Psychologia muzyki

Celem zajęć jest dostarczenie studentom wiedzy na temat psychologicznych aspektów uczenia się, nauczania, tworzenia i wykonywania muzyki, a także praktycznych umiejętności rozwiązywania problemów dotyczących roli nauczyciela w rozwoju muzycznym ucznia i sfery interakcji nauczyciel – uczeń.

Treści przedmiotu psychologia muzyki skupiają się przede wszystkim na wiedzy niezbędnej nauczycielowi do zrozumienia czynników powodzenia w działalności muzycznej oraz efektywnego, od strony psychologicznego podejścia do ucznia, nauczania przedmiotów muzycznych.

Podstawę kursu stanowią treści przedmiotu psychologia, z którymi studenci zapoznali sie podczas studiów licencjackich.

Obserwacje indywidualnych lekcji gry na instrumencie u doświadczonych pedagogów wraz z ich analizą pod kątem relacji nauczyciel-uczeń i jej wpływu na proces nauczania gry.

Dodatkowy kurs komunikacji interpersonalnej.

Psychologiczne podstawy kształcenia muzycznego. (1999) M.Manturzewska (red.). Warszawa: AMFC

Wybrane zagadnienia z psychologii muzyki. (1990) M.Manturzewska, H.Kotarska (red.) Warszawa: WSiP

J.A.Sloboda (2002) Umysł muzyczny. Poznawcza psychologia muzyki. Warszawa: AMFC

Psychologia rozwoju muzycznego a kształcenie nauczycieli. (2007) B. Kamińska (red.) Warszawa: AMFC

Poradnictwo psychologiczne w polskich szkołach muzycznych. Rys historyczny i współczesne kierunki działań. (2010) M.Manturzewska, B.Kamińska, A.Gluska (red.) CEA Warszawa – Bydgoszcz

Szkice z pedagogiki muzycznej. (2002) Z. Konaszkiewicz (red.) Warszawa: AMFC

Trwałe wartości edukacji muzycznej w zmieniającym się świecie. (2003) Z. Konaszkiewicz (red.) Warszawa: AMFC

Mój warsztat artystyczny – mój warsztat pedagogiczny. (2004) Z.Konaszkiewicz (red.) Warszawa: AMFC

Szkoła muzyczna. Studia i szkice. (2009) Z.Konaszkiewicz (red.) Warszawa: UMFC

1. Psychologia muzyki jako dziedzina psychologii.
2. Rozwój muzyczny człowieka.
3. Charakterystyka okresów rozwoju muzycznego człowieka.
4. Wartość edukacji muzycznej dla rozwoju dziecka.
5. Percepcja muzyki.
6. Percepcja muzyki jako proces przetwarzania informacji. Uwarunkowania percepcji muzyki: słuchana muzyka, słuchacz. Rozumienie muzyki, reagowanie na muzykę.
7. Uczenie się muzyki.
8. Teoria uczenia się muzyki. Wpływ motywacji i stylu pracy muzyka na efekty uczenia się.
9. Wykonywanie muzyki. Granie a vista, ćwiczenie, biegłe wykonanie. Ocenianie wykonań muzycznych, rozbieżności ocen.
10. Komponowanie i improwizacja jako procesy psychologiczne.
11. Umysł muzyczny w kontekście: kultura i biologia. Kultura a myślenie muzyczne, biologia a myślenie muzyczne – nerwowa organizacja funkcji muzycznych.
12. Od czego zależy powodzenie w studiach i działalności muzycznej? Predyktory powodzenia w działalności muzycznej.

Efektem kształcenia w tym semestrze jest zdobycie przez studenta podstawowej wiedzy na temat psychologii muzyki jako dziedziny wiedzy i podstawowych procesów poznawczych decydujących charakterze i sprawności przebiegu głównych umiejętności muzycznych.

Wykład, dyskusja, metoda problemowa, studia przypadków.

Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest obecność i aktywność na zajęciach, wykonanie dwóch zadanych przez wykładowcę prac pisemnych z zakresu psychologii muzyki oraz pozytywne zaliczenie testu końcowego.

1.Zdolności muzyczne

Uzdolnienie, zdolności, talent muzyczny. Różne koncepcje uzdolnienia muzycznego. Metody pomiaru i oceny zdolności. Testy zdolności muzycznych. Ocena osiągnięć muzycznych. Testy osiągnięć muzycznych.

2. Dom i środowisko rodzinne jako wyznacznik rozwoju muzycznego ucznia.

Rodzina i środowisko rodzinne jako wyznacznik powodzenia w działalności muzycznej.

Rola środowiska rodzinnego w kształceniu uczniów szkół muzycznych. 

3. Rola nauczyciela w interakcyjnym procesie rozwoju muzycznego.

Różne modele nauczycieli w przebiegu edukacji muzycznej. Charakterystyka optymalnego nauczyciela w szkole muzycznej.

4. Rola i znaczenie pierwszego nauczyciela gry.

5. Style nauczania nauczycieli – instrumentalistów. 

6. Znaczenie komunikacji nauczyciel – uczeń podczas indywidualnych lekcji gry na instrumencie.

7. Muzykoterapia.

Definicje muzykoterapii. Główne kierunki teoretyczne. Kierunki rozwojowe.

Efektem kształcenia w drugim semestrze ma być przede wszystkim zapoznanie studenta z rolą nauczyciela gry i zrozumienie jego znaczenia dla powodzenia w nauce gry na instrumencie. Szczególną uwagę zwracać będziemy na znaczenie komunikacji interpersonalnej w procesie nauczania gry i na nabycie podstawowej wiedzy i umiejętności z tego zakresu.

Wykład, dyskusja, metoda problemowa, studia przypadków.

Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest obecność i aktywność na zajęciach, wykonanie dwóch zadanych przez wykładowcę prac pisemnych z zakresu psychologii muzyki oraz pozytywne zaliczenie testu końcowego.