nut a’vista
d doskonalenie umiejętności organizacji samodzielnej pracy nad wyznaczonymi zadaniami
e rozwijanie i doskonalenie praktycznych umiejętności związanych z przyszłą działalnością artystyczną oraz upowszechnianiem wartości estetycznych sztuki muzycznej

Zajęcia prowadzone są indywidualnie w formie wykładu i obejmują prezentację
przygotowanego materiału połączonej z wymianą spostrzeżeń,
- sugestie metod i rodzajów ćwiczeń trudnych fragmentów realizowanego materiału
- analiza stosowanej artykulacji, dynamiki i frazowania zgodnie ze stylem i charakterem
utworów,
- uwrażliwienie na wzajemne dążenie do wspólnego celu artystycznego wspólnie z pianistą
- udział w koncertach klasowych połączonych z wzajemną wymianą uwag i spostrzeżeń
pomiędzy studentami
- dyskusje tematyczne i wspólna ocena nagrań fonograficznych
- sugerowanie konkretnych ćwiczeń warsztatowych wraz z ich systematyczną kontrolą
- własna prezentacja objaśnianego zagadnienia.

Praca studenta poddawana jest w ciągu roku akademickiego dwukrotnemu sprawdzianowi praktycznemu, w formie egzaminów – w zimowej i letniej sesji egzaminacyjnej.

Egzamin dyplomowy realizowany jest w formie dwóch recitali oraz pracy pisemnej i jej ustnej obrony. Temat pracy pisemnej i sposób prezentacji pracy dyplomowej ustala, po konsultacji z pedagogiem – kierownik katedry.

II recital dyplomowy – publiczny i afiszowany. Program obejmuje minimum 3 pozycje repertuarowe zróżnicowanych stylistycznie pod względem formy i stylu.
Praca pisemna do egzaminu magisterskiego i obrona tej pracy.