Proseminarium pracy naukowej

1. Przygotowanie studentów do realizacji prac naukowych na poziomie akademickim (referaty naukowe, prace seminaryjne,  prace przyczynkarskie).

2. Zapoznanie studentów z warsztatem naukowym i przygotowanie  do samodzielnego napisania pracy licencjackiej.

3. Opanowanie przez studentów podstaw metodologii nauk o muzyce oraz wprowadzenie do metod analizy i interpretacji dzieła muzycznego.

Charakter przedmiotu dotyka z jednej strony aspektów formalnych pracy naukowej a z drugiej – jej aspektów merytorycznych.

-

-

semestr I:

Antczak Mariola, Nowacka Anna, Przypisy, powołania, bibliografia załącznikowa. Jak tworzyć i stosować, wyd. drugie poprawione, Warszawa, 2009, ISBN 978-83-61464-13-6 [+ CD].

Brożek Anna, Wprowadzenie do metodologii dla studentów teorii muzyki i muzykologii, Warszawa, 2007, ISBN: 978-83-92957-1-4.

Lindsay David, Dobre rady dla piszących teksty naukowe, przełożył Karol Pesz, Wrocław, 1995, ISBN 83-7085-145-2.

Maćkiewicz Jolanta, Jak pisać teksty naukowe?, wyd. pierwsze, Gdańsk, 1995, ISBN 83-7017-590-2.

Marciszewski Witold, Sposoby streszczania i odmiany streszczeń, w: Studia Semiotyczne, wydał i wstępem opatrzył Jerzy Pelc, Wrocław, 1970, s. 151-167.

Oliver Paul, Jak pisać prace uniwersyteckie. Poradnik dla studentów, przekład i posłowie Jadwiga Piątkowska, Kraków, 1999, ISBN 83-08-02889-6.

Pieter Józef, Ogólna metodologia pracy naukowej, Wrocław, Rozdziały: Problemy naukowe, s. 46-97, Metody naukowe, s. 97-158, Badania naukowe, s. 159-223.

Pieter Józef, Z zagadnień pracy naukowej, Wrocław, 1974.

Polska Norma, PN – ISO 690: Dokumentacja. Przypisy bibliograficzne. Zawartość, forma, struktura, Polski Komitet Normalizacyjny, Warszawa, 2002.

Pytkowski Wacław, Organizacja badań i ocena prac naukowych, Warszawa, 1981, Rozdział 2. Badania przygotowawcze, s. 65-110, Rozdział 3. Metody badawcze, s. 111-182, Rozdział 4. Badania problemowe, s. 183-212.

semestr II

Zdzisław Szkutnik, Metodyka pisania pracy dyplomowej, Poznań 2005.

Umberto Eco, Jak napisać pracę dyplomową. Poradnik dla humanistów, Warszawa 2007.

Jan Boć, Jak pisać pracę magisterską, konsultacja językowa Jan Miodek, Wrocław 2009.

Anna Brożek, Wprowadzenie do metodologii dla studentów teorii muzyki i muzykologii, Warszawa, 2007.

Maciej Gołąb, Spór o granice poznania dzieła muzycznego, Wrocław 2003.

Alicja Jarzębska, Z dziejów myśli o muzyce. Wybrane zagadnienia teorii i analizy muzyki tonalnej i posttonalnej, Kraków 2002.

Analiza i interpretacja dzieła muzycznego. Wybór metod, Kraków–Gdańsk 1990.

Mieczysław Tomaszewski, Interpretacja integralna dzieła muzycznego. Rekonesans, Kraków 2000.

Hans-Heinrich Eggebrecht, Uwagi o metodzie analizy muzycznej, przeł. Maria Stanilewicz, w: „Res Facta” nr 7, Kraków 1973.

-

- Praca naukowa, jej cechy i rodzaje.

- Pisarstwo i piśmiennictwo naukowe; zasady pisarstwa naukowego.

- Źródła informacji naukowej.

- Materiały źródłowe: klasyfikacja literatury naukowej; materiały empiryczne; opis bibliograficzny materiałów źródłowych; notacja przypisów i odwołań.

- Metoda naukowa i jej główne składniki.

Seminaria połączone z dyskusją; ćwiczenia: a) w zakresie streszczania (i odmian streszczeń)  wybranych tekstów naukowych; b) opisu bibliograficznego różnorodnych materiałów źródłowych.

Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest:

– obecność na zajęciach i aktywny w nich udział,

– zaliczenie wszystkich seminariów i ćwiczeń.

1. Metodyka przygotowania pisemnej pracy dyplomowej; rodzaje prac dyplomowych; konstrukcja pracy licencjackiej.

2. Wstęp do metodologii teorii muzyki: pojęcie znaku, rodzaje i funkcje znaków w dziełach muzycznych; specyfika aparatu pojęciowego poszczególnych nauk o muzyce.

3. Wprowadzenie do metodologii analizy i interpretacji dzieła muzycznego. Klasyfikacje metod analizy i przegląd wybranych metod:

– normatywnych (W. Fucksa, M. Zalewskiego, A. Forte’a, baza software),

– deskryptywnych (logocentrycznych, procesualistycznych i pragmatycznych),

– strukturalistycznych, scjentystycznych, semiotycznych (E. Tarastiego) i synkretycznych,

– indywidualnych (m. in. C. Florosa, H.-H. Eggebrechta).

Ars interpretandi – hermeneutyka jako paradygmat humanistyki i holistyczne projekty analizy (M. Tomaszewski).

Efekty kształcenia:

- opanowanie przez studentów wiedzy określonej w treściach kształcenia,

- zdobycie elementarnych umiejętności w zakresie metodologii pracy badawczej i warsztatu naukowego,

- zapoznanie się z podstawami analizy muzycznej w odniesieniu do przedmiotów analizy specyficznych dla poszczególnych kierunków i specjalności studiów.

Seminaria w zakresie tematyki określonej w treściach programowych, na podstawie wskazanych przez prowadzącego pozycji literatury. Ćwiczenie umiejętności krytycznego omówienia książki naukowej (tekstu naukowego): rozpoznania wykorzystanych w niej opracowań, bazy źródłowej, metody badawczej i postawy metodologicznej autora oraz analizy zawartości merytorycznej tekstu.

Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest:

– obecność na zajęciach i aktywny w nich udział,

– zaliczenie wszystkich seminariów, ćwiczeń i kolokwiów.