| symbol | jezyk |
|---|---|
| 2/1252 | |
| założenia, cele oraz charakterystyka przedmiotu | |
Zajęcia zakładają omówienie utworów, w których jako jeden z elementów kształtowania dzieła, wykorzystana została improwizacja wykonawcy. Student zapozna się z niekonwencjonalnymi sposobami wydobywania dźwięku z instrumentu (omówienie podstaw technik pianistycznych wykraczających poza użycie klawiatury), rodzajami preparacji i przykładami struktur rytmicznych występujących w muzyce najnowszej. Przedmiotem zajęć będzie wykorzystanie improwizacji, jako czynnika dydaktycznego w nauczaniu początkowym.
| |
| sposób realizacji | |
| zajęcia stacjonarne | |
| wymagania wstępne i dodatkowe | |
Umiejętność gry na fortepianie. | |
| zalecane fakultatywne komponenty przedmiotu | |
Udział w kursie „Kameralistyki muzyki współczesnej”, „Muzyka polska XX i XXI wieku”. | |
| bibliografia podstawowa | |
George Crumb - „Makrokosmos” (przykład gry w korpusie fortepianu), John Cage - „ Sonatas and Interludes” (przykład preparacji instrumentu), Jagoda Szmytka - „Study of who where when”, Andrzej Dobrowolski - „Muzyka na taśmę i fortepian” jako dwa przykłady zastosowania improwizacji w utworze muzyki klasycznej. | |
| bibliografia uzupełniająca | |
Moron Feldman - twórczość fotepianowa, Cetherine Vickers - „Die Hoerende Hand” | |
| efekty kształcenia - wiedza | |
| efekty kształcenia - umiejętności | |
| efekty kształcenia - kompetencje społeczne | |
| semestr | wymiar godzin | wycena ects | forma | zaliczenie | pedagog | symbol | |||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 6 | 15.00 | 1.0 | wykład | kolokwium | dr hab. Małgorzata Walentynowicz, | 2/1252/3419 | |||
| treści programowe wraz z opisem efektów kształcenia | |||||||||
W semestrze student zapozna się z nową formą kompozycji, której kształt w pewnym stopniu lub w stopniu całkowitym będzie zależny od umiejętności improwizacyjnych wykonawcy. Omówione zostaną przykłady wykorzystania grafiki muzycznej („Musikalische Grafik”) na podstawie twórczości Romana Haubenstock - Ramatiego i sztuki konceptualnej na podstawie cyklu Karlheinza Stockhausen „Aus den Sieben Tagen”. W efekcie kształcenia student zapozna się z nowymi sposobami zapisu nutowego i nowymi formami dzieła muzycznego. Będzie przygotowany do stworzenia własnej improwizacji, w stylu napisanego utworu. Kurs improwizacji wpłynie na umiejętność kreowania czasu w sztuce i będzie pomocnym elementem w interpretacji dzieł muzyki klasycznej minionych epok.
| |||||||||
| metody dydaktyczne | |||||||||
Ćwiczenia w czasie zajęć. | |||||||||
| warunek zaliczenia kursu wraz z metodami i kryteriami oceniania | |||||||||
Zaliczenie na podstawie frekwencji. | |||||||||