| symbol | jezyk |
|---|---|
| 3/1423 | polski |
| założenia, cele oraz charakterystyka przedmiotu | |
Przedmiot Sceny klasyczne rozumiany jest jako tworzenie na zajęciach przy współudziale studentów scenicznej interpretacji scen z dramatu klasycznego. celem jest przygotowanie studentów do samodzielnej pracy nad tworzeniem postaci scenicznej. | |
| sposób realizacji | |
| zajęcia stacjonarne | |
| wymagania wstępne i dodatkowe | |
Student ukończył roczny kurs Elementarnych zadań aktorskich. Dysponuje rozwiniętą wyobraźnia, świadomością ciała i umiejętnością skupienia. | |
| zalecane fakultatywne komponenty przedmiotu | |
| - brak danych - | |
| bibliografia podstawowa | |
M. Czechow: "O technice aktora" K. Stanisławski: "Praca aktora nad sobą" D. Donellan: "Aktor i cel" | |
| bibliografia uzupełniająca | |
Wybrane pozycje ze światowej literatury klasycznej. | |
| efekty kształcenia - wiedza | |
| efekty kształcenia - umiejętności | |
| efekty kształcenia - kompetencje społeczne | |
| semestr | wymiar godzin | wycena ects | forma | zaliczenie | pedagog | symbol | |||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 3 | 60.00 | 3.0 | ćwiczenia | egzamin | mgr Magdalena Boć, mgr Dariusz Szymaniak, | 3/1423/3972 | |||
| treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia | |||||||||
Zaznajomienie studentów z podstawowymi pojęciami: postać sceniczna, emocja, konflikt sceniczny, akceptacja, cel sceny, podtekst sceny, monolog sceniczny, łuki emocji, łuki postaci, werbalizacja nastawienia. W efekcie student zaczyna samodzielnie budować postać sceniczną, umie analizować cel sceny, podtekst sceny, motywacje postaci, relacje między nimi. Stopniowo opanowuje technikę aktorską i zdobywa umiejętność pracy z reżyserem i w zespole aktorskim.
W semestrze pierwszym szczególny nacisk kładzie sie na umiejetność budowania konfliktu na scenie i umiejętność budowania postaci scenicznej w obrębie POJEDYNCZEJ SCENY | |||||||||
| metody dydaktyczne | |||||||||
forma warsztatowa: przy współudziale studentów poszukiwanie scenicznej interpretacji wybranych fragmentów z dramatów klasycznych | |||||||||
| warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania | |||||||||
Prezentacja przygotowanych na zajęciach scen z dramatu klasycznego. Ważnym jest stopień samodzielnego dochodzenia przez studentów do końcowego efektu scenicznego. | |||||||||
| semestr | wymiar godzin | wycena ects | forma | zaliczenie | pedagog | symbol | |||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 4 | 60.00 | 3.0 | ćwiczenia | egzamin | mgr Magdalena Boć, mgr Dariusz Szymaniak, | 3/1423/3973 | |||
| treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia | |||||||||
Zaznajomienie studentów z podstawowymi pojęciami: postać sceniczna, emocja, konflikt sceniczny, akceptacja, cel sceny, podtekst sceny, monolog sceniczny, łuki emocji, łuki postaci, werbalizacja nastawienia. W efekcie student zaczyna samodzielnie budować postać sceniczną, umie analizować cel sceny, podtekst sceny, motywacje postaci, relacje między nimi. Stopniowo opanowuje technikę aktorską i zdobywa umiejętność pracy z reżyserem i w zespole aktorskim.
W semestrze drugim szczególny nacisk kładzie sie na umiejetność budowania postaci scenicznej w obrębie KILKU (DWÓCH) SCEN WYBRANYCH Z DRAMATU, umiejętność werbalizacji nastawienia postaci | |||||||||
| metody dydaktyczne | |||||||||
forma warsztatowa: przy współudziale studentów poszukiwanie scenicznej interpretacji wybranych fragmentów z dramatów klasycznych | |||||||||
| warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania | |||||||||
Prezentacja przygotowanych na zajęciach scen z dramatu klasycznego. Ważnym jest stopień samodzielnego dochodzenia przez studentów do końcowego efektu scenicznego. | |||||||||
| semestr | wymiar godzin | wycena ects | forma | zaliczenie | pedagog | symbol | |||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 5 | 60.00 | 3.0 | ćwiczenia | egzamin | mgr Magdalena Boć, mgr Dariusz Szymaniak, | 3/1423/3974 | |||
| treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia | |||||||||
Zaznajomienie studentów z pojęciami: emocja(powiększanie, uwypuklanie, potęgowanie); nastawienie (werbalizacja nastawienia); konflikt ukryty i jawny; rzeczywistość a aktorstwo. Analiza sztuki-umiejętność znajdowania podtekstu, analiza postaci, punkt zwrotny na scenie-budowanie luku emocji postaci,
W semestrze trzecim student powinien posiąść umiejętność budowania postaci scenicznej na bazie całych aktów z wybranego dramatu, umiejętność praktycznego wykorzystania zdobytej wiedzy na castingu lub przesłuchaniu.
| |||||||||
| metody dydaktyczne | |||||||||
forma warsztatowa: przy współudziale studentów poszukiwanie scenicznej interpretacji wybranych fragmentów z dramatów klasycznych | |||||||||
| warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania | |||||||||
Prezentacja przygotowanych na zajęciach scen z dramatu klasycznego. Ważnym jest stopień samodzielnego dochodzenia przez studentów do końcowego efektu scenicznego. | |||||||||
| semestr | wymiar godzin | wycena ects | forma | zaliczenie | pedagog | symbol | |||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 6 | 60.00 | 3.0 | ćwiczenia | egzamin | mgr Magdalena Boć, mgr Dariusz Szymaniak, | 3/1423/3975 | |||
| treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia | |||||||||
Zaznajomienie studentów z pojęciami: emocja(powiększanie, uwypuklanie, potęgowanie); nastawienie (werbalizacja nastawienia); konflikt ukryty i jawny; rzeczywistość a aktorstwo. Analiza sztuki-umiejętność znajdowania podtekstu, analiza postaci, punkt zwrotny na scenie-budowanie luku emocji postaci,
W semestrze trzecim student powinien posiąść umiejętność samodzielnego budowania postaci w obrębie całości wybranego dramatu, umiejętność celowej i spontanicznej improwizacji na bazie zadanej sceny (casting) | |||||||||
| metody dydaktyczne | |||||||||
forma warsztatowa: przy współudziale studentów poszukiwanie scenicznej interpretacji wybranych fragmentów z dramatów klasycznych | |||||||||
| warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania | |||||||||
Prezentacja przygotowanych na zajęciach scen z dramatu klasycznego. Ważnym jest stopień samodzielnego dochodzenia przez studentów do końcowego efektu scenicznego. | |||||||||